.svg)
تاثیر داروی ضدانگل برای جلوگیری از عفونت ریوی کووید-۱۹
پارسینه: بر اساس مطالعات جدید، یک داروی ضد انگلی که به طور معمول برای درمان بیماران مبتلا به کرم نواری (بیماری آلوده شدن لوله گوارش با کرم نواری) مورد استفاده قرار می‌گیرد، ممکن است بتواند از ایجاد آسیب ریوی در اثر کووید-۱۹ جلوگیری کند.
محققان تحت حمایت بنیاد قلب بریتانیا با استفاده از فناوری رباتیک، بیش از سه هزار داروی تایید شده را برای مقابله با کروناویروس جدید بررسی کردند.
کووید-۱۹ از نوعی پروتئین برای ادغام سلول‌های آلوده با سایر سلول‌ها استفاده می‌کند. محققان دریافتند داروی نیکلوزاماید می‌تواند راه این پروتئین را مسدود کند و همچنین باعث کاهش مرگ سلول‌ها شود.
محققان اکنون قصد دارند تا آزمایش انسانی این دارو را انجام دهند تا فواید محافظتی این دارو برای درمان بیماران واقعی مشخص شود.
متین آوکران (Metin Avkiran) مدیر حوزه پزشکی و قلب‌شناس مولکولی در بنیاد قلب بریتانیا می‌گوید: افرادی که دچار بیماری‌های قلبی و عروقی هستند بیشتر در معرض ابتلا به نوع شدید کووید-۱۹ هستند. او افزود: ما متعهد شدیم که از محققانمان برای یافتن روش‌های درمانی جدید حمایت کنیم.
در این تحقیقات نه تنها فرایندی که با آن ویروس سلول‌های ریه را تخریب می‌کند مشخص شد بلکه راهی برای توقف این فرایند نیز یافت شده است.
تحقیقات بیشتری لازم است تا فواید این دارو برای درمان بیماران کووید-۱۹ مشخص شود و اینکه آیا این درمان می‌تواند فرایند‌های خطرناک دیگری که در سایر سلول‌ها رخ می‌دهد و باعث ایجاد لخته‌ی خون می‌شود را متوقف کند یا خیر. این اتفاق معمولا در نوع شدید کووید-۱۹ رخ می‌دهد.
در مطالعات قبلی محققان کالج کینگ لندن (King's College London) ریه ۴۱ فردی که در اثر این بیماری جان خود را از دست داده بودند بررسی کردند.
آن‌ها متوجه شدند در ۹۰ درصد موارد سلول‌های ریه از حد طبیعی خود بزرگ‌تر هستند در حقیقت سلول‌ها با یکدیگر ادغام شده بودند و تشکیل یک سلول بزرگ آلوده داده بودند.
اکنون مائورو گیاجا (Mauro Giacca)، متخصص قلب و عروق کالج کینگ لندن و همکارانش دریافتند که این ادغام سلولی مخرب توسط یک پروتئین سنبله که بر روی سطح خارجی اجزاء سارس-کوو-۲ قرار دارد رخ می‌دهد.
ویروس با اتصال پروتئین سنبله خود به گیرنده‌ی ACE-۲ سلول که برای ورود به سلول استفاده می‌شود به آن حمله می‌کند.
سلول پس از آلوده شدن شروع به تولید پروتئین‌هایی مشابه ویروس روی سطح خود می‌کند و پروتئینی به نام "TMEM ۱۶" را فعال می‌کند که باعث اتصال سلول آلوده به سلول‌های دیگر در نزدیکی آن می‌شود.
این مکانیسم زمانی کشف شد که محققان سه هزار داروی موجود را برای کاهش ادغام سلولی بررسی می‌کردند و دریافتند نیکلوزامید که می‌تواند "TMEM ۱۶" را مسدود کند می‌تواند به کاهش ادغام سلولی کمک کند و همچنین باعث کاهش از بین رفتن سلول‌ها در اثر بیماری شود.
نتیجه‌ی این تحقیقات در مجله‌ی Nature به چاپ رسیده است.
کووید-۱۹ از نوعی پروتئین برای ادغام سلول‌های آلوده با سایر سلول‌ها استفاده می‌کند. محققان دریافتند داروی نیکلوزاماید می‌تواند راه این پروتئین را مسدود کند و همچنین باعث کاهش مرگ سلول‌ها شود.
محققان اکنون قصد دارند تا آزمایش انسانی این دارو را انجام دهند تا فواید محافظتی این دارو برای درمان بیماران واقعی مشخص شود.
متین آوکران (Metin Avkiran) مدیر حوزه پزشکی و قلب‌شناس مولکولی در بنیاد قلب بریتانیا می‌گوید: افرادی که دچار بیماری‌های قلبی و عروقی هستند بیشتر در معرض ابتلا به نوع شدید کووید-۱۹ هستند. او افزود: ما متعهد شدیم که از محققانمان برای یافتن روش‌های درمانی جدید حمایت کنیم.
در این تحقیقات نه تنها فرایندی که با آن ویروس سلول‌های ریه را تخریب می‌کند مشخص شد بلکه راهی برای توقف این فرایند نیز یافت شده است.
تحقیقات بیشتری لازم است تا فواید این دارو برای درمان بیماران کووید-۱۹ مشخص شود و اینکه آیا این درمان می‌تواند فرایند‌های خطرناک دیگری که در سایر سلول‌ها رخ می‌دهد و باعث ایجاد لخته‌ی خون می‌شود را متوقف کند یا خیر. این اتفاق معمولا در نوع شدید کووید-۱۹ رخ می‌دهد.
در مطالعات قبلی محققان کالج کینگ لندن (King's College London) ریه ۴۱ فردی که در اثر این بیماری جان خود را از دست داده بودند بررسی کردند.
آن‌ها متوجه شدند در ۹۰ درصد موارد سلول‌های ریه از حد طبیعی خود بزرگ‌تر هستند در حقیقت سلول‌ها با یکدیگر ادغام شده بودند و تشکیل یک سلول بزرگ آلوده داده بودند.
اکنون مائورو گیاجا (Mauro Giacca)، متخصص قلب و عروق کالج کینگ لندن و همکارانش دریافتند که این ادغام سلولی مخرب توسط یک پروتئین سنبله که بر روی سطح خارجی اجزاء سارس-کوو-۲ قرار دارد رخ می‌دهد.
ویروس با اتصال پروتئین سنبله خود به گیرنده‌ی ACE-۲ سلول که برای ورود به سلول استفاده می‌شود به آن حمله می‌کند.
سلول پس از آلوده شدن شروع به تولید پروتئین‌هایی مشابه ویروس روی سطح خود می‌کند و پروتئینی به نام "TMEM ۱۶" را فعال می‌کند که باعث اتصال سلول آلوده به سلول‌های دیگر در نزدیکی آن می‌شود.
این مکانیسم زمانی کشف شد که محققان سه هزار داروی موجود را برای کاهش ادغام سلولی بررسی می‌کردند و دریافتند نیکلوزامید که می‌تواند "TMEM ۱۶" را مسدود کند می‌تواند به کاهش ادغام سلولی کمک کند و همچنین باعث کاهش از بین رفتن سلول‌ها در اثر بیماری شود.
نتیجه‌ی این تحقیقات در مجله‌ی Nature به چاپ رسیده است.
منبع:
خبرگزاری ایسنا
ارسال نظر