وزن كشي درون اصولگرايان؛ حزب اللهي ها به كدام سو مي روند؟

به گزارش پارسينه، در حالي كه فرايند وحدت اصولگرايان زير نظر جامعتين(جامعه روحانيت مبارز و جامعه مدرسين حوزه علميه قم) با فرمول 8+7 در حال جريان است،‌ اين سئوال كه نهايتا بدنه اجتماعي جريان اصولگرا به كدام يك از اضلاع اين جبهه گرايش دارد، به يكي از دغدغه هاي اصلي گروههاي اصولگرا تبديل شده است.

تا پيش از تغيير و تحولات غيرمنتظره محمود احمدي نژاد و بروز جريان موسوم به جريان انحرافي، اصولگرايان مجبور بودند در نهايت بخاطر چذب و جلب پايگاه اجتماعي توسط احمدي ن‍ژاد به نوعي در برابر وي كوتاه بيايند،‌اما در شرايط جديد حاميان سابق احمدي نژاد و به قولي "اخراجي هاي دولت نهم و دهم" با جدا كردن راهشان از احمدي نژاد از يكسو و ادامه مرزبندي با اصولگرايان منتقد(لاريجاني-قاليباف-رضايي) سعي در جلب و جذب بدنه اجتماعي حامي احمدي نژاد دارند كه اينك دچار نوعي سردرگمي و تعجب از شرايط جديد هستند.

به بيان ديگر جبهه پايداري گروه هدف-مخاطب اصلي خويش را "حزب اللهي ها" قرار داده است تا با مدد گفتمان انقلابي-تهاجمي آرمانخواهانه بتواند ريزش احمدي نژاد را جبران كرده و بتواند با راي اين بدنه اجتماعي به كرسي هاي قابل قبولي در مجلس نهم برسد.

از سوي ديگر اصولگرايان سنتي-موتلفه اسلامي- نيز به دليل وجود تشكيلات و سابقه قديمي مدعي هستند بطور ثابت و در همه انتخابات هاي گذشته، راي طيفي از اقشار مذهبي و سنتي را در اختيار دارند.

به نظر مي رسد جبهه پايداري كه با شخصيت هايي چون "حميد رسايي، روح الله حسينيان، صادق محصولي، مهدي كوچك زاده ،‌ كامران باقري لنكراني،‌غلامحسين الهام " شناخته مي شود بعد از آنكه زمزمه هاي عدم پذيرش نماينده اين گروه در 8+7 آشكار شد،‌ تصميم گرفته اند بدنه اجتماعي مورد نظر خود را مستقل از فرايند وحدت اصولگرايان به سوي خود بكشانند.

سخنراني هاي داغ و سلسله وار در دانشگاههاي كشور با محوريت كساني چون "حسينيان و غلامحسين الهام" راهبردي است كه اخيرا از سوي جبهه پايداري شدت گرفته است و هرچه قدر احتمال تفاهم اين گروه با جريان اصلي اصولگرايان كاهش مي يابد،‌ شدت و تنوع و تعدد اين سخنراني ها نيز افزايش مي يابد.

اين سخنراني هاي زنجيره اي محتوايي تقريبا يكسان و البته مورد پسند "حزب اللهي ها" دارد: "حمله و انتقاد به اصلاح طلبان" ؛" ‌مشايي" و "نخبگان بي بصيرت يا ساكتين فتنه"

به گزارش پارسينه، جريان جبهه پايداري مهمترين نقطه قوت و مايه جلب آراي حزب اللهي ها را مواضع انقلابي و بعضا راديكال در جريان حوادث بعد از انتخابات رياست جمهوري 1388 مي داند و معتقد است به خاطر برخوردهاي رسانه اي راديكال با "جريان فتنه" مي تواند حتي بدون ريش سفيدي ها و مصلحت سنجي ها و گعده هاي اصولگرايانه،‌ موفق شود و راي بدنه اجتماعي جريان اصولگرا را از آن خود كند.

اگر اين دو قطبي " 8+7 " و "جبهه پايداري" تا انتهاي انتخابات مجلس نهم باقي بماند،‌ نتايج انتخابات نهم مي تواند يك وزن كشي آشكار ميان اين دو طيف باشد، وزن كشي حساس و مهمي كه مي تواند بخشي از تقدير انتخابات يازدهم رياست جمهوري(1392) را هم رقم بزند.