ورود یک کاندیدای جدی به عرصه انتخابات

محمد سعیدی کیا وزیر پیشین مسکن، راه و جهاد در دولتهای گذشته رسما ورود خود را به عرصه انتخابات ریاست جمهوری اعلام کرد.

بخشهایی از مصاحبه وی را می خوانید:

*به امید خدا می خواهم به عنوان کاندیدا در انتخابات شرکت کنم.

* هر کسی از دوستان و مسئولین از بنده سوال کردند گفتم بله. چون تصمیم گرفتم بیایم. اینطور هم پاسخ نمی دهم که مدام بگویم حالا ببینم چه می شود، حالا شرایط چگونه می شود و غیره. این طور نیست. من صریح و روشن می گویم. حالا که تصمیم گرفتم هر کسی سوال کرد گفتم به امید خدا می آیم.

* با توجه به وضعیت فعلی ملی و جهانی، در داخل نیاز به تعادل، کار و تلاش فوق العاده جمعی، آرامش، جلوگیری از تقابل و درگیری و کمک به رشد و شکوفایی است و در صحنه جهانی با حفظ عزت، با تدبیر و حکمت، ارتباط مؤثر با جهان را لازم داریم.

*حضور من در انتخابات قاعدتاً از طرف خودم است و از طرف هیچ گروه یا دسته ای معرفی نشدم. البته هیچکس هنوز از طرف هیچ حزبی معرفی نشده است. یعنی هیچ حزب یا گروهی هنوز به جمع بندی روی کاندیدای خود نرسیده است و من قاعدتاً ضمن اینکه دارم مستقل می آیم به لحاظ سابقه خود در طیف اصول گرا تعریف می شوم و سابقه و عملکرد من این سمت است. اما عضو هیچ حزبی نیستم.

*ما ناچار در نهایت به سمت حزب می رویم.

* انشاء ا... در شب میلاد مبارک پیامبر گرامی اسلام (ص) گفتمان خود در باره انتخابات را عرض خواهم کرد.

*من در پنج دستگاه ملی کار کرده ام. در راه و ترابری، جهاد سازندگی، مسکن و شهرسازی، بنیاد مسکن و بنیاد مستضعفان که واحدهای اقتصادی آن در سراسر کشور پراکنده است. یعنی 24 سال از عمر کاری خود را در همه جا با مردم ارتباط مستقیم داشتم. زمانی که راه روستایی می ساختیم با روستاها مرتبط بودیم. در بنیاد مسکن، در بخشهای مختلف در همه شقوق حمل و نقل و در مسائل دام و شیلات و ... بنده همین الآن هم که در هر منطقه ای می روم مردم بنده را می شناسند. درست است که شعار ملاقات عمومی داده شد و الان هم نمی دانم چه وضعی دارد، بنده از اولی که در وزارت راه و ترابری رفتم ملاقات عمومی داشتم و سعی کردم هر هفته این را داشته باشم و یک ارتباط بسیار گسترده مردمی به این شکل وجود دارد. الان خیلی از وقت ها افراد بنده را می بینند و می گویند شما فلان کار را انجام دادید، بعضاً بنده این مسائل را یادم نمی آید اما آن کارها در خاطر مردم هست. در واقع توفیق حضور در همه شهرستان ها و بخش ها و بسیاری از روستاها را برای خدمتگزاری داشته ام.

*من سی سال در کشور کار کرده ام در جبهه ها هم بوده ام. آیا می دانید وزارت راه و ترابری چقدر در جنگ بود یا نمی دانید؟ خیلی زیاد بود. اگر از فرماندهان جنگ بپرسید به شما خواهند گفت. بنده تقریباً همه نقاط کشور و شاید بعضی جاها را چندین بار رفته ام. خیلی از نقاط را از طریق جاده رفته ام و ارتباط زیادی با مردم داشته ام. یک شناخت عمومی از کشور دارم و یک شناخت نسبی هم مردم از من دارند.

*در این مدت مردم فهمیدند که من به عهدی که با مردم می بندم وفادار هستم. یعنی سعی کردم قولی ندهم که نتوانم انجام دهم و قول هایی که داده ام را سعی کردم انجام دهم. آنچه که باور من است این است که سعی کردم به حرف هایی که زدم عمل کنم و این پتانسیل اصلی است که من دارم. رفتار بنده با مردم صادقانه بوده است. یعنی به مردم راست گفته ام و در حد توانم به آنها خدمت کرده ام.

*در بین این کاندیداهایی که مطرح هستند سابقه مدیریتی دولتی و نهادی بنده بسیار طولانی تر است. سه وزارتخانه به علاوه بنیاد مستضعفان و بنیاد مسکن و الان هم در ستاد اجرایی فرمان حضرت امام (ره) . هم کار اقتصادی انجام داده ام و هم کار اجرایی و این در حالی است که همه آنها مدیریتی بوده اند.

* باید هنر مدیر این باشد که آن افرادی که کار بلد هستند به خوبی به کار بگیرد. این یک نکته بسیار مهمی است. یک مدیر هیچ گاه نمی تواند در رابطه با همه چیز تخصص داشته باشد. هنر اصلی یک مدیر و رئیس جمهور این است که بهترین ها را بکار گیرد و خودش هم در کنار آنها هدایت کننده، هماهنگ کننده، و نظارت کننده است و کار را جلوی می برد.

* من از هر وزارت خانه ای به وزارت خانه دیگری رفتم اتوبوسی رفتار نکردم! با همان جمعی که آن جا بودند، عمدتاً با پرسنل که آن جا بودند کار کردم و از هر وزارتخانه ای تعداد بسیار کمی فقط با بنده آمدند. مثلاً زمانی که بنده از راه به جهاد آمدم تنها دو یا سه نفر با من آمدند.
*چرا ذهن ما این گونه شده که یا اصولگرا یا اصلاح طلب باشد. به نظر شما این مسئله چیست؟ مگر هر کسی محکوم است که این طوری باشد؟ ما نباید بین افراد خط بکشیم و بیان کنیم که شما یا اصولگرا هستید یا اصلاح طلب. اصلاً این طور نیست.

* آیا فکر کرده‌اید چرا من در دولت دوم هیچ کدام از رؤسای جمهور نبودم؟ - غیر از مقام معظم رهبری که در دولت دوم ایشان با نخست وزیری آقای موسوی وزیر شدم - همیشه در دولت اول بودم و در دولت دوم نبودم. چرا؟چون مشی خاص خودم را داشتم

* کل دارایی ام یک آپارتمان و ماشین و لوازم خانه است.

* من با حقوق خودم زندگی می کنم. افرادی که من را می شناسند زمانی که پیش آن ها می روم، می گویند تو که پول نداری(برای انتخابات) می خواهی چه کار کنی. من یک شماره حساب اعلام می کنم و هر چقدر مردم ریختند از آن حساب خرج می کنم. از خدا هم می خواهم خیلی نباشد که خدای نکرده ریخت و پاش نشود. هرچقدر که خدا خواست به دل مردم می اندازد و آنها در آن حساب می ریزند. بالاخره بنده دوست، آشنا و همکارانی در تمام کشور دارم.بنده جز این هیچ راهی ندارم. بعضی ها هم می گویند تو حواست نیست. این حرف ها چیست که می زنی.

*زمانی آقای دکتر احمدی نژاد گفت سعیدی کیا مریض است. او گفت ایشان مریض شد و قلب او ناراحت شد و دیگر نمی تواند کار کند. زمانی که ایشان مرا کنار گذاشت این را گفت. بنده بهمن 86 عمل کردم، در اوایل سال 88 در دولت آمار سفر وزرا به استانها گزارش داده شد که در آنها بیشترین آمار سفر ها را بنده داشتم.

*( در پاسخ به این سوال که آیا 66سالگی سن مناسبی برای کاندیداتوری است؟) می آیید به کوه برویم؟ من میروم. بنده پریروز به اهواز رفتم. نصف شب برگشتم. صبح زود به سمت مازندران با ماشین راه افتادم. شب برگشتم. صبح جمعه دو جلسه داشتم و عصر به شیراز رفتم و یک جلسه مفصل داشتم. الان هم آمدم و الحمدالله حالم هم خوب است. اهداف انسان با اراده آدمی و با توکل به خدا محقق می‌شود. ضمنا شما معدل سن رؤسای جمهور دولتهای دنیا را بررسی کنید.
*یک موقعی در کشور دعوای این بود که توسعه اقتصادی اصل است. سپس زمان یکی از رؤسای جمهور توسعه سیاسی اصل شد. بنده هیچ کدام از آن ها را اصل نمی دانم. ما باید توسعه اجتماعی که همان توسعه فرهنگ و مسئله مورد تأکید مقام معظم رهبری هست را داشته باشیم. تا توسعه اجتماعی که همان فرهنگ عمومی است رشد مناسبی نداشته باشد مسائل دیگر راه اصلی خود را نمی یابند. ما تا به حال چقدر در کشور پول خرج کردیم. کم خرج کردیم؟! توسعه فیزیکی دادیم اما آن توسعه اقتصادی که می خواستیم آیا اتفاق افتاده است؟

منبع: مشرق