گوناگون

معنای کلمه «اختیال» که در روایات «مَنْ مَشَى فِی الْأَرْضِ اخْتِیالاً»

پارسینه: پارسینه-گروه فرهنگی: با توجه به روایات زیر، معنای اختیال چیست؟ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُوسَى بْنِ الْمُتَوَکلِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ یحْیى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ مُوسَى بْنِ عُمَرَ عَنِ ابْنِ فَضَّالٍ عَمَّنْ حَدَّثَهُ‏ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ (ع) قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص) مَنْ مَشَى علی الْأَرْضِ اخْتِیالًا لَعَنَتْهُ الْأَرْضُ وَ مَنْ تَحْتَهَا وَ مَنْ فَوْقَهَا. عَنْ سَعْدٍ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِیهِ رَفَعَهُ قَالَ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ(ع) قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص) وَیلٌ لِمَنْ یخْتَالُ فِی الْأَرْضِ یعَانِدُ جَبَّارَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ.

پاسخ اجمالی

در روایات مورد پرسش می‌خوانیم:
امام صادق(ع) به نقل از پیامبر خدا(ص) فرمود: «هر که با خودبزرگ‌بینی و تکبّر بر روى زمین راه رود، زمین و آنچه در زیر آن و در بالاى آن است، او را لعنت کنند». [1]
امام باقر(ع) روایت نموده که پیامبر خدا(ص) فرمود: «واى بر آن‌کس که در زمین خودبزرگ‌بینی و تکبّر کند که این شخص با آفریدگار قاهر آسمان‌ها و زمین مخالفت ورزیده است». [2]
چند نکته درباره این دو روایت بیان می‌شود:
یک. این روایات بیانگر کیفر کسانی هستند که با خود بزرگ‌بینی و گردن افرازى بر زمین راه می‌روند.
دو. «اختیال» و «خُیَلاء» از ریشه خیل به معنای خود بزرگ‌بینی [3] و تکبّر [4] است. و اسلام، تکبّر را مورد سرزنش و نکوهش قرار داده، پیروانش را از آن بر حذر می‌دارد؛ [5] قرآن کریم می‏فرماید: «من آنهایى را که در روى زمین به ناحق ادّعاى بزرگى می‌کنند، از آیات رحمتم روی‌گردان خواهم ساخت». [6] و در جاى دیگر می‌فرماید: «خداوند متکبّران را دوست نمی‌دارد». [7]
روحیه «خود بزرگ‌بینى» گاه انسان را در برابر خدا و پیامبر به تمرّد و سرکشى می‌کشاند وگاه او را در میان همنوعان به برتری جویى و استکبار وا می‌دارد. [8]
[1] . شیخ صدوق، ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، ص 275، دار الشریف الرضی للنشر، قم، چاپ دوم، 1406ق.
[2] . همان.
[3] . بستانی، فؤاد افرام، مهیار، رضا، فرهنگ ابجدی عربی- فارسی، ص 27، انتشارات اسلامی، تهران، چاپ دوم، 1375ش.
[4] . ‏طریحی، فخر الدین، مجمع البحرین، تحقیق: حسینی‏، سید احمد، ج 5، ص 367، کتابفروشی مرتضوی، تهران، چاپ سوم، 1375ش؛ راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، تحقیق: داودی، صفوان عدنان، ص 304، دارالعلم‏، الدار الشامیة، دمشق، بیروت، چاپ اول، 1412ق.
[6] . اعراف، 146.
[7] . نحل، 23.
[8] . ر.ک: نراقى، ملا احمد، معراج السعادة، ص 290 - 292، هجرت، قم، چاپ پنجم، 1377ش.


منبع:اسلام کوئست

ارسال نظر

نمای روز

داغ

صفحه خبر - وب گردی

آخرین اخبار

اخبار مرتبط سایر رسانه ها
    اخبار از پلیکان
    تمامی اخبار این باکس توسط پلتفرم پلیکان به صورت خودکار در این سایت قرار گرفته و سایت پارسینه هیچگونه مسئولیتی در خصوص محتوای آن به عهده ندارد