پاشیدن نرمه یخ روی احساس زنانه

پارسینه/امیرعلی رامه: فیلم «برف روی کاج‌ها» ساخته پیمان معادی در شبکه نمایش خانگی توزیع شده است.فیلمی که در زمان اکران عمومی توانست نظر خیلی‌ها را به خود جلب کند. فیلمی که مدت‌ها در انتظار اکران بود چون مسئولان وقت بر این عقیده بودند که این فیلم درباره خیانت است و اکرانش به معیارهای جامعه همخوانی ندارد.

اما واقعیت این است، برف روی کاج‌ها فیلم شریف و آرامی است.فیلمی است که به دور از هر جنجال و هیاهو داستان یک زندگی را بازگو می‌کند.زندگی زن و شوهری که در ظاهر در آرامش زندگی می‌کنند؛ زن(رویا) سرگرم کار خودش است، زنی که بیشتر اوقاتش در خانه می‌گذرد.او معلم پیانو است و به دختران و بچه‌ها آموزش پیانو می‌دهد.

اما روزی بر اثر یک اتفاق و یک تلفن متوجه می‌شود، شوهرش با یکی از هنرجویانش مخفیانه ازدواج کرده و اکنون برای سفر و تفریح به خارج از کشور رفته‌اند...زندگی زن در این مرحله یخ می‌زند، او به تنها چیزی که فکر نمی‌کرده، خیانت بوده.او در همه سال‌هایی که در کنار مردش زندگی کرده، این احساس را داشته که مردش از بودن و حضور او لذت می‌برد و زندگی آنها خوب است.اما مرد که می‌رود زن را با این چالش روبه رو می‌کند که مرد او را نمی‌خواسته.مرد در ظاهر زندگی آرامی داشته اما با دیدن دختر بازیگوش و جوان در خانه‌اش که درس پیانو یاد می‌گیرد، دلش‌ هوایی می‌شود، زنش را می‌گذارد و می‌رود و بعد برایش پیغام می‌گذارد: «بی خبر و پنهانی رفته چون نمی‌توانسته با زن روبه رو شود...!»

مرد می‌رود و رویا می‌ماند و تنهایی‌اش.او تلاش می‌کند، بفهمد کجای کارش اشتباه بوده که مرد رفته است.به این فکر می‌کند که چگونه از تارهای موهایش که سفید شده‌اند غافل مانده به این فکر می‌کند که سال‌هاست هیچ رنگ و لعابی به صورتش نزده است.خودش بوده و خانه و تدریس پیانو.همه این‌ها را وقتی بیشتر متوجه می‌شود که مرد جوانی آرام به زندگی او نزدیک می‌شود آن‌هم زمانی که وکیل همسرش همه کارهای قانونی را انجام داده تا مرد غیابی زن را طلاق دهد.

طلاقی که زن ترجیح می‌دهد حتی درباره آن با مادرش صحبت نکند.طلاق چیزی نیست که درباره آن با دیگران صحبت کرد زن فقط یک دوست دارد که درباره همه چیز با او صحبت می‌‌کند اما درباره مرد جوانی که دارد آرام وارد زندگی‌اش می‌شود،‌سخن نمی‌گوید.هر چند از شوهرش طلاق گرفته و می‌تواند مرد دیگری را به زندگی‌اش راه دهد.او چرا نباید زندگی را از زاویه‌ای دیگر تجربه کند؟ قرار نیست، زن با رفتن مرد تمام شود.زندگی می‌تواند ادامه داشته باشد.بعد از روزها خوابیدن و کِز کردن گوشه خانه و شبها گریه کردن در خلوت، حالا زن باید دوباره بلند شود، زندگی خرج دارد باید دوباره تدریس را شروع کند...اما درست در روزهایی که او خود را برای زندگی با شرایط جدید آماده می‌کند، مرد برمی‌گردد...گویا پشیمان شده است...!

برف روی کاج‌ها فیلم شریفی است چون خیلی آرام و به دور از هر حاشیه‌سازی خیانت یک مرد را به همسرش نشان می‌دهد.لایه‌های زیرین این خیانت بازگو نمی‌شود.فقط در یکی از دیالوگ‌های مرد وقاحت‌اش برملا می‌شود، جایی که از همسرش می‌خواهد او را درک کند و خودش را جای او بگذارد...صدای ضبط شده مرد روی پیغام‌گیر تلفن وقتی این دیالوگ‌ها را می‌گوید، اوج حقارت و وقاحت او را به نمایش می‌گذارد.

فیلم آنقدر شریف است که راه‌یافتن مرد جوان به زندگی زن را هم خیلی آرام و بی حاشیه بازگو می‌کند.زن احساس می‌کند، زندگی‌اش جور دیگری شده است.مرد جوان هم نجیب است و هم بانمک.او می‌تواند رویا را شاد کند.شادی، چیزی که سال‌هاست زن از آن غافل بوده است.

مهناز افشار بازیگر نقش رویا در فیلم برف روی کاج‌ها، یکی از بهترین بازی‌های خود را به نمایش می‌گذارد.بازی زیرپوستی و سرشار از احساس افشار نشان می‌دهد که او در همه این‌ سالها اگر ستاره پول‌ساز سینمای ایران بوده، اصول بازیگری را هم به خوبی یاد گرفته و حالا قرار است بُعدی دیگر از توانمندی‌هایش را به نمایش بگذارد.

برخی از دیالوگ‌های برف روی کاج را می‌توان در ردیف به یادماندی‌ترین دیالوگ‌های سینمای ایران گذاشت.خانه‌ای که لوکیشن اصلی فیلم است به روایت داستان کمک کرده است.

شخصیت‌پردازی‌ها به دور از هر گونه اغراق تلاش می‌کند،تنهایی و نجابت زن را به نمایش بگذارد. حتی زن صاحب‌خانه هم در نشان دادن روحیه زن تاثیر مستقیم دارد.

صاحب‌خانه زنی مذهبی است اما با پیانو زدن رویا و تدریس او مشکلی ندارد چون باور دارد که رویا زنی سالم و صادق است.همین صداقت و نجابت رویاست که کار شوهرش،علی را زشت‌ و بی‌منطق جلوه می‌دهد و زمانی که در آخر فیلم او برمی‌گردد، بیننده اصلا دوست ندارد حتی یک ذره با او هم‌ذات پنداری کند یا حق را به او بدهد.رویا باید زندگی جدیدی را تجربه کند.