دستوری که زهرا(س) را بی اندازه خوشحال کرد
پارسینه: فاطمه عليها السّلام می گفت: هيچ كس جز خداوند نمی داند كه من چقدر خوشحال شدم از اينكه رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم كارهاى بيرون از خانه را به عهده من قرار نداد و مرا از مراوده با مردان نجات داد.
زندگی سراسر نور حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها به عنوان سیده نساء العالمین بهترین الگو و اسوه برای همه انسان های عالم است. امام حسن عسگری می فرماید: ما حجت های الهی بر بندگان خداهستیم و جده ما فاطمه حجت خدا بر ماست.[1]
ضمن عرض تبریک ولادت پر از نور و برکت حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها به شما عاشقان فاطمی به چند نمونه از سیره عملی آن حضرت اشاره می کنم:
عبادت فاطمی
عبادت و بندگی فطرت انسان است و انسان اگر خدا را بشناسد و بداند که برای اوخدایی عظیم است خود را موظف به بندگی او می کند. فاطمه زهرا سلام الله علیها اینگونه بود. در روایت آمده است که: در این امت عبادت کننده تر از فاطمه کسی نبود او همواره به عبادت بر می خاست تا اینکه قدم هایش ورم می کرد.[2] به این روایت جالب از امام صادق علیه السلام توجه نمایید که درپاسخ به این سوال که چرا فاطمه را زهرا ناميدند؟ می فرماید: براى اينكه هر گاه فاطمه در محراب عبادت می ايستاد و به عبادت مشغول می شد نور او براى اهل آسمان می درخشيد همان طور كه ستارگان براى اهل زمين می درخشند.[3]
صداقت فاطمی
یکی از صفات برجسته انسان صداقت وراستگویی است، که از فضائل اخلاق شمرده می شود. وقرآن کریم هم سفارش می کند که با راستگویان باشید. کونوامع الصادقین[4] نمونه صادقان و راستگویان فاطمه زهرا سلام الله علیهاست. عایشه همسر پیامبر که با فاطمه زهرا سلام الله علیها عداوت ودشمنی داشت این گونه بیان می کند که: من هيچ كس را نديدم كه از نظر سخن گفتن و نقل حديث، شبيه تر از فاطمه عليها السّلام به رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم باشد. هر گاه فاطمه عليها السّلام به حضور پيامبر می آمد رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم به وى خوشامد می گفت، و دستان فاطمه را بوسيده، او را در جاى خود می نشانيد. و من احدی را ندیدیم که در صدق لهجه به پایه فاطمه برسد مگر آن کسی که سبب ولدت فاطمه است یعنی رسول خدا صلی الله عله وآله)[5]
آری فاطمه اصدق و صادق بود و تا جایی که عایشه لب به چنین سخنی می گشاید. الفَضلُ ما شَهِدَ بِه الاَعداء.
حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها به هنگام وصیت به همسر خود امیرمومنان علیه السلام می فرماید: ای پسر عمویم! تو هرگز مرا دروغگو و خیانت پیشه نیافتی و می دانی که در سراسر زندگی مشترکمان نسبت به تو نافرمانی نکرده ام.
خانه داری و تقسیم کار فاطمی
زندگی مشترک باید بر اساس محبت و همکاری اداره شود تا کانون خانواده، محل صفا و صمیمت باشد و اینکه افرادی می خواهند نهاد خانواده حقوقی اداره شود کار شایسته ای نیست وبر نهاد خانواده تاثیر منفی دارد. اکنون، تفاهم وهمکاری را در زندگی پر افتخار فاطمه زهرا سلام الله علیها با حضرت علی علیه السلام مشاهده نمایید:
امام صادق علیه السلام از پدرش نقل می کند که حضرت على و فاطمه عليهما السّلام از رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم تقاضا كردند كه آن حضرت كارهاى خانه و بيرون خانه را بين آنها تقسيم نمايد. پيامبر انجام كارهاى داخل خانه را به عهده فاطمه نهاد و امور خارج از منزل را به عهده على عليه السّلام گذاشت. امام باقر عليه السّلام مىگويد: فاطمه عليها السّلام می گفت: هيچ كس جز خداوند نمی داند كه من چقدر خوشحال شدم از اينكه رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم كارهاى بيرون از خانه را به عهده من قرار نداد و مرا از مراوده با مردان نجات داد.[7]
حجاب فاطمی
بانوي بزرگوار اسلام كه مجسمه حجب و حیا، عفت و پاکدامنى و صدها خصلت خوب انسانى بوده است و در گفتار و رفتار بهترين الگوي براي زنان عالم است. بانويي كه نزديكترين ترين حالت زن به خدا را زماني مي داند كه در دورن خانه باشد. در روايتي داريم كه پيامبر سؤال فرمود: در چه هنگامى زن به خداوند نزديكتر است؟ولى اصحاب پيامبر نتوانستند به اين سؤال وى پاسخ بگويند؛ هنگامى كه اين سؤال به فاطمه سلام الله عليها عرضه شد، گفت: هنگامى زن به خداوند نزديكتر است كه در كنج خانه اش قرار داشته و از اختلاط با نامحرمان به دور باشد.چون اين پاسخ به گوش رسول خدا رسيد فرمود: همانا فاطمه پاره اى از وجود من است.[8] و همچنين اين بانوي عظيم الشان در پاسخ به پرسش رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم وقتي كه سوال مي كند چه چيزى براى زن بهتر و نيكوتر است؟مي فرمايد: اينكه او مردى را نبيند، و مردى نيز او را نبيند.[9] حضرت فاطمه زهرا سلام الله عليها در عمل نيز نمونه كامل عفاف و حجاب است. وقتي به فاطمه خبر مي رسد كه ابوبكر يكسره بر منع فاطمه از فدك مصمم است، حضور همراه با عفاف و حجاب و خطبه شورانگيز حضرت زهرا يك نمونه روشن بر مدعاي ماست. وقتى أبو
بكر و عمر براى منع حضرت زهرا عليها السّلام از فدك همدست شدند و آن حضرت با خبر شد، مقنعه بر سر كشيده و پارچهاى بر سر انداخته و با چند تن از اطرافيان و زنان قوم خود به سوى مجلس أبو بكر حركت فرمود، جامه هاي او به طوري بلند بود كه گاهي زير قدم زهرا قرار مي گرفت و با كمال طمأنينه و آرامش و همچون رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله راه می رفت، چون وارد مسجد شد أبو بكر با گروهى از جماعت مهاجر و انصار نشسته بودند. حضرت صديقه كبري دستور داد بين او و مردم پرده اي بياويزند، پس پرده اى زدند، و آن حضرت در پشت آن پرده جلوس فرمود، سپس آن حضرت آه دردناكی از دل سوزان خود كشيد و همه مجلس به گريه و ناله افتاده و يكپارچه اندوه و عزا شد، سپس آن حضرت اندكى صبر نمود تا مجلس آرام گشت سپس خطبه را آغاز فرمود...[10]
[1] - اطیب البیان ج13 ص33
[2] - مناقب ابن شهر آشوب ج 3 ص 341
[3] - معاني الأخبار-ترجمه محمدى، ج1، ص: 147
[4] - توبه، 119
[5] - بحار الأنوار الجامعة ، ج43،ص 68
[6] - بحار الأنوار الجامعة ، ج43، ص: 191
[7] - وسائل الشيعة ج : 20 ص : 172 ،بَابُ اسْتِحْبَابِ خِدْمَةِ الْمَرْأَةِ زَوْجَهَا فِي الْبَيْتِ حدیث 89
[8] - بحار الأنوار، ج43، ص: 92
[9] - بحار الأنوار، ج43، ص: 84
[10] - ر.ك. بحار الأنوار ، ج29، ص: 216
منبع: وبلاگ ساقی
ارسال نظر