فرهنگستان ادب، این نهاد بانمک!

یعنی هر چه می‌خواهیم کاری به کار فرهنگستان زبان و ادب پارسی نداشته باشیم، نمی‌شود. یعنی خود استادان مبرز نمی‌گذارند و هر روز موجبات انبساط خاطرمان را فراهم می‌کنند. فرهنگستان چند هفته‌ای است که در طنازی دست صنف طنزپرداز را از پشت بسته است و ول‌کن ماجرا هم نیست.

این نهاد بانمک در تازه‌ترین معادل‌سازی خود پیشنهاد کرده است که به جای «پد موس» بگوییم «زیرموشی»، جدی عرض می‌کنم، سندش در همین ایسنای خودمان هست. به جای «سلف‌سرویس» هم گفته‌اند بگویید «رستوران خویش‌یار» و امر کرده‌اند به «هدفون» بگوییم «دوگوشی».

البته این معادل‌ها زیادتر از این حرف‌هاست، مثلا گفته‌اند به «فلاسک» بگویید «دمابان». خیلی هم خوب،‌ ولی آیا ما لرها یا بسیاری از اهل گویش‌های ایرانی که به فلاسک می‌گوییم فلاکس هم باید به فلاکس بگوییم «دمابان» یا خیر؟ یا اول باید تمرین کنیم بگوییم «فلاسک» و بعد «دمابان» را جایگزین کنیم؟ در ادامه فرموده‌اند به «پاپ‌کورن» بگویید «ذرت پفکی»، خیلی هم عالی،‌ ولی نسل ما یعنی دهه پنجاهی‌ها و دهه شصتی‌ها که اغلب به این فرآورده «چُس‌فیل» می‌گوییم هم باید بگوییم «ذرت پفکی» یا می‌توانیم از همان تعبیر نسل خودمان استفاده کنیم!؟ لطفا راهنمایی بفرمایید.

باقی بقای‌تان!