تئاتر برای مخاطب خاص نیست

این کارگردان تئاتر در نقد و بررسی مخاطب‌شناسی تئاتر تصریح کرد: من کاملا با این نظریه مخالفم که تئاتر برای مخاطبان خاصی است، تئاتر هنری است که با جمع سرو کار دارد ما گاهی مخاطبان را کسانی می‌بینم که در سالن‌ها نمایش هستند اما مخاطبان تئاتر بسیار فراتر است.

او افزود: تئاتر از دوران خردسالی و کودکی آغاز می‌شود و تا دوران دانش آموزی و سالمندی ادامه پیدا می‌کند. در واقع تئاتر زیربنای هنری‌های نمایشی است پس چگونه می‌توان آن را به گروه خاص محدود کرد. اگر ما نتوانسته‌ایم زمینه‌های تئاتر را درست پرورش دهیم تا مخاطبان مختلف به سراغ تئاتر بیایند، بنابراین حق نداریم آن را محدود کنیم.

این کارگردان ادامه داد: من فکر می‌کنم برخی از مدیران و صاحب نظران که تخصص لازم را ندارند با محدود کردن تئاتر سعی می‌کنند در همان حوزه محدود آن را مدیریت کنند و تمامی تلاش‌شان این است که جدول تئاتر شهر را ببندند اما تئاتر گستره‌ی به اندازه ایران و حتی بزرگتر از آن دارد و می‌تواند مثل سینمای‌مان در سطح بین‌المللی مطرح شود که البته تاکنون این اتفاق نیافتاده است.

حامدی‌خواه در پاسخ به اینکه پرسش که آیا میزان مخاطبان می‌تواند ملاکی برای کیفیت یک نمایش باشد گفت: وقتی مخاطبان یک نمایش از یک قشر خاص نباشند و مخاطبان آن متنوع باشند می‌توان گفت که یک نمایش کیفیت مناسبی داشته است اما وقتی با اتوبوس تماشاگر می‌آوریم و یا در ارگانی بلیت یک نمایش را پخش می‌کنیم، نمی‌توان آن را تماشاگر واقعی دانست اما اگر برای دیدن یک نمایشی به خاطر کیفیتی که دارد از شهرستان برای دیدن‌اش بیایند، می‌توان آن را نشان دهنده موفقیت آن نمایش دانست.