کفگیر مناظره های تلویزیون به ته دیگ خورد!
پارسینه: برنامهای که تلویزیون به اسم مناظره به خورد مردم میدهد بیشتر شبیه میزگرد است که میزهای آن در امتداد هم چیده شدهاند! و هر میز صاحب به زمانسنج هم هست.
به گزارش پارسینه، گردانندگان برنامه مناظره که از شبکه یک پخش میشود، هر چند مدعیاند آدمهای رسانهای هستند و تلویزیون را مثل کف دست خود میشناسند اما از همان ابتدای راهاندازی این برنامه و بخصوص در چند برنامه اخیر نشان دادهاند که فرق بین مناظره و میزگرد را نمیدانند.
برنامهای که تلویزیون به اسم مناظره به خورد مردم میدهد بیشتر شبیه میزگرد است که میزهای آن در امتداد هم چیده شدهاند! و هر میز صاحب به زمانسنج هم هست.
واقعیت این است که تلویزیون برای انتخابات ریاست جمهوری، استویویی طراحی کرد و چون به نظرش این استودیو خیلی خوب بود،حیفاش آمد که از آن استفاده نکند برای همین برنامه مناظره را طراحی کرد.درست مثل حکایت دکمه و کُت.برای یک استودیو برنامه طراحی شد که اصلا با ساختار مناظره منطبق نیست.
مسعود جعفری حوزانی دیروز یکی از مهمانان برنامه مناظره بود.او در پاسخ به سوال یکی از حاضران در استودیو گفت: دولت فعلی بهتر است که به فکر تامین کره و پنیر مردم باشد و به سینما کاری نداشته باشد...!
این گفته نشان میدهد که حتی خود سینماگران هم میدانند که سینما در تنگناهای اقتصادی و سیاسی موجود برای دولت اولویت ندارد.نه تنها برای دولت بلکه مردم هم چندان به سینما توجهای ندارند چون این روزها بیشتر مردم پول خرید بلیط و رفتن به سینما را ندارند و ترجیح میدهند این پول را صرف هزینههای دیگر زندگی کنند.
حال در چنین شرایطی چگونه گردانندگان برنامه مناظره پرداختن به موضوع «سینمای جشنوارهای» را برای بررسی انتخاب میکنند، نشان میدهد که آنها نه تنها احاطهای به موضوعات فراگیر جامعه ندارند و نیازهای مردم را به خوبی نمیشناسند بلکه در حوزههای تخصصی هم نمیتوانند ورود درستی داشته باشند و حداقل سوژهای مهمتر مثلا مثل اُفت شدید فروش فیلمها را مورد بررسی قرار دهند و برای موضوعی مانند سینمای جشنواره پسند افرادی را به برنامه دعوت کنند که از چهرههای شناخته شده این حوزه باشند و یا آثارشان در جشنوارههای خارجی حضوری مستمر داشته باشد.کارگردانانی مانند مجید مجیدی و اصغر فرهادی و یا مدیرانی مانند عبدالله اسفندیاری و اطبایی که سالهاست سینمای ایران را به جشنوارههای خارجی معرفی میکنند.
آدمهایی که دیروز به برنامه مناظره سینمایی آمده بودند، آدمهایی بودند که در این زمینه کاملا در حاشیه هستند و به اصطلاح محلی از اعراب ندارند.
بررسی موضوعی خنثی مثل سینمای جشنواره پسند در برنامه مناظره میتواند چند دلیل دیگر هم داشته باشد.خط قرمز تلویزیون برای پرداختن به موضوعات اجتماعی،اقتصادی و سیاسی پررنگ شده است و دلیل بعدی اینکه مدیران و مسئولانی که باید پاسخگو سوالات مردم باشند حاضر نیستند به تلویزیون بیایند و جوابگوی سوالات باشند.دلیل دوم یا به این علت است که مدیران جوابی برای مردم ندارند و یا برای تلویزیون شان و اعتبار قائل نیستند.
البته عدم حضور سینماگران معتبر در برنامه مناظره دیروز نشان داد که اعتبار و جایگاه رسانه ملی نزد سینماگران صاحب نام به شدت نزول کرده است.
برنامهای که تلویزیون به اسم مناظره به خورد مردم میدهد بیشتر شبیه میزگرد است که میزهای آن در امتداد هم چیده شدهاند! و هر میز صاحب به زمانسنج هم هست.
واقعیت این است که تلویزیون برای انتخابات ریاست جمهوری، استویویی طراحی کرد و چون به نظرش این استودیو خیلی خوب بود،حیفاش آمد که از آن استفاده نکند برای همین برنامه مناظره را طراحی کرد.درست مثل حکایت دکمه و کُت.برای یک استودیو برنامه طراحی شد که اصلا با ساختار مناظره منطبق نیست.
مسعود جعفری حوزانی دیروز یکی از مهمانان برنامه مناظره بود.او در پاسخ به سوال یکی از حاضران در استودیو گفت: دولت فعلی بهتر است که به فکر تامین کره و پنیر مردم باشد و به سینما کاری نداشته باشد...!
این گفته نشان میدهد که حتی خود سینماگران هم میدانند که سینما در تنگناهای اقتصادی و سیاسی موجود برای دولت اولویت ندارد.نه تنها برای دولت بلکه مردم هم چندان به سینما توجهای ندارند چون این روزها بیشتر مردم پول خرید بلیط و رفتن به سینما را ندارند و ترجیح میدهند این پول را صرف هزینههای دیگر زندگی کنند.
حال در چنین شرایطی چگونه گردانندگان برنامه مناظره پرداختن به موضوع «سینمای جشنوارهای» را برای بررسی انتخاب میکنند، نشان میدهد که آنها نه تنها احاطهای به موضوعات فراگیر جامعه ندارند و نیازهای مردم را به خوبی نمیشناسند بلکه در حوزههای تخصصی هم نمیتوانند ورود درستی داشته باشند و حداقل سوژهای مهمتر مثلا مثل اُفت شدید فروش فیلمها را مورد بررسی قرار دهند و برای موضوعی مانند سینمای جشنواره پسند افرادی را به برنامه دعوت کنند که از چهرههای شناخته شده این حوزه باشند و یا آثارشان در جشنوارههای خارجی حضوری مستمر داشته باشد.کارگردانانی مانند مجید مجیدی و اصغر فرهادی و یا مدیرانی مانند عبدالله اسفندیاری و اطبایی که سالهاست سینمای ایران را به جشنوارههای خارجی معرفی میکنند.
آدمهایی که دیروز به برنامه مناظره سینمایی آمده بودند، آدمهایی بودند که در این زمینه کاملا در حاشیه هستند و به اصطلاح محلی از اعراب ندارند.
بررسی موضوعی خنثی مثل سینمای جشنواره پسند در برنامه مناظره میتواند چند دلیل دیگر هم داشته باشد.خط قرمز تلویزیون برای پرداختن به موضوعات اجتماعی،اقتصادی و سیاسی پررنگ شده است و دلیل بعدی اینکه مدیران و مسئولانی که باید پاسخگو سوالات مردم باشند حاضر نیستند به تلویزیون بیایند و جوابگوی سوالات باشند.دلیل دوم یا به این علت است که مدیران جوابی برای مردم ندارند و یا برای تلویزیون شان و اعتبار قائل نیستند.
البته عدم حضور سینماگران معتبر در برنامه مناظره دیروز نشان داد که اعتبار و جایگاه رسانه ملی نزد سینماگران صاحب نام به شدت نزول کرده است.
در تکمیل این نوشته باید عرض کنم که مجری برنامه پس از پایان برنامه اول ، موضوع برنامه دوم را انتخاب مستقیم شهرداران با رای مستقیم مردم اعلام کرد و ظاهرا بنا داشتند شوراهای اسلامی شهر و روستا و غیره و غیره را نقد کنند که با کمال تعجب در برنامه بعد به موضوع دیگری پرداختند و صدایش را نیز در نیاوردند . نه اینکه مردم هم نفهمیدند !!!! اونا هم دلشون رو خوش کردند به اینکه کسی نفهمید !
در عوض عوامل تولید پول جانانه ای می گیرند !!!!