همه دعوت به مناظره هایی که احمدینژاد بیپاسخ گذاشت!
شرق: این عادت احمدینژاد است. از وقتی به ریاست دولت رسید بیشتر تمایل داشت دعوتکننده به مناظره باشد تا دعوتشونده. سابقهاش هم بیپاسخ گذاشتن تمامی دعوتها از او به مناظره در این مدت است. اگرچه میگویند از هر دست بدهی از همان دست هم پس میگیری. دیگران هم همه دعوتهای او به مناظره را بیپاسخ گذاشتند. از «بوش» و «اوباما» گرفته تا این آخری «حسن روحانی».
این روزها خبر دعوت «روحانی» به مناظره از سوی «احمدینژاد» همه را به واکنش وادار کرده؛ عدهای مخالف و برخی موافقند. اگرچه مخالفتها بیش از موافقتهاست. آنها که مخالفند معتقدند کسیکه حاضر به شرکت در دادگاه قانونی برای پاسخگویی به شکایات از خود نیست و از سویی خودش یکبار هم سال 88 دعوت رییسجمهوری فعلی و بسیاری دیگر را بیپاسخ گذاشته چه جایگاهی در مناظره و چه حرفی برای گفتن دارد؟
احمدینژاد درحالی رییسجمهوری حاضر را به هماوردی میطلبد که در پنجم خرداد 88 دعوت روحانی به مناظره را پس زده بود. حسن روحانی که آن سال، رییس مرکز تحقیقات استراتژیک و عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام بود در واکنش به اظهارات احمدینژاد در مورد بیانیه سعدآباد گفته بود: «چنانچه رییسجمهور محترم حاضر به دفاع از اظهارات خود پیرامون دیپلماسی هستهای نظام باشند، آمادگی دارم جهت تنویر افکار عمومی با ایشان مناظره داشته باشم.»
روحانی با اشاره به اینکه «متاسفانه اغلب اظهارات انتقادی در مورد دیپلماسی هستهای نظام در سالهای 82 تا 84 که این روزها و به بهانه رقابتهای انتخابات ریاستجمهوری بیشتر مطرح میشود، نادرست، غیرمنصفانه و در مواردی هم کذب محض است»؛ گفته بود: «از نقطه نظری دیگر، این رفتار تحریف تاریخ و نادیده گرفتن منافع ملی کشور محسوب میشود... وقتی پای منافع نظام و مردم در میان باشد، سکوت، به معنی نداشتن پاسخ نیست. گرچه اینجانب آمادگی دارم تا چنانچه رییسجمهوری محترم حاضر به دفاع از اظهارات خود پیرامون دیپلماسی هستهای نظام باشند، گفتوگوی مستقیمی با ایشان در رسانه ملی جهت تنویر افکار عمومی و شفاف شدن حقایق تاریخی داشته باشم.» او با ابراز تاسف از اینکه «موضوع ملی و بسیار مهمی چون فناوری هستهای که یک دستاورد تاریخی برای ملت ایران و فراتر از دولتهاست، به یک ابزار انتخاباتی و رقابت سیاسی تبدیل شده است»، تاکید کرده بود: «دستاوردهای ملی حتی اگر یک شبه هم حاصل شوند متعلق به ملت ایران هستند و نه افراد. فناوری هستهای یا پیشرفتهای علمی دیگر محصول برنامهریزیهای استراتژیک و طولانی است و همه دولتها در آن سهم دارند. لذا منقطع کردن دورههای مختلف مدیریتی کشور و ایجاد چالشهای درونی بیحاصل، زیر سوال بردن راهبردهای نظام و ریختن آب به آسیاب دشمن است.» عضو مجلس خبرگان رهبری از تمامی کاندیداهای انتخابات ریاستجمهوری درآن مقطع درخواست کرده بود تا «در اظهارات خود صادق و منصف بوده، از تحریف حقیقت و زیر سوال بردن تصمیمات نظام در ادوار مختلف خودداری کرده و با طرح واژگونه موضوعات مرتبط با حوزه امنیت و منافع ملی کشور در پی کسب چند رای بیشتر در جهت منافع شخصی و گروهی نباشند.»
دعوت به مناظره از سوی حامی پیشین
شاید نخستین کسی که احمدینژاد را به مناظره فراخواند؛ نه چهرهای از جناح مقابل بلکه منتقدی از درون خود اصولگرایان بود. «محمد خوشچهره» حامی سابق، سال 85 درخواست مناظره با احمدینژاد یا یکی از نمایندگان دولت را داشت. او رییس کمیته اقتصادی فراکسیون اصولگرایان مجلس هفتم بود که در جریان درخواست احمدینژاد مبنی بر تزریق منابع مالی به سمت دولت، مجلس را تحت فشار گذاشته بود. خوشچهره دولت را زیادهخواه لقب داده بود. هیچ پاسخی به درخواست خوشچهره داده نشد.
احمد شیرزاد و مناظره هستهای
احمد شیرزاد، نماینده پیشین مجلس و استاد فیزیک دانشگاه بود که احمدینژاد را به هماوردی طلبیده بود. او سال 85 پیشنهاد مناظره مستقیم تلویزیونی با احمدینژاد را درباره مواضع هستهای رییس دولت مطرح کرد. «دلیل من این است که ایشان یک ادعای علمی مطرح کرده و ادعای علمی علیالقاعده دلیل علمی هم دارد و چون ایشان عبارت «میارزد» را به کار بردهاند، منظورشان هزینه - فایده اقتصادی است پس حتما استدلال اقتصادی هم دارند. پیشنهاد من برای این ارایه شده که رییسجمهوری نمیتواند حرفی بزند و از آن عبور کند، اگر مطلبی را در انظار عمومی بیان کردند باید پای آن بایستند و دلایل آن را ارایه دهند.» احمدینژاد آن زمان از ضرورت رسیدن به انرژی هستهای به قیمت تعطیلی مابقی کارهای مملکت خبر داده بود.
دعوت در حد تعارف
از یکسو نقدها به دولت نهم فزونی مییافت و از سوی دیگر دولت همه اتفاقها را گردن دولتهای قبلی و بلکه 16سال قبل میانداخت. همین امر باعث شد در یکی از حاشیههای جلسات هیات دولت در سال 86 خبرنگاران احمدینژاد را سوالپیچ کنند که آیا حاضر به مناظره با «هاشمی» و «خاتمی» است؟ او حاضر به پاسخ نمیشد اما خبرنگاران از راست و چپ ولکن نبودند، درنهایت رییس دولت بدون ارایه پاسخ روشنی گفت: «آماده گفتوگو با همه هستم.» به دنبال این خبر «حسن رسولی»، معاون وقت مدیرعامل بنیاد باران از آمادگی خاتمی برای گفتوگو خبر داد و گفت که از این پیشنهاد استقبال میکنیم. این دعوت هم اما در حد حرف باقی ماند و کسی دو رییسجمهور قبلی را به مناظره نخواند.
مرعشی به نمایندگی از اصلاحطلبان
فروردین سال 87 «حسین مرعشی» رییس، سخنگو و معاون کمیته تبلیغات و اطلاعرسانی ستاد ائتلاف اصلاحطلبان تهران گفت که به نمایندگی از اصلاحطلبها شخصا آماده مناظره با احمدینژاد درباره مسایل اقتصادی است. او در یک نشست مطبوعاتی با طرح این پرسش که چه اتفاقی افتاد تورم از 11درصد به رقم فعلی رسیده، برای همین بهتر است مسوولیت اشتباهات پذیرفته شود، گفت: «من شخصا آماده مناظره با آقای احمدینژاد در تلویزیون درباره مسایل اقتصادی هستم.»
مجید انصاری با آمادگی کامل
یکی از دلایلی که منتقدان باب مناظره با رییس دولت را باز میکردند، خود احمدینژاد بود. او دوبار درخواست مناظره با بوش و اوباما را مطرح کرده بود. پرسش این بود. رییس دولتی که این قدر مشتاق و آماده مناظره است پس چرا با منتقدان داخلی مناظره نکند؟ «مجید انصاری» سال 88، پیش از آغاز مناظرهها میان کاندیداهای ریاستجمهوری گفت: «احمدینژاد به جای اینکه با اوباما مناظره کند با من (انصاری) مناظره کند.» «انصاری» درخواست کرده بود در صداوسیما با احمدینژاد یا یکی از وزیران او در حوزههای مختلف مناظره کند.
کواکبیان با 3 درخواست
تیر 89 هم «مصطفی کواکبیان»، دبیرکل حزب مردمسالاری در نقد عملکرد دولت دهم درخصوص احزاب و نقد نظام تکحزبی گفت: «بهعنوان مدرس فقه سیاسی، احمدینژاد را به مناظره میطلبم تا ثابت شود آیا نظام ولایی ما نظام تکحزبی است یا باید احزاب مختلف تقویت شوند.» یکبار دیگر هم درباره این سخن «احمدینژاد» که گفته بود مجلس در راس امور نیست و بار دیگر درخصوص نامه او به نمایندگان مجلس، درخواست کرد که با احمدینژاد مناظره کند اما رییس دولت هیچگاه حاضر به مناظره نشد.
احمد توکلی و زیادهخواهی دولت
«احمد توکلی» هم فروردین همان سال احمدینژاد را به مناظره تلویزیونی دعوت کرد. او با اشاره به اینکه در شرایط کنونی رییسجمهوری باید به درخواست مناظره نمایندگان پاسخ مثبت دهد، گفت: «چنانچه مناظره در رابطه با قانون هدفمندسازی یارانهها برگزار شود، مردم با استدلالها، نظرات و دیدگاههای مختلف آشنا میشدند.» توکلی پیش از این نیز در نامهای که امضای حجتالاسلام مصباحی مقدم و الیاس نادران ذیل آن به چشم میخورد، چنین درخواستی را مطرح کرده بود. اما احمدینژاد به آنها پاسخ داد ما با کسی دعوا نداریم که درخواست مناظره کردهاند.
دعوتی از تریبون رادیو
بهمن سال 89 هم «علیرضا داوودنژاد» کارگردان مطرح و پیشکسوت سینمای ایران در مصاحبهای با رادیو گفتوگو، «محمود احمدینژاد» که رییس شورایعالی سینمای ایران بود را به مناظره دعوت کرد. «داوودنژاد» در این برنامه گفت: «چون فکر میکنم نظام هنری و رسانهای کشور در مقابل حریفان خارجی در آستانه شکست قرار گرفته و سیاستهای فرهنگی دولت در جهت جلوگیری از این مساله نیست به همین خاطر آقای احمدینژاد را بهعنوان رییس شورایعالی سینما به مناظره دعوتمیکنم.»
خرم و آخرین دعوت
«احمد خرم» هم از او دعوت کرد؛ وقتی تیر 92 در گفتوگو با روزنامه «آرمان» به نقد شیوه مونولوگگویی «احمدینژاد» به ویژه در آخرین گزارشدهی او از عملکردش از صداوسیما پرداخت و گفت حاضر است با او مناظره کند. «احمد خرم» گفته بود: «اینکه یک نفر به صورت مونولوگ حرفهای خودش را بزند و یکسری آمار بدهد و بگوید کشوری که میخواهم مدیریتش را تحویل بدهم قبلا خیلی مشکل داشت و الان هیچ مشکلی ندارد و من همه آنها را حل کردم، درست نیست. خودم حاضرم درباره تکتک مسایل کشور با او مناظره کنم.» اگرچه این آخرین دعوت به مناظره نبود. در هفته گذشته و بعد از رسانهای شدن نامه «احمدینژاد» به «روحانی»، گروهی از دانشجویان هم آمادگی خود را برای مناظره با «احمدینژاد» اعلام کردهاند.
او دعوت کرد ولی رد شد
«احمدینژاد» سال 89 در همایش ایرانیان خارج از کشور اعلام کرد: «طی چند سال گذشته، هر سال اعلام میکردیم حاضریم هنگامی که برای شرکت در مجمع عمومی سازمان ملل به نیویورک میآییم، با «جورج بوش» در برابر رسانهها گفتوگو کنیم. بعد گفتند که «بوش» از گفتوگو واهمه دارد؛ ما هم گفتیم اشکال ندارد، برای گفتوگو مشاورانش را هم بیاورد.» او با دعوت از« اوباما» برای شرکت در گفتوگوی زنده تلویزیونی گفت: در این گفتوگو آمادهایم تا راهحل مسایل جهان را روی میز بگذاریم تا ببینیم روش چه کسی بهتر است. بار اول که احمدینژاد درخواست مناظره داشت سال 85 «کاپل» مجری مشهورABC اعلام آمادگی کرده بود که برگزاری این مناظره را برعهده بگیرد. اما کاخ سفید و بوش پیشنهاد را رد کردند و در داخل هم برخی این اقدام را در عرف بینالملل نامرسوم تلقی کردند.
هاشمیرفسنجانی برای پاسخگویی به دروغها و تهمتها
احمدینژاد از گزارش صدروزه روحانی که بخش عمدهاش ترسیم وضعیت اسفناک دولت و کشور در روزهای آخر دولتش بود، گلایهمند است و طبق آنچه در نامهاش آورده از «انتساب عناوین غیرمنصفانه و بیپایه به دولتهای نهم و دهم» شاکی است و برای همین میخواهد پاسخ بدهد. از نظر او مناظره هم بهترین راه است. این در حالیاست که صحبتهای روحانی در گزارش صد روزه مستند و معطوف به آمار و توصیف وضع حال و اگر کسی هم خطابش بود نه یک شخص حقیقی که شخصیت حقوقی دولت پیشین بود، نکتهای که احمدینژاد فراموش کرده است. چون دقیقا برخلاف منش خود است. شیوه احمدینژاد در مناظرههای انجام شده حمله به شخصیتهای حقیقی افراد بود.
او در مناظرههای انتخاباتی سال 88 «هاشمیرفسنجانی» را بهصراحت به «ضربه زدن به دولت»، به «فساد اقتصادی» و بالاتر از این همه به «ارتباط غیرقانونی و پنهانی» با «پادشاه یک کشور عربی همسایه» علیه دولت منتخب مردم متهم کرد. اتهامات رییسجمهوری در این مناظره رفسنجانی و فرزندانش، «علیاکبر ناطق نوری» و پسرش، «غلامحسین کرباسچی » و همسرش، «محسن صفایی فراهانی» از نمایندگان متحصن دوره ششم مجلس شورای اسلامی را نیز دربرگرفت. آنها که نامشان در مناظرههای انتخاباتی سال 88 بیهیچ دلیلی آورده شد و شاهد انتساب برخی سخنها نسبت به خود بودند به شدت شاکی شدند.
از جمله «هاشمی» در نامهای به «عزتالله ضرغامی» درخواست حضور خود در صداوسیما و مناظره با احمدینژاد را داشت. او در نامه خود نوشت: «در پی مناظره شب گذشته مورخ 13خرداد 88 در شبکه سه سیما، میان جناب آقای محمود احمدینژاد و جناب آقای میرحسین موسوی و نسبت دادن دروغها و تهمتهای مکرر به شخص آیتالله «هاشمیرفسنجانی» و فرزندان ایشان و ایجاد شبهه در فضای انتخاباتی توسط آقای احمدینژاد که فرصت دفاع و پاسخگویی نیز وجود نداشت، خواهشمند است دستور فرمایید قبل از اتمام مهلت، در اسرع وقت فرصتی مناسب در همان شبکه، جهت پاسخگویی و شفافسازی درخصوص موارد کذب ادعا شده، فراهم گردد.» فرصتی که البته باز هیچ وقت داده نشد. حالا با این سابقه آیا «روحانی باید دعوت به مناظره احمدینژاد را پاسخ دهد؟»
این روزها خبر دعوت «روحانی» به مناظره از سوی «احمدینژاد» همه را به واکنش وادار کرده؛ عدهای مخالف و برخی موافقند. اگرچه مخالفتها بیش از موافقتهاست. آنها که مخالفند معتقدند کسیکه حاضر به شرکت در دادگاه قانونی برای پاسخگویی به شکایات از خود نیست و از سویی خودش یکبار هم سال 88 دعوت رییسجمهوری فعلی و بسیاری دیگر را بیپاسخ گذاشته چه جایگاهی در مناظره و چه حرفی برای گفتن دارد؟
احمدینژاد درحالی رییسجمهوری حاضر را به هماوردی میطلبد که در پنجم خرداد 88 دعوت روحانی به مناظره را پس زده بود. حسن روحانی که آن سال، رییس مرکز تحقیقات استراتژیک و عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام بود در واکنش به اظهارات احمدینژاد در مورد بیانیه سعدآباد گفته بود: «چنانچه رییسجمهور محترم حاضر به دفاع از اظهارات خود پیرامون دیپلماسی هستهای نظام باشند، آمادگی دارم جهت تنویر افکار عمومی با ایشان مناظره داشته باشم.»
روحانی با اشاره به اینکه «متاسفانه اغلب اظهارات انتقادی در مورد دیپلماسی هستهای نظام در سالهای 82 تا 84 که این روزها و به بهانه رقابتهای انتخابات ریاستجمهوری بیشتر مطرح میشود، نادرست، غیرمنصفانه و در مواردی هم کذب محض است»؛ گفته بود: «از نقطه نظری دیگر، این رفتار تحریف تاریخ و نادیده گرفتن منافع ملی کشور محسوب میشود... وقتی پای منافع نظام و مردم در میان باشد، سکوت، به معنی نداشتن پاسخ نیست. گرچه اینجانب آمادگی دارم تا چنانچه رییسجمهوری محترم حاضر به دفاع از اظهارات خود پیرامون دیپلماسی هستهای نظام باشند، گفتوگوی مستقیمی با ایشان در رسانه ملی جهت تنویر افکار عمومی و شفاف شدن حقایق تاریخی داشته باشم.» او با ابراز تاسف از اینکه «موضوع ملی و بسیار مهمی چون فناوری هستهای که یک دستاورد تاریخی برای ملت ایران و فراتر از دولتهاست، به یک ابزار انتخاباتی و رقابت سیاسی تبدیل شده است»، تاکید کرده بود: «دستاوردهای ملی حتی اگر یک شبه هم حاصل شوند متعلق به ملت ایران هستند و نه افراد. فناوری هستهای یا پیشرفتهای علمی دیگر محصول برنامهریزیهای استراتژیک و طولانی است و همه دولتها در آن سهم دارند. لذا منقطع کردن دورههای مختلف مدیریتی کشور و ایجاد چالشهای درونی بیحاصل، زیر سوال بردن راهبردهای نظام و ریختن آب به آسیاب دشمن است.» عضو مجلس خبرگان رهبری از تمامی کاندیداهای انتخابات ریاستجمهوری درآن مقطع درخواست کرده بود تا «در اظهارات خود صادق و منصف بوده، از تحریف حقیقت و زیر سوال بردن تصمیمات نظام در ادوار مختلف خودداری کرده و با طرح واژگونه موضوعات مرتبط با حوزه امنیت و منافع ملی کشور در پی کسب چند رای بیشتر در جهت منافع شخصی و گروهی نباشند.»
دعوت به مناظره از سوی حامی پیشین
شاید نخستین کسی که احمدینژاد را به مناظره فراخواند؛ نه چهرهای از جناح مقابل بلکه منتقدی از درون خود اصولگرایان بود. «محمد خوشچهره» حامی سابق، سال 85 درخواست مناظره با احمدینژاد یا یکی از نمایندگان دولت را داشت. او رییس کمیته اقتصادی فراکسیون اصولگرایان مجلس هفتم بود که در جریان درخواست احمدینژاد مبنی بر تزریق منابع مالی به سمت دولت، مجلس را تحت فشار گذاشته بود. خوشچهره دولت را زیادهخواه لقب داده بود. هیچ پاسخی به درخواست خوشچهره داده نشد.
احمد شیرزاد و مناظره هستهای
احمد شیرزاد، نماینده پیشین مجلس و استاد فیزیک دانشگاه بود که احمدینژاد را به هماوردی طلبیده بود. او سال 85 پیشنهاد مناظره مستقیم تلویزیونی با احمدینژاد را درباره مواضع هستهای رییس دولت مطرح کرد. «دلیل من این است که ایشان یک ادعای علمی مطرح کرده و ادعای علمی علیالقاعده دلیل علمی هم دارد و چون ایشان عبارت «میارزد» را به کار بردهاند، منظورشان هزینه - فایده اقتصادی است پس حتما استدلال اقتصادی هم دارند. پیشنهاد من برای این ارایه شده که رییسجمهوری نمیتواند حرفی بزند و از آن عبور کند، اگر مطلبی را در انظار عمومی بیان کردند باید پای آن بایستند و دلایل آن را ارایه دهند.» احمدینژاد آن زمان از ضرورت رسیدن به انرژی هستهای به قیمت تعطیلی مابقی کارهای مملکت خبر داده بود.
دعوت در حد تعارف
از یکسو نقدها به دولت نهم فزونی مییافت و از سوی دیگر دولت همه اتفاقها را گردن دولتهای قبلی و بلکه 16سال قبل میانداخت. همین امر باعث شد در یکی از حاشیههای جلسات هیات دولت در سال 86 خبرنگاران احمدینژاد را سوالپیچ کنند که آیا حاضر به مناظره با «هاشمی» و «خاتمی» است؟ او حاضر به پاسخ نمیشد اما خبرنگاران از راست و چپ ولکن نبودند، درنهایت رییس دولت بدون ارایه پاسخ روشنی گفت: «آماده گفتوگو با همه هستم.» به دنبال این خبر «حسن رسولی»، معاون وقت مدیرعامل بنیاد باران از آمادگی خاتمی برای گفتوگو خبر داد و گفت که از این پیشنهاد استقبال میکنیم. این دعوت هم اما در حد حرف باقی ماند و کسی دو رییسجمهور قبلی را به مناظره نخواند.
مرعشی به نمایندگی از اصلاحطلبان
فروردین سال 87 «حسین مرعشی» رییس، سخنگو و معاون کمیته تبلیغات و اطلاعرسانی ستاد ائتلاف اصلاحطلبان تهران گفت که به نمایندگی از اصلاحطلبها شخصا آماده مناظره با احمدینژاد درباره مسایل اقتصادی است. او در یک نشست مطبوعاتی با طرح این پرسش که چه اتفاقی افتاد تورم از 11درصد به رقم فعلی رسیده، برای همین بهتر است مسوولیت اشتباهات پذیرفته شود، گفت: «من شخصا آماده مناظره با آقای احمدینژاد در تلویزیون درباره مسایل اقتصادی هستم.»
مجید انصاری با آمادگی کامل
یکی از دلایلی که منتقدان باب مناظره با رییس دولت را باز میکردند، خود احمدینژاد بود. او دوبار درخواست مناظره با بوش و اوباما را مطرح کرده بود. پرسش این بود. رییس دولتی که این قدر مشتاق و آماده مناظره است پس چرا با منتقدان داخلی مناظره نکند؟ «مجید انصاری» سال 88، پیش از آغاز مناظرهها میان کاندیداهای ریاستجمهوری گفت: «احمدینژاد به جای اینکه با اوباما مناظره کند با من (انصاری) مناظره کند.» «انصاری» درخواست کرده بود در صداوسیما با احمدینژاد یا یکی از وزیران او در حوزههای مختلف مناظره کند.
کواکبیان با 3 درخواست
تیر 89 هم «مصطفی کواکبیان»، دبیرکل حزب مردمسالاری در نقد عملکرد دولت دهم درخصوص احزاب و نقد نظام تکحزبی گفت: «بهعنوان مدرس فقه سیاسی، احمدینژاد را به مناظره میطلبم تا ثابت شود آیا نظام ولایی ما نظام تکحزبی است یا باید احزاب مختلف تقویت شوند.» یکبار دیگر هم درباره این سخن «احمدینژاد» که گفته بود مجلس در راس امور نیست و بار دیگر درخصوص نامه او به نمایندگان مجلس، درخواست کرد که با احمدینژاد مناظره کند اما رییس دولت هیچگاه حاضر به مناظره نشد.
احمد توکلی و زیادهخواهی دولت
«احمد توکلی» هم فروردین همان سال احمدینژاد را به مناظره تلویزیونی دعوت کرد. او با اشاره به اینکه در شرایط کنونی رییسجمهوری باید به درخواست مناظره نمایندگان پاسخ مثبت دهد، گفت: «چنانچه مناظره در رابطه با قانون هدفمندسازی یارانهها برگزار شود، مردم با استدلالها، نظرات و دیدگاههای مختلف آشنا میشدند.» توکلی پیش از این نیز در نامهای که امضای حجتالاسلام مصباحی مقدم و الیاس نادران ذیل آن به چشم میخورد، چنین درخواستی را مطرح کرده بود. اما احمدینژاد به آنها پاسخ داد ما با کسی دعوا نداریم که درخواست مناظره کردهاند.
دعوتی از تریبون رادیو
بهمن سال 89 هم «علیرضا داوودنژاد» کارگردان مطرح و پیشکسوت سینمای ایران در مصاحبهای با رادیو گفتوگو، «محمود احمدینژاد» که رییس شورایعالی سینمای ایران بود را به مناظره دعوت کرد. «داوودنژاد» در این برنامه گفت: «چون فکر میکنم نظام هنری و رسانهای کشور در مقابل حریفان خارجی در آستانه شکست قرار گرفته و سیاستهای فرهنگی دولت در جهت جلوگیری از این مساله نیست به همین خاطر آقای احمدینژاد را بهعنوان رییس شورایعالی سینما به مناظره دعوتمیکنم.»
خرم و آخرین دعوت
«احمد خرم» هم از او دعوت کرد؛ وقتی تیر 92 در گفتوگو با روزنامه «آرمان» به نقد شیوه مونولوگگویی «احمدینژاد» به ویژه در آخرین گزارشدهی او از عملکردش از صداوسیما پرداخت و گفت حاضر است با او مناظره کند. «احمد خرم» گفته بود: «اینکه یک نفر به صورت مونولوگ حرفهای خودش را بزند و یکسری آمار بدهد و بگوید کشوری که میخواهم مدیریتش را تحویل بدهم قبلا خیلی مشکل داشت و الان هیچ مشکلی ندارد و من همه آنها را حل کردم، درست نیست. خودم حاضرم درباره تکتک مسایل کشور با او مناظره کنم.» اگرچه این آخرین دعوت به مناظره نبود. در هفته گذشته و بعد از رسانهای شدن نامه «احمدینژاد» به «روحانی»، گروهی از دانشجویان هم آمادگی خود را برای مناظره با «احمدینژاد» اعلام کردهاند.
او دعوت کرد ولی رد شد
«احمدینژاد» سال 89 در همایش ایرانیان خارج از کشور اعلام کرد: «طی چند سال گذشته، هر سال اعلام میکردیم حاضریم هنگامی که برای شرکت در مجمع عمومی سازمان ملل به نیویورک میآییم، با «جورج بوش» در برابر رسانهها گفتوگو کنیم. بعد گفتند که «بوش» از گفتوگو واهمه دارد؛ ما هم گفتیم اشکال ندارد، برای گفتوگو مشاورانش را هم بیاورد.» او با دعوت از« اوباما» برای شرکت در گفتوگوی زنده تلویزیونی گفت: در این گفتوگو آمادهایم تا راهحل مسایل جهان را روی میز بگذاریم تا ببینیم روش چه کسی بهتر است. بار اول که احمدینژاد درخواست مناظره داشت سال 85 «کاپل» مجری مشهورABC اعلام آمادگی کرده بود که برگزاری این مناظره را برعهده بگیرد. اما کاخ سفید و بوش پیشنهاد را رد کردند و در داخل هم برخی این اقدام را در عرف بینالملل نامرسوم تلقی کردند.
هاشمیرفسنجانی برای پاسخگویی به دروغها و تهمتها
احمدینژاد از گزارش صدروزه روحانی که بخش عمدهاش ترسیم وضعیت اسفناک دولت و کشور در روزهای آخر دولتش بود، گلایهمند است و طبق آنچه در نامهاش آورده از «انتساب عناوین غیرمنصفانه و بیپایه به دولتهای نهم و دهم» شاکی است و برای همین میخواهد پاسخ بدهد. از نظر او مناظره هم بهترین راه است. این در حالیاست که صحبتهای روحانی در گزارش صد روزه مستند و معطوف به آمار و توصیف وضع حال و اگر کسی هم خطابش بود نه یک شخص حقیقی که شخصیت حقوقی دولت پیشین بود، نکتهای که احمدینژاد فراموش کرده است. چون دقیقا برخلاف منش خود است. شیوه احمدینژاد در مناظرههای انجام شده حمله به شخصیتهای حقیقی افراد بود.
او در مناظرههای انتخاباتی سال 88 «هاشمیرفسنجانی» را بهصراحت به «ضربه زدن به دولت»، به «فساد اقتصادی» و بالاتر از این همه به «ارتباط غیرقانونی و پنهانی» با «پادشاه یک کشور عربی همسایه» علیه دولت منتخب مردم متهم کرد. اتهامات رییسجمهوری در این مناظره رفسنجانی و فرزندانش، «علیاکبر ناطق نوری» و پسرش، «غلامحسین کرباسچی » و همسرش، «محسن صفایی فراهانی» از نمایندگان متحصن دوره ششم مجلس شورای اسلامی را نیز دربرگرفت. آنها که نامشان در مناظرههای انتخاباتی سال 88 بیهیچ دلیلی آورده شد و شاهد انتساب برخی سخنها نسبت به خود بودند به شدت شاکی شدند.
از جمله «هاشمی» در نامهای به «عزتالله ضرغامی» درخواست حضور خود در صداوسیما و مناظره با احمدینژاد را داشت. او در نامه خود نوشت: «در پی مناظره شب گذشته مورخ 13خرداد 88 در شبکه سه سیما، میان جناب آقای محمود احمدینژاد و جناب آقای میرحسین موسوی و نسبت دادن دروغها و تهمتهای مکرر به شخص آیتالله «هاشمیرفسنجانی» و فرزندان ایشان و ایجاد شبهه در فضای انتخاباتی توسط آقای احمدینژاد که فرصت دفاع و پاسخگویی نیز وجود نداشت، خواهشمند است دستور فرمایید قبل از اتمام مهلت، در اسرع وقت فرصتی مناسب در همان شبکه، جهت پاسخگویی و شفافسازی درخصوص موارد کذب ادعا شده، فراهم گردد.» فرصتی که البته باز هیچ وقت داده نشد. حالا با این سابقه آیا «روحانی باید دعوت به مناظره احمدینژاد را پاسخ دهد؟»
روزی سگی به شیر گفت بیا مبارزه کنیم . شیر قبول نکرد . سگ گفت به همه سگان خواهم گفت تو از من می ترسی .شیر گفت سگان بفهمن من از تو می ترسم بهتر از ان است که شیران بگویند چرا با یک سگ مبارزه کرده ای ؟
شما را به خدا بی خیال احمدی نژادشوید تازه داریم از ایشون راحت میشیم شما هراز چند گاهی نام اورا که بطور وحشناکی به آن آلرژی دارم یاد آوری می کنید.بگذارید نانمش برای همیشه از اذهان مردم پاک شود.اوروی چنگیز را سفید کرد.
واقعا روحاني شيره ونبايد با احمدي نژاد مناظره كنه
از فحوای کلام شرق بر میآید که: "تلافی به مثل کردیم!" یعنی همانقدر که احمدی نژاد در قبول نکردن مناظره ها خطا کرده، روحانی هم هم! مهم این قشر بی نوا و بی صاحب (مردم) هستند که جالب هر دو طرف آنها تابع و دوست خودشان می دانند. پس چه بهتر بگوییم: "بخشی از مردم"!
احمدی نژاد واقعا احمدی نژاد بود که 8سال فشار داخلی که توسط آدمهای کوچک بزرگ نما بود را تحمل کرد .احمدی نژاد باز هم اشکتونو در میاره .به امید بهار