جه می شود كرد برای مرزبانان اسیر؟

1-دولت،شرایط آنان را بپذیرد و در واقع با آنان معامله كند.این آسان ترین و البته بدترین راه است. نوعی جواز كسب برای ادامه ی این شیوه ی تجارت"گردن كلفتی و آدم دزدی"!

2-دولت ،با بی اعتنایی و كم محلی ،قضیه را به امان خدا رها كند. برای این كه موجودیت تروریست ها را به رسمیت نشناسد. تماشاچی بماند تا چه پیش آید.

این،غیرمسؤولانه ترین و البته غیرانسانی ترین روش است!

3-دولت، دست به اقدام مقابله به مثل بزند و با طراحی عملیات ویژه (برون مرزی)موازنه ی قدرت اطلاعاتی- امنیتی را به سود حل قضیه بر هم بزند.این راه حل البته همره با ریسك سیاسی است و انجام آن نیاز به امكان سنجی و پیامد سنجی دقیق دارد، كه در تخصص كارشناسان مربوط است!

4-دولت با استفاده از "واسطه های غیر رسمی" كه مورد قبول طرف مقابل هم باشند،و البته با اختیارات لازم،بدون به رسمیت شناختن هویت تشكیلاتی و مشی و مرام گروه تروریستی، پروسه ی چانه زنی و نوعی معامله ی سیاسی را به سود نجات جان مرزبانان دنبال كند.

نمی دانم. شاید این شیوه كه البته اندكی فرسایشی خواهد بود ، به نتیجه برسد.

احمد پورنجاتی