"هر چه که مال شما باشد، آخرش می دهند به خودتان"
پارسینه: مردم در دنیا پول درمی آورند اما به چه نحوی؟ این را بپا، آن را بپا، بالا را بپا، پایین را بپا. اما آخرت که پائیدن ندارد. راه می رود رزقش از آسمان می رسد.
عزیز من بیا پشتکار داشته باش. خدا می داند راه دنیا یک قدمش سخت تر از تمام راه های آخرت است. مردم فکر می کنند راه دنیا آسان است اما بسیار سخت است.
اگر شما مالک خانه و زندگی و مال و اموال هستید، چرا شما آن را می پائید؟ آن مال برای شماست. اگر سی نفر هم آن را دست به دست کنند آخرش برمی گردد نزد صاحبش. دستگاه خدا آنقدر منظم است که مال را یا باید ببخشی، یا یکی از شما به ارث ببرد و یا بفروشی، غیر از این سه راه مالک آن هستی.
اگر پیراهن بر تن می کنید، مراقب باشید که شما مالک باشید و مملوک پیراهن نشوید. تو رفته ای تن پیراهن یا پیراهن رفته تن تو؟ همه اش مواظب هستی خاکی نشود، مرتب می گویی آخ آخ. پس اینطور شما به تن پیراهن رفته اید. هر چیزی که دارید اگر قرار باشد مملوک آن بشوید، همه را مفت از دست داده اید. اگر در دنیا مالک باشی عزیز هستی. هر چه که مال شما باشد، آخرش می دهند به خودتان البته کمی دیر و زود می شود اما آخرش برای خودتان است.
حاج اسماعیل دولابی
عجب فاميلي؛ دول آبي!