افشای قاچاق تسلیحات لیبی توسط سیا و ترکیه به سوریه
پارسینه: عبدالله شهبازی در فیس بوک اش به بررسی و واکاوی مقاله جنجالی سیمور هرش با عنوان « توافق پنهان پوتین- اوباما یا خیانت فرماندهان نظامی آمریکا؟» پرداخته است. هرش در بخشی از این مقاله افشا می کند که سیا تسلیحات لیبی را از طریق ترکیه به ستیزه جویان و تروریست های حاضر در سوریه رسانده است.
به گزارش پارسینه در بخشی از مقاله هرش آمده است: یک مشاور ارشد سابق در ستاد مشترک به هرش میگوید: در زمان تنظیم سند فوق، که جزئیات در آن بیان شده، بیش از یک سال از شروع عملیاتی میگذشت که طی آن سیا، با همکاری بریتانیا و سعودی و قطر، سلاحهای موجود در لیبی را از راه ترکیه به سوریه ارسال میکرد. به گفته مشاور ارشد ستاد مشترک، عملیات ارسال تجهیزات به سوریه بعنوان برنامه آمریکایی برای تسلیح و حمایت از شورشیان معتدل آغاز شد ولی از طریق ترکیه تبدیل شد به تسلیح و پشتیبانی لجستیکی همه اپوزیسیون از جمله جبهة النصرة و داعش. باصطلاح نیروهای معتدل محو شدند و «ارتش آزاد سوریه» به گروهی بیفایده تبدیل شد که بطور عمده در یک پایگاه هوایی ترکیه مستقر بود. سند فوق چنین نتیجه میگیرد: در سوریه اپوزیسیون «معتدل» قابلاعتنایی وجود ندارد و ایالات متحده افراطیون را مسلح میکند.
ژنرال مایکل فلین، رئیس سازمان اطلاعات نظامی (دی. آی. ا.) در سالهای ۲۰۱۲- ۲۰۱۴، در گفتگو با سیمور هرش تأیید میکند که آژانس او بطور مدام برای رهبری غیرنظامی آمریکا اخطارهای طبقهبندی شده ارسال میکرد درباره پیامدهای بسیار ناگوار سرنگون شدن بشار اسد. او افزود: جهادیها کنترل اپوزیسیون را به دست داشتند و ترکیه برای متوقف کردن قاچاق رزمندگان خارجی و اسلحه در مرزهای خود بقدر کافی تلاش نمیکرد. ژنرال فلین گفت: «اگر افکار عمومی آمریکا اطلاعاتی را که ما روزانه در حساسترین سطوح تهیه میکردیم ببینند منفجر میشوند.» و افزود: ما استراتژی درازمدت داعش و طرحهای مبارزاتی او را میدانستیم. سازمان اطلاعات نظامی به شدت از طرف دولت اوباما زیر فشار قرار گرفت بنحوی که «من احساس میکردم آنها نمیخواهند حقیقت را بشنوند.»
مشاور ارشد پیشین ستاد مشترک پنتاگون به هرش گفت: «سیاست ما دال بر مسلح کردن مخالفان اسد ناموفق و در واقع دارای پیامدهای منفی بود. رؤسای ستادها معتقد بودند نباید بنیادگرایان را جایگزین اسد کرد. سیاست دولت اوباما متناقض بود. آنها میخواستند اسد برود ولی اپوزیسیون اسد تحت سلطه افراطیون بود. این پرسش مطرح بود که چه کسی را باید جایگزین اسد کرد؟ اسد باید برود خوب است ولی به شرطی که بهترین جایگزین او را نیز نام ببریم. این مسئله «جایگزین بهتر» موضوع مورد مناقشه در ستاد مشترک بر سر سیاست دولت اوباما بود. اعضای ستاد مشترک [فرماندهان نظامی ارشد آمریکا] مخالفت مستقیم با سیاست اوباما در مسئله سوریه را موفقیتآمیز نمیدانستند. از اینرو، در پائیز ۲۰۱۳ تصمیم گرفتند به اقدام علیه افراطیون دست زنند بدون عبور از مجاری سیاسی، و اطلاعات آمریکا را در اختیار دستگاههای اطلاعاتی سایر دولتها قرار دهند تا از اینطریق به ارتش سوریه منتقل شود و علیه دشمن مشترک یعنی جبهة النصرة و داعش مورد استفاده قرار گیرد.
آلمان و اسرائیل و روسیه با ارتش سوریه در ارتباط بودند و میتوانستند بر تصمیمات اسد تأثیراتی بگذارند. دستگاه اطلاعاتی آمریکا از طریق آنها میتوانست اطلاعاتش را با ارتش سوریه به اشتراک بگذارد. هر یک از این دولتها برای همکاری با اسد دلایل خاص خود را داشتند: آلمان از گسترش نفوذ داعش در میان شش میلیون جمعیت مسلمان خود میترسید. اسرائیل نگران امنیت مرزهایش بود. و روسیه اتحاد طولانی با سوریه داشت و نگران تهدید برای تنها پایگاه دریاییاش در مدیترانه، طرطوس، بود.
ارسال نظر