راز سکوت روحانی برابر همه مخالفانش
روزنامه آرمان نوشت: این روزها هجمهها به دولت یازدهم به حدی افزایش یافته که بیتردید میتوان گفت در سه سال اخیر نظیر نداشته است. حتی شاید بتوان گفت که این حد از فشار در دولتهای قبل هم بیسابقه بوده است. مخالفان دولت عزم خود را برای شکستن کمر دولت، آن هم زیر بار اکاذیب و جعلیات جزم کردهاند. این در حالی است که دولت، هیچ اقدام قابل توجهی در مقابل نشر اکاذیب مخالفان خود انجام نمیدهد. دولت در این میان تنها به همین مقدار اکتفا میکند که هر خبر جعلی را کذب بخواند. اما توقع موافقان دولت و مردم از دولت تدبیر و امید، فراتر از این است. استراتژی «دفاع» در مواجهه با مخالفانی که به هیچ اصول اخلاقی پایبند نیستند، نه تنها کارآمد نیست، بلکه زمینه را برای تهاجم بیشتر آماده میسازد. البته استدلال دولت نیز در این میان جای تامل دارد. سرداران تدبیر و امید معتقدند که درگیر شدن در بازی مخالفان، دولت را از اهداف و اولویتهای اصلی خود که در صدر آنها، همانا بهبود وضعیت اقتصادی قرار دارد، باز میدارد. اما در این میان بارها به دولت پیشنهاد شده است که با تغییر راهبرد، راه را برای میسر ساختن پیشروی خود فراهم سازد. پیشنهاد شد که دولت به جای دفاع مکرر، دست به اقدامی دیگر بزند و به مصداق «بهترین دفاع، حمله است» مکر مخالفان را به خودشان برگرداند. اما دولت نه تنها پاسخی به این پیشنهادات نداده، بلکه همچنان با همان فرمان سابق، در جاده ای که مملو از سنگ و کلوخ و شیشه است، حرکت میکند. حال سوال اینجاست که در وانفسایی که مخالفان، هر روز خبری را مستمسک حمله به دولت قرار میدهند، چرا رئیسجمهور لب از لب باز نمی کند؟!
راز سکوت آقای رئیسجمهور!
همین چند روز پیش بود که دولت تدبیر و امید، بدون هیچ تشریفاتی وارد چهارمین سال فعالیت خود شد. چند روز مانده به ۲۴ خرداد، بسیاری فکر میکردند که رئیسجمهور به مناسبت حماسه شکوهمند ۲۴ خرداد ۱۳۹۲ در رسانه ملی حاضر خواهد شد و با مردم سخن میگوید! فکر میکردند از دستاوردها و تلاشهای سه ساله دولت بگوید! به مشکلات و کاستیها اشاره کند! راهکارها و برنامهها را بازگو کند! و از همه مهمتر، در مقابل حملات گسترده دلواپسان به دولت موضعگیری کند! اما نه از رئیسجمهور خبری شد و نه از صحبت کردن او با مردم! این در حالی است که مردم، در شرایطی که هر روز و شب، در شبکههای اجتماعی، در رادیو و تلویزیون و در روزنامهها و مجلات، حملات دلواپسان را شاهد هستند، از رئیسجمهوری که به او رای دادند و انتخابش کردند، انتظار دارند که از خود، دولت و کابینهاش دفاع کند! دفاع رئیسجمهور از خود، دفاع حسن روحانی از خود نیست! دفاع منتخب ملت از رای ملت است! دفاع از دستاوردهایی است که ظرف سه ساله گذشته با شکیبایی و پشتیبانی مردم به دست آمد! اما چرا رئیسجمهور، به سخنرانی در نشستهای مختلف اکتفا میکند و رو در روی مردم، لب به سخن نمیگشاید؟!
خواست نخبگان از رئیسجمهور
صحبت شفاف با مردم، این روزها تنها خواست افکار عمومی و عامه مردم نیست. بلکه نخبگان نیز از رئیسجمهور میخواهند که با مردم، شفاف و بیپرده سخن بگوید. غلامحسین کرباسچی، دبیر کل حزب کارگزاران سازندگی، در این باب گفت: شفافیت و صداقت و طرح خطاها و نارساییها و اصلاح سریع آنها باید ویژگی این دولت باشد و نباید نگران انتقادهای سیاسی رقبا بود. نقد و نظارت حتی با انگیزه سیاسی از طرف رقبا به اصلاح خطاها کمک میکند. او ادامه داد: اگر دولت شفاف و واقعبین باشد و برای حل اینگونه مسائل اقدام کند، اگر قوانین و مقرارات نقصی دارند یا نهادهایی که در تعیین ضوابط نقش داشتند مسائلی را نادیده گرفتهاند و به آنها بیتوجهی شده اصلاح شود و اطلاعرسانی بهموقع صورت گیرد، مردم میپذیرند و استفاده ابزاری برای حمله به دولت نمیشود. این فعال سیاسی اصلاحطلب خاطرنشان کرد: افکار عمومی میداند که این دولت با دولت گذشته و فجایع اقتصادی آن قابل مقایسه نیست. حتی اگر بپذیریم که همه این خطاها متعلق به این دولت است، باز هم به اندازه یکدرصد حیفومیلها و مفاسدی که در دولت قبل اتفاق افتاد و جوسازان امروز برابر آن سکوت کردند، نیست. امیر محبیان، تحلیلگر اصولگرا نیز در اظهارنظری از انفعال دولت در مواجهه با مخالفان انتقاد کرد. محبیان گفت: دولت در مقابل تهاجمات رقبا موفق نبوده و منفعل عمل کرده است. اگر این راه را ادامه بدهد موقعیت دولت موقعیت مناسبی نخواهد داشت. او تصریح کرد: طبیعتا هرچی به انتخابات ۹۶ نزدیک میشویم، فشارهای بیشتر وارد خواهد شد. دولت باید سریعا خود را بازیابی کند و بتواند استراتژی روشنی را در قبال این مسائل داشته باشد و با افکار عمومی با صراحت و صداقت صحبت کند. این تحلیلگر درباره تشکیل اتاقهای فکر علیه دولت گفت: من نمیدانم کجا اتاق فکر تشکیل دادهاند؟ اما آنچه که مشخص هست، این است که بر اساس بیفکری این کارها صورت نمیگیرد. طبیعتا فکری سیاسی پشت این قضیه است. دولت باید بتواند در این تلاطمات سیاسی خود را حفظ کند. محبیان تاکید کرد: دولت باید از عملکرد خود دفاع کند و نواقصی را که رقبا بیان میکنند برطرف کند. تا به حال، رقبا علیه دولت یازدهم کار کردهاند، اما در مقابل دولت هیچ جواب روشنی نداده و اگر این روند ادامه پیدا کند ممکن است صحنه جالبی در فضای جامعه نقش نبندد و در انتظارش نباشد.
روزه سکوت را بشکنید!
به یاد آوردن خاطرات تلخ سالهای ۸۴ تا ۹۲ کار دشواری نیست. آن روزها که محمود احمدینژاد، هر روز بر صفحه تلویزیون ظاهر میشد و با هر اظهارنظری، ولولهای در کشور راه میانداخت! روزی قیمت سکه بالا میرفت! روزی قیمت نفت پایین میآمد! روزی ارز گران میشد! روزی شاخص بورس سقوط میکرد! یقینا اینکه رئیس دولت یازدهم، تغییر جهتی اساسی در مسیر خود داده تا از هر گونه اظهار نظر جنجالی که زمینه را برای تشنج در فضای کشور بپرهیزد، جای تقدیر دارد. روحانی میکوشد از هر اقدامی که او را شبیه به احمدینژاد کند، دوری بجوید. اما این بدان معنا نیست که دولت، لب از لب باز نکند و رئیسجمهور روزه سکوت بگیرد! اینکه محمدباقر نوبخت، سخنگوی دولت اعلام کرده است که گزارش بررسی حقوقهای میلیونی به مردم ارائه میشود و اینکه رئیسجمهور و معاون اول او در این خصوص دستور صریح صادر کردند، جای خوشحالی دارد، اما یقینا کافی نیست. امروز مردم بیش از همیشه منتظرند تا کسی را که در خرداد ۱۳۹۲ سکاندار کشتی اجرایی طوفانزده کشور کردند، با آنها سخن بگوید! امروز همگان منتظرند تا رئیسجمهوری روزه سکوت را بشکند!
چندروز دیگه تمام میشه
چند روز دیگه.. تمدید میشه!