رهنمودهای رهبر معظم انقلاب به زوج‌های جوان

کتاب «مطلع عشق» گزیده‌ای از رهنمودهای رهبر معظم انقلاب اسلامی به زوج‌های جوان و خانواده‌ها از سوی انتشارات انقلاب اسلامی است.

این کتاب که به همت حجت‌الاسلام «محمدجواد حاج‌علی‌اکبری» گردآوری و تدوین شده است، پیش از این از سوی دفتر نشر فرهنگ اسلامی منتشر شد و با تغییر ناشر از سوی انتشارات انقلاب اسلامی وابسته به مؤسسه انقلاب اسلامی راهی کتابفروشی‌ها شد. این کتاب که تاکنون بیست و سه بار تجدید چاپ شده، از یازده فصل تشکیل شده است. چهار فصل با عنوان «کلام» و هفت فصل با عنوان «رهنمود». چهار فصل اول این کتاب عبارتند از: کلام اول؛ ازدواج؛ ناموس طبیعت، دستور شریعت، کلام دوم؛ کانون گرم خانواده، کلام سوم؛ غروب عشق و قحطی عاطفه در غرب و کلام چهارم؛ حقوق متقابل زن و شوهر. این چهار فصل بیشتر به مباحث معرفتی می‌پردازند و فلسفه ازدواج و رفتارهای زوجین را تبیین می‌کند.

هفت فصل بعدی کتاب هم توصیه‌ها و رهنمودهای رهبر انقلاب است به زوج‌های جوان و خانواده‌های آن‌ها در باب چگونگی مراسم ازدواج، تقسیم کار در خانواده، حذف تشریفات زائد و همین‌طور آغاز زندگی مشترک و تداوم آن. عناوین این هفت فصل که بیشتر شامل توصیه‌های عملی رهبر انقلاب است عبارتند از: رهنمود اول؛ همسفر تا بهشت، رهنمود دوم؛ بالاتر از واقعیت، رهنمود سوم؛ هنر تقسیم کار، رهنمود چهارم؛ سازش و سازگاری، رهنمود پنجم؛ زندگی شیرین، رهنمود ششم؛ هشدارها و یادآوری‌ها و رهنمود هفتم؛ آسان‌گیری.

در ابتدای این کتاب دستخط رهبر انقلاب در تبریک و توصیه‌هایی به عروس‌ها و دامادها آمده است.

در ادامه بخش‎هایی از بیانات رهبر معظم انقلاب دربارۀ آسان‌گیری امر ازدواج در کتاب «مطلع عشق» منتشر می‌شود:

به شادی و میهمانی موافقیم، با اسراف نه

تجملات برای یک جامعه، مضر و بد است. آن کسانی که با تجملات مخالفت می‌کنند، معنایش این نیست که از لذت‌ها و خوشی‌هایش بی‌اطلاعند، نه! آن را کاری مضر برای جامعه می‌دانند. مثل یک دارو یا خوراکی مضر. با تجملات زیادی، جامعه زیان می‌کند. البته در حد معقول و متداول ایرادی ندارد. اما وقتی که همین طور مرتب پای رقابت و مسابقه به میان آمد، اصلاح از حد خودش تجاوز می‌کند و به جاهای دیگر می‌رود.(۲۳۰)

برخی، اسراف می‌کنند، می‌ریزند و می‌پاشند. در این روزگار که فقرایی در جامعه هستند، کسانی هستند که اولیت زندگی هم درست در اختیارشان نیست، این کارها اسراف، زیادی و بی‌خود است. هر کس بکند خلاف است.(۲۳۱)

بعضی از مردم با این کاری که می‌شود با آن ثواب برد، گناه می‌برند. با اسراف‌هایی که می‌کنند، با خلاف‌هایی که انجام می‌دهند، با آمیختن این عمل حسن و حسنه به کارهای حرامی که انجام می‌دهند، حرام همه‌اش هم این نیست که محرم و نامحرم و این چیزها باشد. آنها هم البته حرام است، اما ریخت و پاش زیادی هم حرام است. اسراف حرام است. سوزاندن دل مردمی که ندارند در مواردی واقعاً حرام است. زیاده‌روی کردن، حرام و حلال کردن برای اینکه بتواند جهیزیه دخترش را فراهم کند، اینها حرام است.(۲۳۱)

بنده راضی نیستم از کسانی که با خرج‌های سنگین و با اسراف در امر ازدواج، کار را بر دیگران مشکل می‌کنند. البته با جشن و شادی و میهمانی موافقیم ولی با اسراف مخالفیم. چقدر دخترها و پسرها که اگر ازدواج هم می‌کنند به خاطر بی‌بند وباری پولدارها، احساس کمبود می‌کنند. احساس غصه و عقده می‌کنند، فکر می‌کنند چیزی کم دارند. احساس سرکوفت می‌کنند. (۲۳۲)

این هتل‌ها و سالن‌های پرخرج، عروسی را شیرین نمی‌کند

این هتل‌ها و سالن‌ها و جشن‌های پرخرج و را رها کنید. البته ممکن است توی یک سالنی هم کسی جشن بگذارد. اما ساده، مانعی ندارد. من نمی‌خواهم بگویم. حتما، چون بعضی خانه‌هاشان جا ندارد یا امکاناتش را ندارند ولی اسراف نکنید. شادی و میهمانی و دعوت کردن از دوستان و نزدیکان و خویشاوندان و رفقا خوب است اما اسراف بد است. در شأن ملت مسلمان ما نیست.(۲۳۵)

عروسی و عقد و شادی چیز خوبی است. حتی پیامبر اکرم(ص) هم برای دختر مکرمه خودشان مجلس عروسی گرفتند، شادی کردند و مردم شعر خواندند. زن‌ها دست زدند و خوشی کردند. اما نباید در این مجلس عقد و عروسی و اینها اسراف انجام بگیرد. یکی از اسراف‌ها همین مجالس عقد و عروسی گران‌قیمت است. در هتل‌ها، در این سالن‌های گران‌قیمت مجالس درست می‌کنند. مبالغ زیادی شیرینی و میوه و خوراکی حرام می‌شود، از بین می‌رود، روی زمین ریخته می‌شود و ضایع می‌شود. برای چه؟ برای چشم و هم‌چشمی؟! برای عقب نماندن از قافله اسراف؟!(۲۳۶)

اسراف نباید بشود. اسراف اگر شد هم به خودتان ضرر زده‌اید هم به مردم دیگر. هم به جوان‌ها و دخترها و پسرها ضرر زده‌اید و هم خودتان را از چشم پیامبر اسلام(س) انداخته‌اید. از چشم امام زمان(ع) انداخته‌اید. این اسراف و زیاده‌روی، کار خلاف محسوب می‌شود.(۲۳۷)

عروسی شیرین، آن عروسی‌ای نیست که در آن خیلی خرج و اسراف زیاد در آن می‌شود. عروسی شیرین، عروسی صمیمانه است. صمیمانه که بود، عروسی شیرین می‌شود. ولی مختصر باشد یک اتاق دو اتاق توی خانه، قوم و خویش، دوست و آشنا، رفیق دور هم بنشینند، این می‌شود عروسی. این میهمانیهای مفصل و سالنهای آنچنانی یا توی هتلها، خرجهای زیاد، جنسهای گران برای میهمانی، اینها همه مناسب نیست. نمی‌گویم ازدواج را باطل می‌کند، نه! ازدواج درست است. اما اینها محیط جامعه و محیط زندگی را تلخ می‌کند.(۲۳۸)

سابق که این سالن‌ها و این چیزها نبود، در دوتا اتاق کوچک جشن می‌گرفتند، میهمان‌ها می‌آمدند، شیرینی می‌خوردند، ازدواج‌های بی‌برکت‌تر از امروز بود؟ عزت دخترها مگر کمتر از امروز بود، که حالا باید حتماً بروند در این سالن‌های بزرگ عیبی ندارد، من مخالفتی نمی‌کنم با این سالن‌ها. من با «تشریفات» مخالفم. حالا بعضی می‌روند در هتل، از این کارهای غلط است که لزومی ندارد.(۲۳۹)

هر چه مراسم را کمتر و ساده‌تر بگیرید بهتر است. بگذارید آن کسانی که ندارند به ازدواج تشویق شوند و مأیوس نشوند.(۲۴۰)

۲۳۰- خطبه عقد ۷۰/۴/۲۰

۲۳۱- خطبه عقد ۷۲/۶/۱۱

۲۳۲- خطبه عقد ۷۶/۱۱/۱۹

۲۳۳- خطبه عقد ۷۴/۵/۲۴

۲۳۴- خطبه عقد ۷۵/۱۰/۵

۲۳۵- خطبه عقد ۷۳/۱۰/۲۷

۲۳۶- خطبه عقد ۷۲/۱/۱۵

۲۳۷- خطبه عقد ۷۱/۱۱/۱

۲۳۸- خطبه عقد ۷۷/۹/۱۲

۲۳۹- خطبه عقد ۷۶/۷/۳۰

۲۴۰- خطبه عقد ۷۱/۹/۲۴