برقراری امنیت کامل در مناطق زلزله زده

سردار گرامی ،آنچه که در همان شب روز اول زلزله اتفاق افتاد ، مهم بود سرقت از عابر بانکها سوپر مارکتها ،مغازه ها ،ودر روز اول ،پول ،وطلا جات منازل بود ،مابقی آفتابه دزدب است ،منظور از آمادگی ،یعنی اقدام در لحظهٔ وقوع حادثه ،بقول معروف حاشا از خونی که یک شب از آن بگذرد ،یا اینکه مثلا ،من صد تومان میدادم که بچه ام یک شب خارج از خانه نخوابد ،حالا که یک شب خوابیده ،چه یک شب ،چه صد شب ؟ یا اینکه آب که از سر گذشت ،چه یک وجب ،چه صد وجب ؟ اکنون مردم فقط غم عزیزان ،و خرابی زندگی را دارند ،من شصت سال قبل ،سال ۱۳۳۶ ،که شش ،هفت ساله بودم ،این تجربه را دیده ام ،زلزله ،منطقهٔ کنگاور ،وصحنه ،که دو روستای پر جمعیت آن زمان ،فش ،و پارسینج ،با خاک یکسان شد ،که مردم از روز سوم ،دیگر از شوک خارج شده بودند ،وبفکر بچه ها ،واموالی که قابل استفاده ،بود ،بفکر آب ،وغذا ،و دامها ،و تهیهٔ سرپناه موقت بصورت کپر ،با همان تیر های چوبی منازل ،ودستکه ها ،وشاخهٔ ریز درختان و مالیدن گل روی آن ،وسوخت هم ،چوب خشک ،و تاپاله ،وپشگل ،نان هم آرد مخلوط شده با خاک ،گاو ،وگوسفند های زیر آوار را سر بریدند ،وپوست کندن ،واز گوشت آنهم استفاد میکردند ،وآلا چیقهایی هم با چوب ،و پوشال برای حیوانات درست کردند ،وکاه را هم برای حیوانات سرند میکردند ،هر چه بود ،رنج بود ،و درد ،اما اتحاد ،روستا شده بود سه محله ،که بشود آنرا نگهبانی ،وکنترل نمود ،مشکل آب نبود چون از چشمه استفاد میکردند اما مشکل ظرف برای آب بود ،آن زمان که امکانات نبود ،حلال احمری نبود ،از اول زمستان که زلزله شد ،تا نیمهٔ فروردی هیچ کسی به روستا نیامد ، اما در همان روستای فش صد وپنجاه نفر فوت شد ،بلطف خدا یک حمام بود که سالم مانده بود آنهم مربوط به زمان گبری ها بود که در دل زمین ساخته شده بود ،که میشد هفته ای یک بار حمام کرد ،لطف خدا آن زمان خیلی زیاد بود ،چند نفری پیر مرد ،وپیر زن ،ویکی ،دو کودک بر اثر سرما خوردگی ،فوت شدند اما هر چه بود با آمدن بهار تمام شد ،وروستار را در فاصله یک کیلو متری آنطرفتر ساختند آن زماندمردم دزد نبودند ،فاسد نبودند ، هیز ،وخیز ،نبودند ،مردم ساده ،و با ایمان ،وخدا باور بودند ،خیانت معنایی نداشت ؟ آری ،اما اینک به یومن ،مدعیان دینداری ،فساد در همهٔ زمینه ها نهادینه شده ،رایج ترین فساد دزدی ،ودروغ ،وخیانت است ،،، منطقه غرب کشور شرایط خاص خود را دارد ،در دالاهور ،وگواره واطراف آن اهلحق نشین هستند ،در منطقه ،ازگله ،وباباجانی ،وجوانرود ،وباینگان ،روستاهای ونجا اهل تسنن هستند ،در سرپل ذهاب ،وقصر شیرین ،وروستاهای گیلانغرب شیعه نشین هستند ،آنجا فرهنگ خاص خود را دارد ،که باعث سختی کار میشود ،در آنجا باید از افراد بومی هر سه منطقه استفاده نمود ،وبه مردم کمک کرد ،مشکلات خیلی فراتر از اینها میباشد ،در این سه روز صدا ،وسیما فقط سر پل ذهاب ،وقصر شیرین ،واسلام آباد ،را نشان داده ،دریغ از همدرد ،غیور مردانی که از منطقه سنجابی تا قلخانی ،ودالاهو ،وگواره ،تا پشت سرپل ذهاب روستای بزمیر وباد ،وبابا یادگار ،که مردانه در زمان جنگ تحمیلی مقابل ضد انقلاب ایستادند ،ونگذاشتند فردی به پشت جبهه نفوذ پیدا کند ؟ آری باید بادید انسانی به واقعه نگاه کرد نه با دید سیاسی مذهبی ،آیا این طلبه ها جز وبال گردن مردم منطقه آسیب دیده هستند ؟ اکنون چه نیازی به طلبه است ،آنجا به پرستار ،ودکتر ،وروانشناس ،وبهیار ،وامدادگر حرفه نیاز میباشد ،،اینها است درد مردم مصیبت دیده ،و رنج کشیده ،که هنوز زخمهای جنگ التیام نیافته ،مصیبت طبیعی زمین ونهم با کوتاهی مسولین که اگر خیانت نباشد ؟ ناآگاهی و تنگ نظری میباشد که مسکنی بی مهر برای زندگی مردم شهر ،وروستا تحویل دادند ،،،،

بایدمواظب نفوذتروریستها بودکه دراین اوضاع آشفته مناطق زلزله زده ورودنکنند