خندههای تمسخرآمیزی که مسیر را اشتباه رفت!
پارسینه: پژمان جمشیدی پس از انتخاب به عنوان یکی از کاندیداهای نقش مکمل مرد در سی و ششمین جشنواره فیلم فجر بار دیگر تیتر یک رسانهها شد،
سپهر خرمی - تحریریه پارسینه | پژمان جمشیدی هافبک سالهای نه چندان دور تیم فوتبال پرسپولیس تهران پس از خداحافظی از فوتبال با بازی در سریال طنز « پژمان » به نویسندگی مهراب و پیمان قاسمخانی وارد تلویزیون و عرصه بازیگری شد و پس از چهار سال تلاش و ممارست موفق شد در عرصه سینما و سی و ششمین جشنواره فیلم فجر به عنوان یکی از کاندیداهای نقش مکمل مرد در فیلم « سوتفاهم » معرفی شود که این انتخاب حواشی زیاد و البته ناخوشایندی را در برداشت.
اولین و جنجالیترین واکنش از حاضرین در مراسم اعلام نامزدهای جشنواره شروع شد. در نشست خبری معرفی کاندیداهای برتر، اعضای هیات داوران زمانیکه محمدرضا فروتن نام جمشیدی را به عنوان نامزد دریافت سیمرغ نقش مکمل مرد خواند خنده حضار اعتراض برخی چهرهها و همچنین تذکر مسعود نجفی مدیر روابط عمومی جشنواره را به دنبال داشت.
پس از آن بازیگران و هنرمندان حوزه سینما و تلویزیون با انتشار پست هایی در صفحات شخصی شان در اینستاگرام این موفقیت را به جمشیدی تبریک گفته و به منتقدان نامزدی او واکنش نشان دادند. جمشیدی نیز با انتشار پستی در اینستاگرام از سختی هایی که در این چهارسال حضورش در عرصه هنرهای تصویری تحمل کرده است نوشت.
پس از آن بازیگران و هنرمندان حوزه سینما و تلویزیون با انتشار پست هایی در صفحات شخصی شان در اینستاگرام این موفقیت را به جمشیدی تبریک گفته و به منتقدان نامزدی او واکنش نشان دادند. جمشیدی نیز با انتشار پستی در اینستاگرام از سختی هایی که در این چهارسال حضورش در عرصه هنرهای تصویری تحمل کرده است نوشت.
جشنواره فیلم فجر سالها است که آن اعتبار گذشته را به واسطه انتخاب عجیب هیات داوران از دست داده و در واقع جشنوارهای که می توانست مصداق سنجش ارزش و اعتبار بازیگر و فیلم و سایر عوامل شود، جای خود را جوایزی داده است که بسیاری از منتقدان آن را از پیش تعیین شده می دانند. انتقاد حضاری که به صورت تمسخرآمیزی به انتخاب پژمان جمشیدی خندیدند باید در ابتدا به سمت داورانی می رفت که در نقش مکمل بازی درخشان « جواد عزتی » در فیلم تنگه ابوقریب یا نقش آفرینی « هادی حجازیفر » در فیلم لاتاری دیده نشد !
اما اینکه به واسطه سلیقه عجیب و غریب هیات داوران، انتخاب پژمان جمشیدی را به سخره بگیریم و او را سیبل انتقادات و فریادهای خود کنیم به دور از انصاف است. پژمان شاید به واسطه رفاقتی که با قاسمخانیها داشت وارد عرصه تلویزیون شد اما با تلاش خود پله های ترقی را طی و با بازی در تائترهای معتبر ، تجربه اندوزی کرد و به اینجا رسید و حالا میتواند نامی برای خود در بین کاندیداها داشته باشد. اینکه بخواهیم به صرف فوتبالیست بودن پژمان جمشیدی ، بازی او در تلویزیون و سینما و تائتر را زیر سوال ببریم نمیتواند ملاک درستی بر توانایی یا عدم توانایی این بازیگر باشد. بازیگر فیلم سینمایی سوتفاهم پس از ورودش به عرصه تائتر در اظهارنظری جالب گفته بود: « من همیشه این را میدانستم که تئاتر جای محترمی است و آدمهایی که از تئاتر میآیند، بسیار آدمهای محترمی هستند اما این موضوع را نمیدانستم که عرصه تئاتر آنقدر محصور است، فحشهایی که برای بازی در این کار به من دادند، زمانی که در پرسپولیس بازی میکردم از علی پروین نخورده بودم!»
پژمان جمشیدی برخلاف بسیاری از ورزشکارانی که کوتاه مدت وارد سینما شدند، کار خود را ادامه داد و طی سه سال اخیر با بازی در چهارده تائتر نشان داد که هدفش چیزی جز موفقیت نیست.
با سلام
من و بسیاری از مردم هنوز فیلم هایی را که به بخش نهایی جشنواره را هپیدا کرده اند ندیده ایم و نمی توانیم راجع به بازیگری پژمان جمشیدی ، جواد عزتی ، هادی حجازیفر و ... قضاوت کنیم ولی پژمان جمشیدی در سریال پژمان و همچنین فیلم سینمایی خوب بد جلف خوش درخشید ولی تمسخر این هنرمند موفق که در عرض 4 سال به اندازه چندین سال هنرپیشگی همون مسخره کننده گان در بین مردم محبوبیت کسب کرده کار درستی نبود ، آنهم از جانب هنرمندان این کشور