.svg)
۶ علامت خطر یک نامزدی اشتباه
پارسینه: دوران قبل از عقد (دوره نامزدی)، زمان به دست آوردن شناخت بیشتر از یکدیگر است و دوران بعد از عقد و ازدواج، زمان تلاش برای حفظ و نگهداری از رابطه زن و شوهری و تلاش برای درست کردن کم و کاستی‌های زندگی مشترک
دوران نامزدی، روز‌های شناخت بیشتر دختر و پسر از یکدیگر است.به نقل از سلامت نیوز ، اگر این شناخت شکل گرفت و یکی از دو طرف به این نتیجه رسیدند که گزینه مناسبی برای ازدواج با هم نیستند، بایستی پایان رابطه را اعلام کرد؛ بدون هیچ تعارفی.
دوران قبل از عقد (دوره نامزدی)، زمان به دست آوردن شناخت بیشتر از یکدیگر است و دوران بعد از عقد و ازدواج، زمان تلاش برای حفظ و نگهداری از رابطه زن و شوهری و تلاش برای درست کردن کم و کاستی‌های زندگی مشترک.
اما کاری که بعضی از جوانان انجام می‌دهند بر عکس این روند است؛ یعنی در دوران نامزدی خودشان را برای رسیدن به رابطه و «درست شدن‌های شایدی آینده» به آب و آتش می‌زنند و بعد از اینکه زیر یک سقف رفتند، تازه یادشان می‌افتد که همدیگر را نمی‌شناسند. کاملاً روشن است که این مدل زندگی، مدت زیادی دوام نخواهد داشت و به زودی زوج جوان را مشغول دادگاه‌های طلاق خواهد کرد.
به همین دلیل بسیار مهم است که در درجه اول تکلیف خودتان را با دوران نامزدی روشن کنید و به خودتان یادآور شوید که هدف از این فرصت، افزایش شناخت طرفین از یکدیگر است نه صرفاً اوقات خوش و خاطره انگیزی را گذراندن.
در درجه بعدی خودفریبی‌هایی مانند «شاید بعد از ازدواج تغییر کرد»، «بگذار عقد کنیم! من این اخلاقش را عوض می‌کنم» و... را فراموش کنید و باز هم به خودتان یادآور شوید که شما در مرحله شناخت هستید نه در مرحله تهیه نقشه‌ای برای تغییر دادن فردی دیگر؛ بنابراین اگر در این دوران به این نتیجه رسیدید که نمی‌توانید با فرد مورد نظر فعلی آینده تان را بسازید، رابطه را به شیوه‌ای عاقلانه و بالغانه تمام کنید تا از آسیب بسیار بزرگتری به نام «طلاق» پیشگیری کرده باشید؛ به قول قدیمی‌ها «جلوی ضرر را از هر کجا که بگیرید منفعت است». حالا سئوالی که اینجا مطرح می‌شود آن است که چه موقع باید نامزدی را تمام کرد؟
«پسر خوبیه، ولی وقتی با همیم واقعاً احساس کسالت می‌کنم»، «دختر خوبیه، ولی نمی‌دونم چرا بیشتر حرفام رو بد برداشت می‌کنه»، ... این قبیل جملات که نشان می‌دهند حال دو نفر از با هم بودن خوش نیست یکی از بارزترین نشانه‌های عاقبت به خیر نشدن یک رابطه است.
شاید باور نکنید، ولی جوانان زیادی به دلایلی این ناخوشی را نادیده می‌گیرند و به امید عادت کردن و یا به دلخوشی سایر ویژگی‌های مثبت طرف مقابل مانند جایگاه خوب اجتماعی یا اقتصادی او پای سفره عقد می‌نشینند. به غیر از این مسئله، چند موضوع دیگر هم می‌تواند آژیر خطر را در دوران نامزدی به صدا در بیاود؛ از جمله:
۱. نداشتن سلامت روانی لازم و کافی
همه ما به درجاتی افسردگی، اضطراب، وسواس و برخی دیگر از مسائل مربوط به سلامت روانی را تجربه کرده و می‌کنیم، ولی هرگز شدت آن طوری نبوده که به روابط و زندگی ما آُسیب بزند. منظور از سلامت روانی نامزد هم آن نیست که او یک آدم صد در صد کاملی باشد بلکه منظور آن است که مشکلاتی که باعث ایجاد اختلال در روابط و زندگی روزمره می‌شوند را نداشته باشد.
۲. اعتیاد
اعتیاد شکل‌های مختلفی دارد، ولی بیشتر فقط به اعتیاد به مواد توجه می‌شود. اگر نامزد شما به مواردی مانند کار و یا روابط خارج از چارچوب خانواده اعتیاد دارد، باید به آن هم به چشم یک علامت خطر مهم نگاه کنید.
۳. عدم بلوغ عاطفی، فکری، شخصیتی و اقتصادی
چنانچه نامزد شما بدون مشورت با دیگران از پس یک تصمیم معمولی بر نمی‌آید و یا هزینه‌های زندگی شخصی او را هم فرد دیگری تأمین می‌کند، باید راجع به او بیشتر فکر کنید.
۴. شکاف در انتظارات، علایق، روابط، عقاید و سرگرمی‌ها
اگر انتظارات نامزدتان از زندگی مشترک، علاقه مندی‌ها و اولویت‌های او در زندگی، سبک و دایره ارتباطی او، عقاید مذهبی، سیاسی و تربیتی او و حتی نوع سرگرمی‌های او تفاوت فاحشی با ویژگی‌ها و خواسته‌های شما دارد، باید بدانید که یکی از علامت‌های هشدار دوران نامزدی دارد خودش را به شما نشان می‌دهد.
۵. ورود به جاده یکطرفه ارتباط
اگر این شما هستید که مدام دارید کوتاه می‌آیید، اگر فقط شما دارید از علایق و سلایقتان می‌زنید، اگر دارید همه وقتتان را صرف جلب نظر نامزدتان می‌کنید، و اگر مدام مشغول داد و ستد قول‌های بزرگی مانند عوض شدن، سریع پولدار شدن و ... هستید، در واقع دارید یکی دیگر از علامت‌های خطر دوران نامزدی را تجربه می‌کنید.
۶. مشکلات مهم و عمده با خانواده
اگر خانواده شما یا نامزدتان به طور اساسی با ازدواج شما مخالف هستند و یا در همین دوران کوتاه نامزدی رفتار‌های مداخله گرانه (نه راهنمایی کننده) آن‌ها شامل حالتان شده است، بهتر است راجع به صحیح بودن عقد و ازدواج تان عمیق‌تر فکر کنید.
دوران قبل از عقد (دوره نامزدی)، زمان به دست آوردن شناخت بیشتر از یکدیگر است و دوران بعد از عقد و ازدواج، زمان تلاش برای حفظ و نگهداری از رابطه زن و شوهری و تلاش برای درست کردن کم و کاستی‌های زندگی مشترک.
اما کاری که بعضی از جوانان انجام می‌دهند بر عکس این روند است؛ یعنی در دوران نامزدی خودشان را برای رسیدن به رابطه و «درست شدن‌های شایدی آینده» به آب و آتش می‌زنند و بعد از اینکه زیر یک سقف رفتند، تازه یادشان می‌افتد که همدیگر را نمی‌شناسند. کاملاً روشن است که این مدل زندگی، مدت زیادی دوام نخواهد داشت و به زودی زوج جوان را مشغول دادگاه‌های طلاق خواهد کرد.
به همین دلیل بسیار مهم است که در درجه اول تکلیف خودتان را با دوران نامزدی روشن کنید و به خودتان یادآور شوید که هدف از این فرصت، افزایش شناخت طرفین از یکدیگر است نه صرفاً اوقات خوش و خاطره انگیزی را گذراندن.
در درجه بعدی خودفریبی‌هایی مانند «شاید بعد از ازدواج تغییر کرد»، «بگذار عقد کنیم! من این اخلاقش را عوض می‌کنم» و... را فراموش کنید و باز هم به خودتان یادآور شوید که شما در مرحله شناخت هستید نه در مرحله تهیه نقشه‌ای برای تغییر دادن فردی دیگر؛ بنابراین اگر در این دوران به این نتیجه رسیدید که نمی‌توانید با فرد مورد نظر فعلی آینده تان را بسازید، رابطه را به شیوه‌ای عاقلانه و بالغانه تمام کنید تا از آسیب بسیار بزرگتری به نام «طلاق» پیشگیری کرده باشید؛ به قول قدیمی‌ها «جلوی ضرر را از هر کجا که بگیرید منفعت است». حالا سئوالی که اینجا مطرح می‌شود آن است که چه موقع باید نامزدی را تمام کرد؟
«پسر خوبیه، ولی وقتی با همیم واقعاً احساس کسالت می‌کنم»، «دختر خوبیه، ولی نمی‌دونم چرا بیشتر حرفام رو بد برداشت می‌کنه»، ... این قبیل جملات که نشان می‌دهند حال دو نفر از با هم بودن خوش نیست یکی از بارزترین نشانه‌های عاقبت به خیر نشدن یک رابطه است.
شاید باور نکنید، ولی جوانان زیادی به دلایلی این ناخوشی را نادیده می‌گیرند و به امید عادت کردن و یا به دلخوشی سایر ویژگی‌های مثبت طرف مقابل مانند جایگاه خوب اجتماعی یا اقتصادی او پای سفره عقد می‌نشینند. به غیر از این مسئله، چند موضوع دیگر هم می‌تواند آژیر خطر را در دوران نامزدی به صدا در بیاود؛ از جمله:
۱. نداشتن سلامت روانی لازم و کافی
همه ما به درجاتی افسردگی، اضطراب، وسواس و برخی دیگر از مسائل مربوط به سلامت روانی را تجربه کرده و می‌کنیم، ولی هرگز شدت آن طوری نبوده که به روابط و زندگی ما آُسیب بزند. منظور از سلامت روانی نامزد هم آن نیست که او یک آدم صد در صد کاملی باشد بلکه منظور آن است که مشکلاتی که باعث ایجاد اختلال در روابط و زندگی روزمره می‌شوند را نداشته باشد.
۲. اعتیاد
اعتیاد شکل‌های مختلفی دارد، ولی بیشتر فقط به اعتیاد به مواد توجه می‌شود. اگر نامزد شما به مواردی مانند کار و یا روابط خارج از چارچوب خانواده اعتیاد دارد، باید به آن هم به چشم یک علامت خطر مهم نگاه کنید.
۳. عدم بلوغ عاطفی، فکری، شخصیتی و اقتصادی
چنانچه نامزد شما بدون مشورت با دیگران از پس یک تصمیم معمولی بر نمی‌آید و یا هزینه‌های زندگی شخصی او را هم فرد دیگری تأمین می‌کند، باید راجع به او بیشتر فکر کنید.
۴. شکاف در انتظارات، علایق، روابط، عقاید و سرگرمی‌ها
اگر انتظارات نامزدتان از زندگی مشترک، علاقه مندی‌ها و اولویت‌های او در زندگی، سبک و دایره ارتباطی او، عقاید مذهبی، سیاسی و تربیتی او و حتی نوع سرگرمی‌های او تفاوت فاحشی با ویژگی‌ها و خواسته‌های شما دارد، باید بدانید که یکی از علامت‌های هشدار دوران نامزدی دارد خودش را به شما نشان می‌دهد.
۵. ورود به جاده یکطرفه ارتباط
اگر این شما هستید که مدام دارید کوتاه می‌آیید، اگر فقط شما دارید از علایق و سلایقتان می‌زنید، اگر دارید همه وقتتان را صرف جلب نظر نامزدتان می‌کنید، و اگر مدام مشغول داد و ستد قول‌های بزرگی مانند عوض شدن، سریع پولدار شدن و ... هستید، در واقع دارید یکی دیگر از علامت‌های خطر دوران نامزدی را تجربه می‌کنید.
۶. مشکلات مهم و عمده با خانواده
اگر خانواده شما یا نامزدتان به طور اساسی با ازدواج شما مخالف هستند و یا در همین دوران کوتاه نامزدی رفتار‌های مداخله گرانه (نه راهنمایی کننده) آن‌ها شامل حالتان شده است، بهتر است راجع به صحیح بودن عقد و ازدواج تان عمیق‌تر فکر کنید.
منبع: سلامت نیوز
ارسال نظر