۳ راهکار برای پیشگیری از ابتلا به آب مروارید

مینایی متخصص چشم در گفت‌وگویی درباره آب مروارید و راه‌های درمان آن اظهار کرد: آب مروارید‌ها انواع مختلفی دارند که شایع‌ترین آن‌ها نوع مادرزادی و ارثی و نوع اکتسابی است که البته جنبه وراثت و ژنتیک در نوع اکتسابی بسیار تاثیر گذار است؛ این اختلال معمولا در افراد بالای ۵۰ سال دیده می‌شود و برخورد با اشعه ماورای بنفش خورشید و ضربه احتمال بروز آن را افزایش می‌دهد، همچنین مصرف برخی دارو‌ها به خصوص دارو‌های کورتونی یا دارو‌های ضد سرطان احتمال بروز آب مروارید را بالا می‌برد

وی درباره علائم بروز آب مروارید در بزرگسالان بیان کرد: بروز این عارضه معمولاً باعث تغییر نمره چشم می‌شود؛ اغلب بینایی مبتلایان به سمت نزدیک بینی می‌رودو به مرور تاری دید ایجاد می‌شود به طوری که فرد احساس می‌کند یک پرده سفید جلوی دید او را گرفته است

نحوه تشخیص آب مروارید

مینایی ادامه داد: برای تشخیص این عارضه ابتدا متخصصان بایدبا دستگاه عدسی چشم را مشاهده کنند تا با توجه به سطح کدری بروز آب مروارید تشخیص داده شود؛ چرا که هنگام بروز این عارضه جنس عدسی تغییر می‌کند و کدرتر، تیره‌تر و سفیدی آن بیشترمی‌شود و این تغییرات به خوبی با دستگاه‌های مخصوص قابل مشاهده است

این متخصص چشم درباره راه‌های درمان این بیماری گفت: شایع‌ترین راه درمان آب مروارید عمل جراحی است، برای تعویض عدسی روی چشم بیمار ابتدا عدسی را خورد می‌کنند و با دستگاه‌هایی از طریق ریختن آب و ایجاد مکش قسمت‌های خرد شده را از چشم خارج می‌کنند سپس عدسی دیگری که برای جایگزینی مدتی قبل اندازه گیری و آماده شده به صورت لول شده وارد چشم بیمار می‌کنند تا پس از باز شدن جای عدسی قبلی را پر کند.

وی تشریح کرد: بهترین پیشنهاد برای پیشگیری از ابتلای بزرگسالان به آب مروارید این است که تا حد امکان در معرض اشعه خورشید قرار نگیرید و از عینک آفتابی و کلاه استفاده کنند و تا جای ممکن از اضطراب و استرس دور باشند.

این متخصص چشم بیان کرد: عدسی‌های آماده شده برای عمل جراحی گاهی صرفاً برای دیدن دور طراحی شده‌اند و برای دیدن فضا‌های نزدیک باید از عینک استفاده شود؛ در این مورد یکی از چشم‌ها دور و یکی از چشم‌ها نزدیک تعریف می‌شود و گاهی از عدسی‌های چند کاناله برای دیدن دور و نزدیک استفاده می‌کند.

مینایی یادآوری کرد: عدسی چشم کپسولی دارد که در طول عمل جراحی آسیب نمی‌بیند و سالم باقی می‌ماند که عدسی ساخته شده روی آن قرار می‌گیرد؛ گاهی تا چند ماه پس از انجام جراحی پشت کپسول عدسی فضا ایجاد می‌شود که دید را برای بیمار مشکل می‌کند؛ این اختلال به راحتی با استفاده از لیزر قابل درمان است.