کار‌هایی که نباید با اتومبیل خود انجام دهید

فضای مجازی مملو از شواهد و افرادی است که با رساندن فشار باد لاستیک به بالای آنچه در دیواره تایر نوشته شده، مصرف سوخت اتومبیل خود را کاهش داده‌اند. امّا آنچه این افراد به شما نمی‌گویند، این است که در این حالت، «سواری» سخت‌تر از قبل می‌شود، استهلاک تایر‌ها اضافه می‌گردد، اتومبیل به فاصله بیشتری برای توقف نیاز خواهد داشت و هزینه تعمیر قطعات سیستم تعلیق افزایش خواهد یافت.

میزان فشار باد پیشنهادی برای لاستیک در قالب یک برگه رسمی در داخل فریم درب راننده قرار داده شده و بر اساس وزن خودرو و بهترین وضعیت هندلینگ تعیین شده است. اگر می‌خواهید بار بسیار سنگینی را با خود حمل کنید، استفاده از حداکثر فشار باد لاستیک‌ها مانعی ندارد، ولی بعداً که بار را از روی خودرویتان برداشتید، باید به میزان فشار مناسب برگردید. رانندگی با تایر‌هایی که بیش از حدّ، باد شده‌اند، باعث کاهش مقاومت غلتشی شده و می‌تواند اندکی باعث کاهش مصرف سوخت شود. این به معنای آن است که سطح کوچکتری از لاستیک‌ها با جاده در تماس خواهد بود و در نتیجه، کشش کمتری در اختیار خواهید داشت. این موضوع باعث افزایش فاصله توقف شده و احتمال لیز خوردن بر روی جاده‌های خیس را افزایش می‌دهد. ضمناً عمر تایر نیز کاهش خواهد یافت. همچنین تایر‌هایی که فشار زیادی دارند، شوک‌های بیشتری به سیستم تعلیق وارد می‌کنند و در نتیجه، کیفیت سواری را برای سرنشینان کاهش می‌دهند. در همین حال، استهلاک قسمت‌هایی مانند استرات‌ها، شوک‌ها، اتصالات و بازو‌های کنترل نیز با سرعت بیشتری رخ می‌دهد.

هیچ‌گاه از مایع مبرّد یا ضدّ یخ‌های نامناسب استفاده نکنید.

استفاده از مایع مناسب برای سیستم خنک‌کننده، نقش مهمی در عمر قطعات این سیستم و موتور دارد. نوع این مایع چیزی است که در دفترچه راهنمای خودروی شما درج شده است. در صورتی که از مایع نامناسب یا مخلوطی از دو مایع برای سیستم خنک‌کننده خودرویتان استفاده کنید، حتماً خیلی زود به قسمت‌هایی مانند پمپ آب، رادیاتور، لوله‌های انتقال حرارت صدمه می‌زنید. این موضوع به این دلیل است که عناصر بازدارنده خوردگی برای برخی مواد خاص در انجین و سیستم خنک‌کننده طراحی شده‌اند. همچنین استفاده از مایع مبرّد نامناسب می‌تواند به‌راحتی باعث خرابی پوشش‌ها و واشر‌های پلاستیکی در موتور‌های خودرو‌های جدید شود؛ خرابی‌ای که شاید تا قبل از ۸ هزار کیلومتر خود را نشان ندهد؛ بنابراین به جای آن که یک مبرّد «یونیورسال» برای خودرویتان تهیه کنید، سعی کنید با صرف کمی هزینه بیشتر، مایع مخصوص آن را بخرید.

هیچ‌گاه روغن ترمز و روغن هیدرولیک را با یکدیگر اشتباه نگیرید.

یک بطری کوچک از روغن هیدرولیک فرمان، از لحاظ ظاهری فرق چندانی با روغن ترمز ندارد. خیلی از کسانی که در خانه تعویض این روغن‌ها را انجام می‌دهند، این اشتباه را می‌کنند و تعداد این اشتباهات بیشتر از آن چیزی است که فکرش را می‌کنید. در هر صورت، ریخت جابجای هر کدام از این روغن‌ها در سیستم فرمان یا ترمز می‌توان هزینه‌ای تا یک هزار دلار در بر داشته باشد. روغن فرمان در سیستم ترمز باعث می‌شود که واشر‌ها متورم شده و کل عملکرد سیستم دچار اختلال گردد. تعمیرکار نیز برای حل این مشکل می‌بایست قسمت‌هایی مانند سیلندر اصلی، کالیپر‌ها و سوپاپ‌های تنظیم را تعمیر یا تعویض کند. همچنین گاهی اوقات نوبت به تعویض قطعات گران‌قیمت ABS می‌رسد. قرار دادن روغن ترمز در سیستم فرمان نیز به این دلیل که روعن ترمز «روان‌کننده» نیست، موجب خرابی پمپ و دنده فرمان می‌شود؛ بنابراین همیشه قبل اینکه بخواهید مخزن سیستم فرمان یا ترمز را با روغن پر کنید، حداقل دو بار بطری آن را چک نمایید.

هیچ‌گاه از یک مایع «یونیورسال» برای سیستم فرمان یا گیربکس استفاده نکنید.

بسیاری از سازندگان اعلام می‌کنند که روغن‌های فرمان و گیربکس «یونیورسال» آن‌ها برای هر نوع خودرویی کار می‌کند؛ چیزی که بسیاری از خودروسازان آن را رد می‌کنند. امروزه مقادیر متفاوتی برای ویسکوزیته و مواد افزودنی برای انواع مختلف سیستم فرمان و گیربکس پیشنهاد می‌شود و طبیعی است که یک نوع روغن نمی‌تواند برای هر خودرویی استفاده شود. نوع مخصوص روغن برای استفاده در سیستم فرمان گیربکس، مستقیماً در دفترچه راهنمای خودروی شما درج شده و برای در امان ماندن از خسارت به قطعات گران‌قیمت این سیستم‌ها، شاید بهتر است اندکی وقت و هزینه بیشتر برای پیدا این روغن‌ها صرف کنید.

هیچ‌گاه برای تست «دینام»، کابل باتری را جدا نکنید.

سال‌ها پیش امکان این وجود داشت که بدون خاموش کردن موتور، کابل باتری را جدا کنید و دینام اتومبیل‌تان را آزمایش کنید. در این حالت، اگر موتور همچنان به عملکرد خود ادامه می‌داد، ثابت می‌شد که آلترناتور سالم است. امّا هیچ‌گاه نباید این تست را بر روی یک خودروی مدرن یا تراک با سیستم‌های کامپیوتری و الکترونیکی انجام دهید؛ چرا که در این حالت، آلترناتور می‌بایست یک تغییر ولتاژ ناگهانی بین ۲۵ تا ۱۲۵ ولت را در عرض ۴۰ میکروثانیه تحمل کند. این تغییر ولتاژ نمی‌تواند آسیبی به یک خودروی قدیمی غیرکامپیوتری وارد کند، امّا در مدل‌های جدید، به سرعت می‌تواند باعث سوختن قطعات گران‌قیمت الکترونیکی و کامپیوتری شود. هر خودرویی که بعد از سال‌های اولیه دهه ۱۹۷۰ میلادی ساخته، حتماً حداقل یک کامپیوتر را در خود دارد. بنابراین، باید راه‌حل‌های قدیمی را کنار بگذارید و به سراغ استفاده از یک «ولت‌متر» بروید.

وقتی چراغ روغن روشن است، رانندگی نکنید.

همه خودرو‌ها دارای یک چراغ نشانگر «فشار پایین روغن» هستند. اگر در هنگام رانندگی، این چراغ برای شما روشن شد، به این معناست که مقدار روغن خودرویتان به میزان خطرناکی، پایین است و یا اینکه روغن تمام شده است. همچنین شاید نشان‌دهنده این موضوع باشد که یک نشت جدی در سیستم وجود دارد، یا اینکه یک مانع در مجرای روغن ایجاد شده و یا اینکه پمپ روغن با مشکل روبروست. در هر صورت، پس از مشاهده روشن‌شدن این چراغ، کنار بزنید و موتور را خاموش کنید. سپس کاپوت را بلند کنید و سطح روغن را بررسی نمایید. اگر «شاخص» میزان روغن را بسیار کم و یا خالی نشان می‌داد، باید قبل از این دوباره استارت بزنید، به روغن موتور اضافه کنید. در غیر این صورت، در عرض فقط چند دقیقه می‌توانید با هزینه‌ای در حدّ ۴ هزار دلار روبرو شوید. به رانندگی تا نزدیکترین فروشگاه، حتی فکر هم نکنید! ضمن اینکه مراقب باشید که مخزن روغن را خیلی پُر نکنید.

اگر از این طریق مشاهده کردید که روغن به اندازه کافی دارید، احتمالاً با مشکل بزرگتر و جدّی‌تری روبرو هستید و باید حتماً به یک مکانیک مراجعه نمایید. در واقع، وقتی با این مشکل در جاده برخورد کنید، هیچ‌کار خاصی نمی‌توانید انجام دهید؛ حتی نمی‌توانید به یک دوست اطلاع دهید تا برای شما روغن موتور بیاورد و فقط باید به یک یدک‌کش تلفن کنید. مطمئناً هزینه یدک‌کش کمتر از هزینه تمام سیستم یک موتور است.

هیچ‌گاه با یک باک که کمتر از یک‌چهارم بنزین دارد، رانندگی نکنید.

تقریباً در تمام خودرو‌های انژکتوری، یک پمپ سوخت الکترونیکی وجود دارد که درست در زیر باک بنزین قرار گرفته است. این جانمایی از طرف خودروسازان، به‌دلیل نیاز به خنک‌شدن و قرار گرفتن در یک درجه‌حرارت ایمن در کنار باک بنزین است. امّا اگر به طور مداوم با باکی رانندگی کنید که کمتر از یک‌چهارم بنزین در خود دارد، سطح پایین سوخت همیشه نمی‌تواند میزان خنک‌کنندگی لازم برای پمپ را تأمین کند و در نتیجه، به‌زودی شاهد خرابیِ پمپ سوخت خواهید بود. جایگزین پمپ سوخت در داخل باک می‌تواند هزینه‌ای در حدود ۷۰۰ دلار در بر داشته باشد. البته «حرارت بیش از حد» تنها نگرانی در این زمینه نیست. موضوع دیگر، مکیده‌شدن ذرات رسوب از بخش زیرین باک به درون پمپ است. این ذرات می‌توانند از فیلتر «جورابی» باک عبور کنند، پروانه‌های پمپ را بپوشانند و در نتیجه، باعث کاهش فشار سوخت شوند. البته این هشدار نباید باعث شود که هر لحظه که به سطح یک‌چهارم باک می‌رسید، با نگرانی به دنبال پمپ بنزین باشید؛ چرا که پمپ سوخت به‌راحتی می‌تواند خود را با شرایط کم‌بنزینی وفق دهد. ولی اگر بخواهید به رانندگی با این روند ادامه دهید، احتمال آسیب به پمپ سوخت و هزینه‌های بالای تعمیرات افزایش خواهد یافت.

هیچ‌گاه از روغن نامناسب استفاده نکنید.

خودروسازان همواره به دنبال کاهش مصرف سوخت در محصولاتشان بوده‌اند. موتور‌های جدیدتر با دقت بیشتری ساخته می‌شوند و شامل مکانیزم‌های با تکنولوژی پیشرفته (نظیر سیستم زمان‌بندی متغیر سوپاپ‌ها و توربوشارژرها) هستند که قدرت بیشتر و مصرف‌سوخت پایین‌تری را برای خودرو‌ها به ارمغان می‌آورند. در سیستم‌های دارای زمان‌بندی متغیر سوپاپ‌ها یا VVT، روغن فشرده به صورت «پالس» به درون مجرا‌های هیدرولیک هدایت می‌شود تا وضعیت میل‌بادامک تنظیم گردد. زمان‌بندیِ این پالس و حرکات متعاقب میل‌بادامک، همگی به نوع روغن و ویسکوزیته مندرج در دفترچه راهنمای خودرو بستگی دارند. «کامپیوتر خودرو» زمان‌بندی پالس را بر اساس «درجه حرارت موتور» و «میزان تحریک پدال توسط راننده» تغییر می‌دهد. تمام این موارد تنها در صورتی به‌درستی عمل می‌کنند که شما از روغن مناسب خودرویتان استفاده کرده باشید.

روغن مناسب برای توربوشارژر‌ها نیز جنبه حیاتی دارد. توربوشارژر‌های مدرن می‌توانند سرعتی بالایی معادل ۲۴۰ هزار دور بر دقیقه داشته باشند و در نتیجه، یاتاقان‌های آن‌ها می‌بایست همواره روغن‌خنک و خنک شود. اگر از روغن‌های دیگر با ویسکوزیته متفاوت استفاده شود، سرعت جریان روغن تغییر کرده، یاتاقان‌های توربوشارژر دچار گرمایش بیش از حد شده و به‌زودی نیاز به تعمیر و یا تعویض این قطعه گران‌قیمت از خودرویتان پیدا خواهید کرد. بنابراین، توصیه‌های افراد غیرمجرب را فراموش کنید و به توصیه‌های شرکت سازنده در دفترچه راهنما توجه نمایید؛ چرا که آن‌ها هستند که موتور را طراحی کرده‌اند و می‌دانند که چه روغنی برای آن مناسب است.