.svg)
پوسیدگی دندان‌های شیری از چه سنی شروع می شود؟
پارسینه: بروز پوسیدگی دندان های شیری در دو سال اول تولد بیشتر به این دلیل رخ می دهد که مادران شیرده و مادرانی که با شیرخشک کودک خود را تغذیه می کنند، او را با شیر می خوابانند و در طول ساعات شب حین خواب، چندین وعده شیر به او می دهند.
دبیر علمی بخش کودکان یازدهمین همایش انجمن دندانپزشکان عمومی ایران گفت: مهمترین عامل بروز پوسیدگی دندان‌های شیری در سنین پایین، شیردهی شبانه و با شیر خوابیدن کودکان است.
روابط عمومی انجمن دندانپزشکان عمومی ایران، کتایون اصفهانی زاده افزود: پوسیدگی دندان های شیری از مهمترین مشکلات دندانی دوران کودکی است.
وی گفت: والدین به این پوسیدگی ها، بیشتر در سنین یک تا دو سالگی توجه می‌کنند که معمولاً درد شروع می‌شود، درحالیکه شروع پوسیدگی از بدو رویش دندان های شیری شروع شده است.
اصفهانی زاده افزود: به طور متوسط یک کودک دو ساله شش دندان پوسیده شیری دارد؛ اما گاهی نیز همه دندان های شیری کودک دارای پوسیدگی است و به ندرت کودکی را می بینیم که دندان پوسیده شیری نداشته باشد.
وی گفت: این پوسیدگی ها در نهایت منجر به عصب کشی یا کشیدن دندان می شود و از آنجایی که کودکان کوچک توانایی کافی را برای همکاری با دندانپزشک ندارند، بیشتر اوقات برای انجام درمان‌های دندانپزشکی بیهوشی عمومی لازم می شود.
اصفهانی زاده افزود: بروز پوسیدگی دندان های شیری در دو سال اول تولد بیشتر به این دلیل رخ می دهد که مادران شیرده و مادرانی که با شیرخشک کودک خود را تغذیه می کنند، او را با شیر می خوابانند و در طول ساعات شب حین خواب، چندین وعده شیر به او می دهند.
وی گفت: شیردهی شبانه باعث می شود که قند شیر که همان لاکتوز است، به مدت طولانی در مجاورت دندان ها باقی بماند و سبب تخریب آن‌ها شود.
اصفهانی زاده افزود: اگر مادران بعد از دادن شیر، قدری به کودک خود آب دهند و یا با یک گوش پاکن یا تنظیف مرطوب دندان ها را تمیز کنند، بروز این قبیل پوسیدگی ها به حداقل می‌رسد.
وی گفت: در سنین بالاتر که کودک از شیر گرفته می شود و غذا می خورد نیز اشتباه دیگری که مادران می کنند این است که به کودکان خود در وعده های متعددی مواد قندی می دهند، درحالیکه اگر تعداد دفعات خوراکی های حاوی قند را به یک تا دو وعده در روز کاهش و بعد از آن به کودک خود آب دهند تا دندان هایشان شسته شود به جلوگیری از پوسیدگی دندانی کمک می کند.
اصفهانی زاده افزود: وقتی که کودک خوراکی می خورد، محیط دهان او اسیدی می شود و اگر این خوردن خوراکی مرتب و به فواصل کم صورت گیرد، محیط دهان او در طول روز با حمله اسیدی مواجه است و فرصتی برای پاکسازی پیدا نمی کند، بنابراین دندان هایی که در این محیط اسیدی هستند به شدت در معرض تخریب قرار می گیرند.
وی گفت: برخی مادران تصور می کنند که خوردن توت خشک، انجیر و کشمش بهتر از شکلات است و کمتر به سلامت دندان ها آسیب می رساند، اما واقعیت این است که این مواد به علت خاصیت چسبندگی زیاد می‌توانند مدت زیادی روی دندان ها باقی می مانند و به دندان ها آسیب برسانند.
اصفهانی زاده افزود: انتخاب ماده قندی که سریعتر از دهان پاک می‌شود، راهی مناسب در کاهش پوسیدگی دندان‌های شیری است.
روابط عمومی انجمن دندانپزشکان عمومی ایران، کتایون اصفهانی زاده افزود: پوسیدگی دندان های شیری از مهمترین مشکلات دندانی دوران کودکی است.
وی گفت: والدین به این پوسیدگی ها، بیشتر در سنین یک تا دو سالگی توجه می‌کنند که معمولاً درد شروع می‌شود، درحالیکه شروع پوسیدگی از بدو رویش دندان های شیری شروع شده است.
اصفهانی زاده افزود: به طور متوسط یک کودک دو ساله شش دندان پوسیده شیری دارد؛ اما گاهی نیز همه دندان های شیری کودک دارای پوسیدگی است و به ندرت کودکی را می بینیم که دندان پوسیده شیری نداشته باشد.
وی گفت: این پوسیدگی ها در نهایت منجر به عصب کشی یا کشیدن دندان می شود و از آنجایی که کودکان کوچک توانایی کافی را برای همکاری با دندانپزشک ندارند، بیشتر اوقات برای انجام درمان‌های دندانپزشکی بیهوشی عمومی لازم می شود.
اصفهانی زاده افزود: بروز پوسیدگی دندان های شیری در دو سال اول تولد بیشتر به این دلیل رخ می دهد که مادران شیرده و مادرانی که با شیرخشک کودک خود را تغذیه می کنند، او را با شیر می خوابانند و در طول ساعات شب حین خواب، چندین وعده شیر به او می دهند.
وی گفت: شیردهی شبانه باعث می شود که قند شیر که همان لاکتوز است، به مدت طولانی در مجاورت دندان ها باقی بماند و سبب تخریب آن‌ها شود.
اصفهانی زاده افزود: اگر مادران بعد از دادن شیر، قدری به کودک خود آب دهند و یا با یک گوش پاکن یا تنظیف مرطوب دندان ها را تمیز کنند، بروز این قبیل پوسیدگی ها به حداقل می‌رسد.
وی گفت: در سنین بالاتر که کودک از شیر گرفته می شود و غذا می خورد نیز اشتباه دیگری که مادران می کنند این است که به کودکان خود در وعده های متعددی مواد قندی می دهند، درحالیکه اگر تعداد دفعات خوراکی های حاوی قند را به یک تا دو وعده در روز کاهش و بعد از آن به کودک خود آب دهند تا دندان هایشان شسته شود به جلوگیری از پوسیدگی دندانی کمک می کند.
اصفهانی زاده افزود: وقتی که کودک خوراکی می خورد، محیط دهان او اسیدی می شود و اگر این خوردن خوراکی مرتب و به فواصل کم صورت گیرد، محیط دهان او در طول روز با حمله اسیدی مواجه است و فرصتی برای پاکسازی پیدا نمی کند، بنابراین دندان هایی که در این محیط اسیدی هستند به شدت در معرض تخریب قرار می گیرند.
وی گفت: برخی مادران تصور می کنند که خوردن توت خشک، انجیر و کشمش بهتر از شکلات است و کمتر به سلامت دندان ها آسیب می رساند، اما واقعیت این است که این مواد به علت خاصیت چسبندگی زیاد می‌توانند مدت زیادی روی دندان ها باقی می مانند و به دندان ها آسیب برسانند.
اصفهانی زاده افزود: انتخاب ماده قندی که سریعتر از دهان پاک می‌شود، راهی مناسب در کاهش پوسیدگی دندان‌های شیری است.
منبع:
عصر ایران
ارسال نظر