عدم تمرکز و اختلال فکری از عوارض ابتلا به کرونا
پارسینه: در تازهترین بررسیهای محققان، گفته میشود علائمی مانند عدم تمرکز و اختلال فکری میتواند از عوارض ابتلا به کرونا باشد.
شواهدی از نقصهای شناختی در بهبودیافتگان کرونایی در یک مطالعه جدید روی بیش از ۸۰ هزار نفر کشف شده است.
این تحقیقات نشان داد افرادی که علائم کووید ۱۹ شدیدتری دارند در یکسری آزمایشهای آنلاین نمره کمتری گرفتند و عملکرد آنها در استدلال و حل مشکلات بیشترین تاثیر را داشته است. تجزیه و تحلیل بیشتر دادهها نشان میدهد کسانی که از تهویه مکانیکی برای کمک به تنفس آنها در بیمارستان استفاده میکردند، بیشترین آسیب را در کارهای شناختی داشتند.
این تحقیق که در مجله EClinicalMedicine منتشر شد، با همکاری کالج کینگ لندن، کالج امپریال لندن و دانشگاه کمبریج انجام شد.
تستهای شناخت آنلاین
مجموعهای از آزمایشهای آنلاین که توسط نویسنده اول این مطالعه در امپریال کالج لندن، توسعه داده شد. در اوایل سال ۲۰۲۰ تیم مطالعه پرسشنامهها را جمع آوری کرد تا اطلاعات مربوط به عفونت سارس-کوو-۲، علائم تجربه شده و نیاز به بستری شدن در بیمارستان را بررسی کند.
از ۸۱ هزار و ۳۳۷ نفر که اطلاعات کامل را ارائه کردند، ۱۲ هزار و ۶۸۹ نفر مشکوک به کووید-۱۹ بودند. شرکت کنندگان طیف وسیعی از شدت بیماری را گزارش کردند، در حالی که بسیاری از آنها علائم تنفسی را در حالی که هنوز قادر به ماندن در خانه بودند (۳۵۵۹ شرکت کننده) تجربه کردند. نزدیک به ۲۰۰ نفر (۱۹۲ شرکت کننده) در بیمارستان بستری شدند و حدود یک چهارم از آنها (۴۴ شرکت کننده) به تهویه مکانیکی نیاز داشتند.
زمان شروع بیماری حدود ۱ تا ۶ ماه بود، به این معنی که این مطالعه نمیتواند نتیجه گیری قطعی در مورد طولانی مدت بودن این اثرات بر شناخت داشته باشد.
مشکلات تفکر و علائم تنفسی
این مطالعه ارتباط بین نقص در عملکرد شناختی کلی و شدت علائم تنفسی را نشان داد. این تحقیقات همچنین نشان داد که همه زمینههای تفکر با بیماری کووید-۱۹ به یک اندازه ارتباط ندارد و از برخی تواناییها صرفه جویی شده است که شامل تبعیض احساسی (تشخیص چهرههایی که احساسات یکسانی را بیان میکنند) و حافظه فعال میشد که در مقایسه وظایف اجرایی که نیاز به مهارت در استدلال (مانند تصمیم گیری در مورد مشابه بودن روابط بین کلمات) و حل مساله (تعیین اینکه چند حرکت از یک ترتیب به ترتیب دیگر نیاز دارد) بیشترین کسری را نشان میداد.
برای درک اندازه نقصها، نویسندگان الگوی نمرات آزمونها را با تغییرات شناختی که به دلایل دیگر رخ میدهد مقایسه کردند. تاثیرات در بیمارانی که با تهویه مکانیکی بستری شده بودند، شبیه به میانگین افت شناختی بود که طی ده سال پیری مشاهده شد و معادل تفاوت هفت درجهای در ضریب هوشی بود.
محققان مجموعهای از بررسیها را انجام دادند تا مطمئن شوند این نقایص شناختی با کووید-۱۹ مرتبط بوده و توسط سایر متغیرها قابل توضیح نیست. این موارد شامل جداسازی افرادی است که دارای آزمایش مثبت سارس-کوو-۲ بودهاند و نشان میدهد که نقایص شناختی در افرادی که آزمایش مثبت داشتهاند، واقعا بیشتر است. بررسیهای بیشتر نشان میدهد که نتایج به دلیل اقلیتی با شرایط قبلی یا علائم جاری کووید-۱۹ نبوده است. بر اساس تجزیه و تحلیلها بعید است نتایج را بتوان با این واقعیت توضیح داد که کسانی که به بیماری شدیدتر کووید-۱۹ مبتلا شده بودند قبل از بیماری از توانایی شناختی کمتری برخوردار بودند.
دکتر آدام همپشایر نویسنده این مطالعه گفت: مطالعه ما بر تحقیقاتی میافزاید که جنبههای مختلف نحوه تاثیر کووید-۱۹ بر مغز و عملکرد مغز را بررسی میکند. این تحقیق همگی برای نشان دادن تاثیرات مهمی ویروس کرونا بر روی مغز است که نیاز به بررسی بیشتری دارد. در آینده، جمع آوری تصاویر مغز و آزمایشهای شناختی با سایر اطلاعات در مورد سلامت روان و عملکرد روزمره، در مطالعاتی که مسیر افراد را ردیابی میکند، برای ماهها یا حتی سال ها بسیار ارزشمند خواهد بود. برای اینکه بدانید اثرات بلند مدت آن برای افراد چیست، باید به مرور افراد تحت پیگیری قرار گیرند.
مطالعات جدید، مانند COVID-۱۹ Clinical Neuroscience Study (COVID-CNS)، به رهبری کالج کینگ لندن و دانشگاه لیورپول و مطالعه REACT Long COVID، به رهبری کالج امپریال لندن، اکنون از این ابزارهای شناختی برای مطالعه طولانی مدت و بررسی تاثیرات دورهای کووید-۱۹ استفاده میکنند.
میتول مهتا، استاد تصویرسازی عصبی از کالج کینگ لندن و نویسنده ارشد این مطالعه میگوید: یک سوال مهم در این مورد این است که چرا برخی از عملکردهای شناختی بیشتر از بقیه تحت تاثیر قرار میگیرند. در حال حاضر مشخص شده است که هیپوکسی و تهویه مکانیکی با نقایص شناختی مشابه موارد مشاهده شده در این مطالعه همراه است و در حال حاضر شواهدی از عوارض عصبی در برخی از بیماران و همچنین پیامدهای روانی وجود دارد.
یافتههای این مطالعه نشان میدهد که با کاهش شدت بیماری از طریق این رویکردهای مختلف، ممکن است بتوانیم شدت مشکلات شناختی را که افراد ممکن است تجربه کنند کاهش دهیم.
ارسال نظر