.svg)
روزنامه های رنگی برای مردی که با تبلیغات سیاه و سفید آمد
پارسینه: پس از گذشت نزدیک به هشت سال اطراف ما پر است از روزنامه های رنگی که برای تبلیغ دولت چاپ می شوند، دولتی که رئیسش از کاغذهای رنگی خوشش نمی آمد. تیم دولت در حال حاضر رسانه هایی دارد که هزینه های گزافی از بیت المال صرف آنها می شود و کارشان با پرینترهای سیاه و سفید انتخابات 84 راه نمی افتد.
پارسینه - علی حسنلو: محمود احمدی نژاد در آن ماه های نزدیک به انتخابات ریاست جمهوری سال 84 معروف بود به ساده زیستی و اینکه چون پول ندارد تبلیغات انتخاباتی اش همه سیاه و سفید است و کار پرینتر طرفدارن است نه پول ستاد انتخاباتی. حتی بعد از اینکه بر مسند ریاست جمهوری نشست اعلام کرد از کاتالوگ ها و پوسترهای رنگی بدش می آید و باید بساط این افراطها جمع شود. اما حالا پس از نزدیک به هشت سال اطراف ما پر است از روزنامه های رنگی که برای تبلیغ او چاپ می شوند. تیم دولت در حال حاضر رسانه هایی دارد که هزینه های گزافی از بیت المال صرف آنها می شود و کارشان با پرینترهای سیاه و سفید انتخابات 84 راه نمی افتد.
در ادامه به بررسی پررنگترین روزنامه های جریان دولت می پردازیم.
روزنامه ای به نام ایران برای دولت
تکلیف این روزنامه برای همیشه مشخص بوده و خواهد بود زیرا روزنامه رسمی دولت است و هر دولتی سر کار بیاید در این روزنامه حرفش به گوش مردم می رسد.
درست چند ماه پس از آغاز به کار دولت نهم، کاوه اشتهاردی، مدیرعامل موسسه ایران و مدیرمسئول روزنامه ایران شد و تا چند سال این پایگاه رسانه ای دولت را اداره کرد. او چه از طریق روزنامه و چه از طریق سایت روزنامه هر چه توانست بر مخالفین تاخت و از دولت حمایت کرد به ویژه در مواجهه با خانواده آیت الله هاشمی رقیب انتخاباتی احمدی نژاد کارش به دادگاه نیز کشید.
اختلاف مشایی با کاوه اشتهاردی و تیمش فضایی را برای جوانفکر باز کرد تا او توانست بعد از رسیدن به مدیر عاملی خبرگزاری ایرنا، جای اشتهاردی را در روزنامه ایران بگیرد و نماینده تمام قد رسانه ای جریان دولت شود. او حتی برای این کار حاضر شد به زندان برود. کاوه اشتهاردی هم به وزارت کار رفت و رئیس هیئت مدیره موسسه آتیه شد، موسسه ای که گرداننده دیگر روزنامه جریان دولت یعنی "خورشید" است.
سه قلوهای «هفت صبح»، «تماشا» و «یکشنبه»
مشایی علاقه زیادی به فرهنگ و هنر و عکس گرفتن با هنرمندان دارد، او این میل را کتمان نمی کند و همیشه خواستار دیدار با هنرمندان است. ماجرای وام کلانی که او به هدیه تهرانی و چند بازیگر دیگر داد خود یک جنجال رسانه ای بزرگ بپا کرد. این علاقه او به فضاهای هنری باعث شد که چند رسانه غیرسیاسی با گرایش به فرهنگ و هنر تاسیس کند. از سایت های شناخته شده این جریان می توان از «فرهنگخانه» نام برد. او این تصمیم خود را روی کاغذها نیز پیاده کرد و با صرف هزینه ای کلان و دادن حقوق های بالا روزنامه ای تاسیس کرد که تیم آن، طرفدار دولت نبودند و از جریان های مختلف سیاسی آمده بودند تا فعلا کار غیرسیاسی کنند. این گونه بود که سه قلوهای «هفت صبح»، «تماشا» و «یکشنبه» منتشر شدند.
"هفت صبح " روزنامه فرهنگی ، اجتماعی ، شهری و اقتصادی است که به صاحب امتیازی موسسه فرهنگی - هنری "ارتباط پویا" از ابتدای اردیبهشت ماه 1390 منتشر می شود...» این تعریفی است که خود گردانندگان روزنامه از آن دارند. از حیث نفرات «علی مزینانی» (مشاور «ابوالحسن فقیه» رئیس سازمان هلال احمر) مدیر مسئولی و آرش خوشخو نیز سردبیری «هفت صبح» را بر عهده گرفتند.
جالب اینکه رفتن روزنامه نگاران اصلاح طلب به «هفت صبح» موجب اعتراض هایی توسط همفکرانشان شد طوری که شبکه های اجتماعی پر شد از انتقاد به کسانی که به این روزنامه دولت رفته اند. برخی از این روزنامه نگاران و کسانی که با اقدام آنها مخالفتی نداشتند هم در دفاع می گفتند کار کردن در روزنامه دولت به معنای دولتی بودن نیست. حتی بیانیه ای توسط «هفت صبحی» ها منتشر شد که در آن به صراحت آمده بود ما هنوز هم اصلاح طلب هستیم و مواضعمان تغییر نکرده است.
با تمام این حاشیه ها «هفت صبح» با تبلیغاتی گسترده کار خود را آغاز کرد و یک روزنامه اصطلاحا عامه پسند و جوان پسند را روی پیشخوان مطبوعات فرستاد. گویا پس از شکست مالی این روزنامه، نیروهای آن دچار تعدیل شدند و مشایی هم نظارت و مدیریت این روزنامه و روزنامه «تماشا» و هفته نامه «یکشنبه» را به کل به ابوالحسن فقیه سپرد.
با همان سیاست هایی که اشاره شد، مشایی برای حوزه ورزش هم یک روزنامه تاسیس کرد و آن «تماشا» بود. این روزنامه بر ورزش تاکید دارد ولی به صورت دو جلد چاپ می شود که یک جلد(صفحه اول) تیتر ورزشی و جلد دوم(صفحه آخر) تیتر فرهنگی هنری دارد.
قل سوم رسانه ای مشایی، هفته نامه «یکشنبه» بود که گویا با این تفکر چاپ شد که چون شهرداری تهران مجله عامه پسند «همشهری جوان» را دارد و طیف اصلاح طلب هم «چلچلراغ»، جریان دولت نیز باید یک هفته نامه با این سبک منتشر کند به همین دلیل هفته نامه «یکشنبه» با سبک و سیاق «همشهری جوان» و «چلچلراغ» به روی دکه ها آمد.
روزنامه ای با نام سعید مرتضوی، خورشید
در نوبت اول انتشار توسط تعدادی از نزدیکان محمود احمدی‌نژاد، به صاحب امتیازی سازمان تأمین اجتماعی و مدیرمسئولی محسن احمدی سخنگوی وزارت رفاه و از نزدیکان عبدالرضا مصری (وزیر رفاه و تامین اجتماعی) از شهریور ۱۳۸۷ در عید فطر در سراسر کشور منتشر ولی تنها به مدت شش ماه تعطیل.
«بودجه اولیه راه‌اندازی این روزنامه ۱۲ میلیارد تومان بود که ۸ میلیارد تومان آن از سوی سازمان تامین اجتماعی جهت راه‌اندازی چاپخانه‌ای مجهز برای این روزنامه در اطراف تهران اختصاص یافته بود که گفته می‌شد می‌تواند میلیونها نسخه از روزنامه را در زمانی کوتاه منتشر کند.» اما چند ماه بعد از رفتن محسن احمدی از سازمان تامین اجتماعی، علی ذبیحی مدیرعامل جدید سازمان اعلام کرد به دلیل نامگذاری سال «اصلاح الگوی مصرف» تا اطلاع ثانوی این روزنامه منتشر نمی‌شود.
این اطلاع ثانوی، سال 91 بود. وقتی سعید مرتضوی با حاشیه های فراوان رئیس سازمان تامین اجتماعی شد، روزنامه «خورشید» دوباره منتشر شد. البته گویا جریان دولت پیش از آمدن مرتضوی به سازمان، برنامه انتشار روزنامه را داشتند که آمدن او مدتی کار را به عقب انداخت. از تیرماه سال 91 انتشار این روزنامه تمام رنگی آغاز شد. زمانی که در بحران کاغذ تعداد صفحات روزنامه ها در حال کم شدن بود این روزنامه با کاغذ گلاسه منتشر می شد و حتی تعداد صفحات خود را بالاتر نیز می برد.
مدیر مسئول این روزنامه برخلاف سایر انتصابات رسانه ای تیم دولت، چهره شناخته شده ای نبود، نام او محمدرضا تقوی فرد است که پیش از این سردبیری روزنامه علی کردان یعنی «بامداد» را بر عهده داشته است. او در افتتاحیه روزنامه خود اعلام کرد که می خواهد پایه گذار روزنامه نگاری پست مدرن باشد. اما در عمل این روزنامه تبدیل به بولتن تبلیغ دولت شد و به دلیل عدم ثبات در تصمیم گیری های مدیران آن حتی بدون اینکه مشکل مالی یا کمبود کاغذ داشته باشد از 24 صفحه به 16 صفحه کاهش پیدا کرد. آن هم در زمانی که تقوی فرد اعلام کرده بود قرار است روزنامه به 32 صفحه افزایش پیدا کند.
جالب اینکه رئیس هیئت مدیره موسسه آتیه در حال حاضر کاوه اشتهاردی است و اختلاف بسیاری با محمدرضا تقوی فرد دارد و حتی هر ماه این اختلافات به امضای چک حقوق خبرنگاران منتهی می شود و اشتهاردی آن را به تعویق می اندازد. مشخص نیست در این منازعه جدید رسانه ای های دولت کدامیک پیروز می شوند.
در کل این روزنامه به دلیل انتصاب به مرتضوی و داشتن تیترهای عجیب مورد توجه قرار گرفته و حتی محتوای جذابی در طرفداری دولت ندارد. گویا «خورشید» قرار است تا انتهای سال 91 به همین رویه خود ادامه دهد و پس از نوروز تبدیل به پایگاه انتخاباتی جریان دولت شود. حتی خود محمدرضا تقوی فرد به این نکته اذعان دارد و می گوید ما کاغذ کیلویی 4 هزار تومان را تبدیل به روزنامه ی کیلویی 200 می کنیم که این گفته اشاره به برگشتی های بالای روزنامه خورشید دارد.
جدای از سازمان تامین اجتماعی از حامیان مالی این روزنامه می توان به محمدرضا رحیمی معاون اول رئیس جمهور اشاره کرد که هر از چند گاهی عکسی از او به صفحه اول روزنامه خورشید می آید.
«وطن امروز» امروز و «وطن امروز» دیروز
دومین روزنامه حامی و سیاسی دولت در کنار خورشید، وطن امروز است. زیرا همان طور که اشاره شد دیگر روزنامه های دولت سویه فرهنگی - ورزشی دارند و فعلا سراغ سیاست نیامده اند. این روزنامه «مجوز انتشار خود را در بهمن ۱۳۸۶ از وزارت ارشاد دریافت کرده و در آستانه انتخابات ریاست جمهوری به مدیریت مهرداد بذرپاش (مسوول بسیج دانشجویی دانشگاه شریف که پس از ریاست جمهوری احمدی نژاد به مدیریت گروه صنعتی سایپا رسید) انتشار خود را آغاز کرد»
بذرپاش مدیر جوانی بود که توسط محمود احمدی نژاد وارد دنیای سیاست شد ولی بعدها به دلیل اختلاف با اسفندیار رحیم مشایی، مورد غضب آقای رئیس جمهور قرار گرفت. روزنامه «وطن امروز» قبل از این اختلاف یکی از روزنامه های تندرو حامی دولت بود که بودجه بالایی دریافت می کرد و منتقدان دولت را به باد انتقادات تندی می گرفت.
هنوز هم می توان این روزنامه را در طیف حامیان دولت دانست هر چند «وطن امروز» امروز به زدن تیترهای خاص و نیز زیبا کردن صفحه اول خود از لحاظ گرافیکی روی آورده تا دفاع تمام قد از دولت. این روزنامه هم از آن دست رسانه هایی است که تلاش زیادی کرد تا حساب احمدی نژاد و مشایی را از هم جدا کند ولی گویا از این خواسته مایوس شد و فهمید که احمدی نژاد و مشایی در یک راه قدم می زنند.
روزنامه ای که خواهد آمد
ابوالحسن فقیه، رئیس سازمان هلال احمر گویا قطب جدید مدیریت رسانه ای دولت است زیرا بعد از سپرده شدن سه قلوهای رسانه ای دولت به او، قرار است روزنامه «شهروند» نیز با صاحب امتیازی سازمان هلال احمر منتشر شود. این روزنامه که در این روزها مشغول گردآوری تیم خبرنگاران خود است و به زودی قرار است وارد پیشخوان مطبوعات شود.
فقیه در یک گفت گو در پاسخ به اینکه چرا هلال احمر امتیاز روزنامه "شهروند" را خریداری کرده در حالیکه نشریه هلال و ماه نو در حال انتشار است، اعلام کرده: نیاز بود تا جمعیت هلال احمر روزانه در رسانه ای مستقل اطلاع رسانی داشته باشد. از آنجایی که ممکن بود روند مجوز روزنامه طولانی شود درخواستی به وزیرکشور ارائه کردم و نجار به عنوان رئیس شورای عالی مدیریت بحران اقدام کرد و مورد موافقت هیئت نظارت بر مطبوعات هم صادر شد ...
هر چند فقیه این روزنامه را غیرسیاسی اعلام کرده ولی مشخص است که تیم دولت پول هنگفتی برای اهداف غیرسیاسی هزینه نمی کنند آن هم در ماه های نزدیک به انتخابات.
این ها تنها رسانه های مکتوب و پررنگ دولت هستند وگرنه برای بررسی گستره رسانه ای دولت، هم روزنامه های خاکستری وجود دارد و هم سایت های بسیار و شاید رسانه های جدید دیگری تا انتخابات ظهور کنند که همه ادعا می کنند کارشان سیاسی نیست ولی تمام آنها یک هدف غایی دارند و آن صندوق های رای انتخابات ریاست جمهوری سال 1392 است.
اندکی صبر سحر نزدیک است!!!
آفرین به شما که این ریا و تزویر رو برملا می کنید
واقعا که فریبکاری و تزویر انتها ندارد....مرسی پارسینه
کشورماتازمانیکه باچنین رویکردهای زشت وغلط وعوام فریبانه ای چون دروغ وتظاهرودورنگی آمیخته است روی بهبودی وپیشرفت واقعی رابه خودنخواهددید به امیدروزیکه انسانی پاکیزه ازدروغ وتظاهرودورنگی زمامداراموراین مملکت شود.
اگر سه روزنامه که یکیش تریبون رسمی دولت هست از دولت حمایت کنند، آیا این کار خلافی است؟
رسانه های اینترنتی اثرگذار که همه در دست مخالفان دولت هست و اجازه رسیدن حرف دولت به مردم را نمی دهند، دو سه روزنامه درپیت را هم نمی تونید ببینید برای حامیان دولت؟