رد پای انگلستان و آمریکا در نابودی کشورهایی کهن و قدرتمند

در دوره های گوناگون تاریخ، کشورهایی کهن و قدرتمند وجود دارند که به دلایل گوناگون از بین رفته اند؛ یکی از بزرگترین امپراطوری های باستانی، مغولستان است که در طی زمان چیزی از آن وسعت و سرسبزی باقی نمانده و به منطقه ای خشک بدل گشته است.

امپراطوری اتریش_مجارستان نمونه ای دیگر از این تمدن ها است که وسعتی بی نظیر داشت و محدود به اتریش و مجارستان نمی شد بلکه کشورهای شمال یوگسلاوی، قسمتی از لهستان، قسمتی از رومانی و بخش های بزرگی از لهستان شامل این امپراطوری می شدند.

جنگ جهانی اول باعث شد که امپراطوری اتریش_مجارستان و امپراطوری عثمانی از بین بروند.

هنگامی که امپراطوری اتریش_مجارستان نابود می شود، چک ها و اسلواکی ها با یکدیگر متحد می شوند و کشور چک اسلواکی را تشکیل می دهند که اقتصادی محکم داشته است زیرا بیشتر صنایع اتریش مجارستان در این نواحی قرار داشت که چک اسلواکی به خوبی از آن سود می برد.

در زمان جنگ جهانی دوم، آلمانی ها، چک اسلواکی را اشغال می کنند و بعد از شکست المان، این کشور به دست روسیه می افتد و در نهایت جزو بلوک شرق می شوند.

بعد از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، چک ها و اسلواک ها، کشور را در میان خود تقسیم می کنند و دو کشور جمهوری چک و اسلواکی ایجاد می شود.

از دیگر کشورهایی کهن و قدرتمند می توان به ورمونت اشاره کرد. ورمونت که اکنون ایالتی در آمریکا است سرگذشت جالبی دارد؛ در سال ۱۷۷۷ اهالی این ایالت ‌اعلام استقلال می کنند و حتی قانون اساسی نیز برای خود می نویسند اما در سال ۱۷۹۰ از دولت آمریکا درخواست کردند که به این کشور بپیوندند.

یکی دیگر از سرزمین هایی که آمریکایی ها می خواستند به آن دست پیدا کنند، جمهوری تگزاس بود؛ تگزاس در سال ۱۸۳۶ موقعی که جزو قلمرو مکزیک هست اعلام استقلال می کند و ۹ سال بعد آمریکایی ها وارد تگزاس می شوند و تگزاسی ها بدون هیچ مقاومتی قبول می کنند جزیی از ایالات متحده باشند.

در کنار شبه جزیره هند، یک جزیره وجود دارد به نام سیلان ؛ این جزیره متعلق به هند بوده اما پرتغالی ها آنجا را اشغال می کنند و هلندی ها پس از مدتی پرتغالی ها را شکست داده و سیلان را اشغال می کنند. در نهایت نیز انگلستان پس از مدتی به هلند اخطار می دهد و جزیره را اشغال می کند.

در سال ۱۹۴۸، سیلان به استقلال می رسد و به عنوان یک کشور در نظر گرفته می شود. آنها در سال ۱۹۷۲ تصمیم می گیرند نام کشورشان را به سریلانکا تغییر دهند چون معتقد بودند که سیلان یک اسم پرتغالی بوده که پرتغالی ها روی این جزیره گذاشتند.

امپراطوری آشانتی که در کشور غنای امروزی قرار گرفته، سرزمینی پر از زر و طلا بوده و امپراطوری ثروتمندی به حساب می آمده، انگلیسی ها پس از مطلع شدن از این سرزمین، در سال ۱۷۰۱ آن را اشغال می کنند و تا سال ۱۹۵۷ در آنجا ماندگار هستند و بعد از آن این امپراطوری به استقلال می رسد و به عنوان کشور غنا در جهان شناخته می شود.

در سال ۱۹۵۸ دو کشور سوریه و مصر متحد می شوند تا بتوانند در مقابل اسراییل ایستادگی کنند و جمهوری متحد عربی شکل می گیرد اما تنها سه سال دوام می آورد.

یکی دیگر از کشورهایی کهن و قدرتمند در جنوب آفریقا، رودزیا بود. فردی انگلیسی به نام سسیل رودس، این منطقه را به نحوی در اختیار گرفته بود که نام خانوادگی خود را روی آن گذاشته بود و تا سال ۱۹۷۹ مالک این سرزمین بود و در واقع این سرزمین زیر نظر انگلیسی ها اداره می شد.

بعد از آن این کشور به استقلال رسید و نام زیمباوه را برای خود انتخاب کرد.