ساخت انیمیشن هستهای با الگوی آمریکایی
پارسینه: نویسنده فیلم انیمیشن "9:20 در بوشهر" با بیان اینکه مشاوران پروژه های امنیتی به عنوان میرزابنویس به فیلمنامهنویسها نگاه می کنند قبول کرد که برخی ایرادهای ساختاری در فیلمنامه این انیمیشن وجود دارد.
نشست خبری فیلم سینمایی انیمیشن " 9:20 در بوشهر" به کارگردانی محمد امین همدانی در سالن کنفرانس برج میلاد برگزار شد.
در این نشست خبری علاوه بر کارگردان، حامد جعفری تهیه کننده، علی دادرس نویسنده، مهدی پاکدل مدیر تولید و وحید چالاک کارگردان هنری این انیمیشن حضور داشتند.
در ابتدای نشست همدانی کارگردان این انیمیشن عنوان کرد: موضوع این فیلم درباره انرژی هسته ای و ادعایی که این روزها مطرح می شود مبنی بر اینکه ایران توان تامین امنیت نیروگاه هسته ای ندارد، است. فرآیند تولید این انیمیشن 9 ماه به طول انجامید و یکی از افتخارات پروژه این است که با حداقل موجودی توانست به تولید برسد.
وی گفت: انیمیشن ما حاصل دسترنج یک گروه جوان است و اگر هیچ حرفی هم برای گفتن نداشته باشد حداقل می تواند تولید انیمیشن در عرصه سینمایی را رونق بخشد.
در بخش دیگری از این نشست حامد جعفری تهیه کننده این اثر سینمایی با اشاره به اینکه هزینه تولید این فیلم 260 میلیون تومان شده است و 180 میلیون تومان نیز توسط موسسه شهید آوینی به فیلم کمک شد. ما مدعی ساخت بهترین انیمیشن نیستیم اما خوشحالیم که با بزرگان سینما مقایسه می شویم.
همدانی نیز عنوان کرد: با محدودیت های زیاد و هزینه های کمی که در اختیار داشتیم همه تلاشمان این بوده که بتوانیم در عرصه سینما خودمان را نشان دهیم. ما این پروژه را به این دید نگاه می کنیم که اول کارمان است و بیشتر دوست داریم نتیجه کارمان را بدون هیاهو ببینیم.
در ادامه علی دادرس نویسنده فیلمنامه افزود: ابتدا فیلمنامه ای با موضوع انرژی هسته ای برای ساخت وجود داشت و قرار بود من تنها آن را بازنویسی کنم اما در نهایت به این نتیجه رسیدیم که خودمان فیلمنامه را از اول بنویسیم. ما زمان بسیار کمی برای نگارش داشتیم بنابراین تصمیم گرفتیم به سراغ یک الگو برویم، الگوی این فیلم نیز یک فیلم اکشن آمریکایی بود.
مهدی پاکدل مدیر تولید این انیمیشن نیز افزود: تولید این کار سختی های بسیار زیادی برای ما داشت و حدود 10 ماه به طول انجامید. ما در واقع سیناپس به سیناپس فیلم را می ساختیم. 5 نفر به صورت ثابت کار تولید را برعهده داشتند و حدود 20 نفر به صورت پروژه ای با ما همکاری می کردند.
در بخش دیگری از این جلسه علی دادرس درباره شخصیت پردازی یکی از کاراکترها گفت: درواقع ما خودمان هم نفهمیدیم که خلبان فیلم داماد مالک است یا خواستگار دخترش. پس اگر می گویند مشکلی درباره یک شخصیت فیلم وجود داشته می پذیرم و حتما ما نتواستیم به درستی آن را بیان کنیم.
وحید چالاک کارگردان هنری این پروژه نیز توضیح داد: از آنجا که قصه این پویانمایی مخاطب کودک ندارد ما تلاش کردیم عناصری را که در انیمیشن بکار می رود مثل خلاقیت و فانتزی بکار وارد کنیم تا این فیلم جذاب تر به نظر برسد اما در واقع این فیلم برای قشر نوجوان به بالا ساخته شده است.
وی افزود: متاسفانه نمی توانستیم سر حوصله کار کنیم و به دلیل عجله بسیار زیادی گروه سفارش دهنده که در مقطع زمانی کوتاهی می خواستند تولید فیلم به پایان برسد فرصت پیدا نکردیم که سر حوصله کار کنیم چون اگر ساخت این فیلم بیشتر طول می کشید شاید اصلا ساخته نمی شد.
در بخش دیگری از این نشست همدانی عنوان کرد: من به نمایندگی از جامعه انیمیشن می گویم که ما خیلی راه داریم تا به انیمیشن درست و اصولی نزدیک شویم. متاسفانه تهیه کنندگان و سفارش دهندگان دست و دلشان برای اینکه بودجه مناسبی در اختیار گروه تولید قرار دهند می لرزد چون ما هنوز به عنوان یک مدیوم به انیمیشن اعتماد نداریم و اجازه عرض اندام به این فیلم ها نمی دهیم.
وی گفت: بنابراین سرمایه گذاران فیلم ها نیز برخلاف نظر ما اصرار دارند که نظراتی را برای دیده شدن به فیلم تحمیل کنند. من به عنوان کارگردان فیلم با حضور برخی عناصر در فیلم مخالف بودم اما ما باید چیزهایی را قبول کنیم تا دیده شویم.
وی ادامه داد: برخی نشانه ها و نظراتی که در فیلم مطرح می شود به دور از سلیقه ماست. ما اشکالات فیلممان را می دانیم اما اگر زمان و هزینه لازم را در اختیار داشتیم حتما مشکلات را برطرف می کردیم.
دادرس نیز در پایان این جلسه عنوان کرد: متاسفانه مشاورانی که سر پروژه هایی با موضوع امنیتی می آیند به فیلمنامه نویس به عنوان میرزابنویس نگاه می کنند و زمانی که سر پروژه می روند بیشتر به امر و نهی کردن و دستور دادن درباره نوع فیلمنامه و بایدها و نبایدها می پردازند.
ارسال نظر