رسالت: ادبیات رئیسجمهور محترم متناسب با سوگندی که یاد کرده نیست
پارسینه: اخیرا رئیسجمهور در سفر به خوزستان و قم در سخنرانیهای خود از ادبیاتی استفاده میکند که نشان میدهد هم نقش خود به عنوان رئیس شورای عالی امنیت ملی و نیز رئیسجمهور مهرورز را به فراموشی سپرده است.
کاظم انبارلویی در سرمقاله امروز روزنامه رسالت نوشت:
اخیرا رئیسجمهور در سفر به خوزستان و قم در سخنرانیهای خود از ادبیاتی استفاده میکند که نشان میدهد هم نقش خود به عنوان رئیس شورای عالی امنیت ملی و نیز رئیسجمهور مهرورز را به فراموشی سپرده است.
او میگوید: "به من گفتهاند اگر زیاد حرف بزنی پدرت را در میآوریم."
اینگونه سخن گفتن در شان یک رئیسجمهور نیست.
معلوم نیست مخاطب او چه کسی است؟ حریف و رقیب او در این حرف زدن کیست؟ مردم سئوال میکنند چه کسی مایل به حرف زدن رئیسجمهور نیست. رئیسجمهور که هر روز حرف میزند و سخنان او در رسانهها انعکاس مییابد. دهها سئوال به این گفته، بار است و چون مخاطب به پاسخ آن نمیرسد مصداق روشن تشویش اذهان عمومی است.
یا رئیسجمهور فرمودهاند: "دو زار در جیب مردم میگذاریم، عدهای جیغ میکشند."
اینگونه سخن گفتن در درجه اول تحقیرمردم است. مردم ما نیاز به این ندارند رئیسجمهور "دو زار" در جیب آنها بگذارد. اگر حق آنهاست منتی نباید گذاشت و اگر نیست چه اصراری بر این کار وجود دارد.
هر دریافت و پرداختی از سوی دولت تابع مقررات و قوانین کشور است. اگر در این مقررات چنین اجازهای داده شده است رئیسجمهور وظیفه طبیعی خود را انجام میدهد. اگر نباید داده شود و کسی به این پرداخت انتقاد دارد نباید نقد او را به "جیغ" تعبیر کرد.
به نظر میرسد ادبیات رئیسجمهور محترم این روزها با نزدیک شدن به ایام انتخابات متناسب با وظایف و مسئولیتهای ناشی از سوگندی که یاد کرده نیست.
او باید فضای سیاسی کشور را مدیریت کند تا مردم، انتخاب خود را انجام دهند و همانطور که در سوگند ریاست جمهوری در پیشگاه ملت گفته؛ "امانتی را که ملت طی دو دوره به او سپردهاند، همچون امینی پارسا وفداکار به منتخب پس از خود بسپارد." رئیسجمهور باید با استفاده از تجربه انتخابات سال 88 که دشمن رای مردم را به تیر و تهمت تقلب آلود و به قول خود علامت سئوال روی نتایج انتخابات گذاشت، کاری بکند که هرگونه شبهه عدم سلامت یا دخالت دولت در انتخابات را با رفتار معقول خود از اذهان بزداید.
رئیسجمهور از هر حرف یا تحرکی که بهانه به بدخواهان بدهد، باید پرهیز کند تا بتواند یک انتخابات پرشور و گسترده را تدارک کند و نام نیک خود را به عنوان نقطه پایان خدمت دو دوره در تاریخ ایران ثبت نماید. کافی است براساس قاعده مهرورزی، این روزها کمی مهربانتر سخن بگوید. این توقع مردم و نخبگان است و فکر نمیکنم این انتظار خارج از طاقت او باشد.
منبع: روزنامه رسالت
اخیرا رئیسجمهور در سفر به خوزستان و قم در سخنرانیهای خود از ادبیاتی استفاده میکند که نشان میدهد هم نقش خود به عنوان رئیس شورای عالی امنیت ملی و نیز رئیسجمهور مهرورز را به فراموشی سپرده است.
او میگوید: "به من گفتهاند اگر زیاد حرف بزنی پدرت را در میآوریم."
اینگونه سخن گفتن در شان یک رئیسجمهور نیست.
معلوم نیست مخاطب او چه کسی است؟ حریف و رقیب او در این حرف زدن کیست؟ مردم سئوال میکنند چه کسی مایل به حرف زدن رئیسجمهور نیست. رئیسجمهور که هر روز حرف میزند و سخنان او در رسانهها انعکاس مییابد. دهها سئوال به این گفته، بار است و چون مخاطب به پاسخ آن نمیرسد مصداق روشن تشویش اذهان عمومی است.
یا رئیسجمهور فرمودهاند: "دو زار در جیب مردم میگذاریم، عدهای جیغ میکشند."
اینگونه سخن گفتن در درجه اول تحقیرمردم است. مردم ما نیاز به این ندارند رئیسجمهور "دو زار" در جیب آنها بگذارد. اگر حق آنهاست منتی نباید گذاشت و اگر نیست چه اصراری بر این کار وجود دارد.
هر دریافت و پرداختی از سوی دولت تابع مقررات و قوانین کشور است. اگر در این مقررات چنین اجازهای داده شده است رئیسجمهور وظیفه طبیعی خود را انجام میدهد. اگر نباید داده شود و کسی به این پرداخت انتقاد دارد نباید نقد او را به "جیغ" تعبیر کرد.
به نظر میرسد ادبیات رئیسجمهور محترم این روزها با نزدیک شدن به ایام انتخابات متناسب با وظایف و مسئولیتهای ناشی از سوگندی که یاد کرده نیست.
او باید فضای سیاسی کشور را مدیریت کند تا مردم، انتخاب خود را انجام دهند و همانطور که در سوگند ریاست جمهوری در پیشگاه ملت گفته؛ "امانتی را که ملت طی دو دوره به او سپردهاند، همچون امینی پارسا وفداکار به منتخب پس از خود بسپارد." رئیسجمهور باید با استفاده از تجربه انتخابات سال 88 که دشمن رای مردم را به تیر و تهمت تقلب آلود و به قول خود علامت سئوال روی نتایج انتخابات گذاشت، کاری بکند که هرگونه شبهه عدم سلامت یا دخالت دولت در انتخابات را با رفتار معقول خود از اذهان بزداید.
رئیسجمهور از هر حرف یا تحرکی که بهانه به بدخواهان بدهد، باید پرهیز کند تا بتواند یک انتخابات پرشور و گسترده را تدارک کند و نام نیک خود را به عنوان نقطه پایان خدمت دو دوره در تاریخ ایران ثبت نماید. کافی است براساس قاعده مهرورزی، این روزها کمی مهربانتر سخن بگوید. این توقع مردم و نخبگان است و فکر نمیکنم این انتظار خارج از طاقت او باشد.
منبع: روزنامه رسالت
ارسال نظر