.svg)
انتقاد از استخدام سرمربی جدید استقلال
بی‌انصافی است اگر بگوییم فوتبال ایران پیشرفت نمی‌کند، این پیشرفت شاید در مسائل فنی و کیفی وجود نداشته باشد، اما انصافاً از بعد عقد قراردادها نه تنها پیشرفت داشته‌ایم بلکه حتی مرزهای توافق و پذیرفتن شروط مربیان و بازیکنان خارجی را نیز جابه‌جا کرده‌ایم.
به گزارش پارسینه ، روزنامه جوان نوشت: استقلال در حالی با والتر ماتزاری به توافق رسیده است که مرد ایتالیایی حتی به این تیم و فوتبال ایران افتخار نمی‌دهد روی نیمکت بنشیند! منتها مدیرعامل باشگاه نه تنها بابت این توافق از هواداران خجالت نمی‌کشد بلکه این موضوع را باافتخار اعلام می‌کند.
تا قبل از این تجربه مربی پروازی یا بازیکن نیمکت‌نشین را داشتیم، اما ماتزاری دیگر نوبر است.ای کاش آن روزی که نام موسیمانه را برای اولین‌بار شنیدیم، آنقدر شوکه نمی‌شدیم و غر نمی‌زدیم چراکه مرد آفریقایی بعد از بستن یک قرارداد تپل و مستقرشدن در یک برج استخردار، دیگر برای‌مان ناز نکرد و عرف نشستن روی نیمکت به عنوان سرمربی را زیرپا نگذاشت.
سرمربی جدید، اما فهمیده در فوتبال ما برای مربیان خارجی سرو دست می‌شکنند، حتی اگر طرف بیکار باشد. خب ماتزاری اروپایی هم است و قاعدتاً مدیران ما بیش از پیش مقابلش کوتاه می‌آیند و سرخم می‌کنند.
همان اوایل که برخی رسانه‌ها خبر سپردن مسئولیت تیم به دستیاران ماتزاری را اعلام کردند، امیدوار بودیم خبرشان صحت نداشته باشد. متأسفانه همین خبر رسماً از سوی مدیرعامل باشگاه استقلال تأیید و اعلام شده است: «مذاکرات ما با ماتزاری به پایان رسیده و توافقات صورت گرفته است و تلاش می‌کنیم ابتدا دستیارانش به تهران بیایند و سپس سایر امور را مطابق خواسته هواداران و مدیریت باشگاه پیش ببریم. او عنوان کرده که ممکن است از روی سکوها تیم را هدایت کند، اما این احتمال نیز وجود دارد که پس از سه یا چهار هفته روی نیمکت بنشیند.»
به همین‌راحتی! گزینه ایتالیایی در مذاکرات عنوان کرده روی نیمکت نمی‌نشیند و کار را به دستیارانش می‌سپارد. خب، آقای مدیرعامل و مدیران هلدینگ خلیج‌فارس، شما چرا و با چه هدفی این شرط و احتمالاً شروط دیگر را پذیرفته‌اید؟ آیا این رفتار برای استقلالی که دو بار قهرمان آسیا شده افت ندارد؟ شرایط و وضعیت تیم در این فصل کاملاً مشخص است. چطور زیربار این شرط رفتید و حاضر شدید مسئولیت تیم را به دستیاران او بسپارید؟
این تصمیم مدیران فعلی باشگاه بار دیگر ثابت کرد در این فوتبال نه تنها از گذشته درس عبرت نمی‌گیریم بلکه گویا برخی‌ها بدشان نمی‌آید با بستن قراردادهای عجیب و شبه‌ترکمانچای، گوی سبقت در سوءمدیریت را از نفرات قبلی بربایند.
هنوز پرونده موسیمانه باز است و مربی آفریقایی پیگیر طلب ۲/۱ میلیون دلاری خودش از فیفاست. تازه او را که کسی نمی‌شناخت، بعد از فسخ یک‌طرفه قراردادش مدعی شد «استقلال رزومه کاری‌اش را خراب کرد.» حالا وای به حال ماتزاری که ایتالیایی است و در سری‌آ هم کار کرده. طرف هنوز نیامده دستیارانش را به عنوان نماینده تام‌الاختیار روی نیمکت معرفی کرده و خودش قرار است بعد از چند بازی تازه تصمیم می‌گیرد روی نیمکت خواهد نشست یا خیر. حالا یک نفر نیست بپرسد قرارداد این مربی مغرور چطور و با چه رقم و مفادی امضا می‌شود؟
استقلال در حالی به مرحله حذفی لیگ نخبگان صعود کرده که فقط دو برد در آسیا به دست آورده و همان دو برد نیز در زمان حضور مربیان ایرانی رقم خورده است. در این وانفسا حضور مربی خارجی ضرورتی ندارد. ماتزاری هم به این واقعیت پی‌برده که حاضر نشده در این وضعیت روی نیمکت بنشیند و رسماً از همان ابتدا حاضر نشده نتایج ضعیف یا باخت‌های احتمالی را گردن بگیرد. کاش مدیران هم این واقعیت را می‌پذیرفتند، پای سرمربی خارجی سکونشین را به فوتبال ایران باز نمی‌کردند و برای فصل آینده برنامه‌ریزی می‌کردند.
ارسال نظر