چگونه می‌توان خانواده‌ای شاد داشت؟

اگر فرض کنیم نوشته‌های تولستوی به واقعیت نزدیک باشد باید این مسئله توضیح داده شود که خانواده‌های شاد چه چیز مشترکی دارند که باعث می‌شود در شیوه و سبک زندگی شباهت داشته باشند؟ شاید بخشی از این سوال در میان سطرهای کتاب جدید «بروس فیلر» نویسنده آمریکایی با عنوان «رازهای خانواده‌های شاد» پاسخ داده شده باشد.

فیلر، ستون نویس ثابت سبک زندگی سال‌ها در روزنامه نیویورک تایمز کار کرده است و تجربیات سال‌ها مصاحبه با خانواده‌های مختلف را در این کتاب جمع‌آوری کرده. به نظر می‌رسد این کتاب ایده‌های تازه ای برای نسل ساندویچ و تلویزیون برای مدیریت سبک زندگی افسرده و خشن داشته باشد که شاید در هیچ کتاب منطق و فلسلفه معاصری نتوان آنها را پیدا کرد. مثلا نویسنده در یکی از نظریه‌های خود می‌نویسد که به کودکانتان اجازه دهید تنبیه خود را انتخاب کنند. یا اینکه از شام خوردن بعضی وقت‌ها صرف نظر کنید.

شاید این نظریه‌ها کمی رادیکال به نظر برسند ولی نویسنده اعتقاد دارد تنظیم یک برنامه منظم از صبح تا شب همیشه کارکرد مثبتی ندارد چرا که انسان را تبدیل به ماشینی می‌کند که هر روز مجبور است کارهایی را تکرار کند. در کتاب فیلر خانواده شاد به عنوان خانواده‌ای تعریف شده است که دور از این نظم و ترتیب چالاکی و سرزندگی خود را دارد. به نوشته فیلر همیشه باید برای تمام اعضای خانواده جایگاه و وظیفه خاصی تعیین کرد چرا که این کار باعث می‌شود بچه‌ها احساس تعلق به هسته خانواده پیدا کنند و در حقیقت خانواده شاد خانواده‌ای است که در مقابل مشکلات و مسائل مختلف مثل یک تیم فوتبال یا هر چیزی شبیه آن رفتار کند.

در نظریه‌های فیلر جلسات خانوادگی از جایگاه مهمی برخوردار هستند. به نظر وی وقتی این جلسات تداوم داشته باشند باور مشترکی بین اعضای خانواده ایجاد می‌شود که این باور مشترک یکی از عوامل ایجاد شادی در بین اعضای خانواده است. به گفته فیلر خانواده باید باورهای مشترک خود را بازگو کند تا محدودیت‌ها کم شود تا خانواده شاد راه خود را به جلو باز کند.