گوناگون

هر آنچه که در رابطه با شکیات نماز باید بدانیم

شکیات نماز بصورت کلی به ۲۳ بخش تقسیم میشوند که از این تعداد ۸ نوع شک ، باطل کننده نماز ، ۹ نوع شک صحیح و ۶ نوع شک از جمله شک هایی هستند که نباید به آنها اعتنا نمود.

به گزارش پارسینه، شکیات نماز یک موضوع مهم در عبادات است. هنگام ادای نماز، ممکن است شک‌هایی در ذهن ما به وجود آید. برای اطمینان از صحت نماز، مسلمانان باید با انواع شکیات نماز آشنا باشند. در ادامه، به برخی از این شک‌ها و احکام مربوط به آنها پرداخته‌ایم:

شک‌های باطل کننده نماز:

اگر نمازگزار در شماره رکعت‌های نماز دو رکعتی شک کند، نمازش باطل می‌شود.
اگر نمازگزار در شماره رکعت‌های نماز سه رکعتی شک کند، باید دوباره نماز را ادا کند.
اگر نمازگزار در نمازهای چهار رکعتی پیش از تمام شدن سجده دوم شک کند، نماز او باطل است.
شک بین یک رکعت و بیشتر در نمازهای چهار رکعتی
شک بین دو و بیشتر در نماز چهار رکعتی پیش از تمام شدن دو سجده
اگر نمازگزار بین ۲ و ۵ یا بیشتر از ۵ شک کند، نمازش باطل می‌شود.
اگر نمازگزار بین ۳ و ۶ یا بیشتر از ۶ شک داشته باشد، باید دوباره نمازش را ادا کند.
اگر نمازگزار بین ۴ و ۶ و یا بیشتر از ۶ شک کند، نماز او باطل است و باید دوباره به جا آورد.
اگر نمازگزار نداند چند رکعت نماز خوانده یا در تعداد رکعت‌ها شک کند، نمازش باطل است و باید دوباره به جا آورد.

شک‌هایی که نباید به آنها اعتنا کرد:

اگر نمازگزار هنگام خواندن نمازهای مستحبی شک کند، نباید به آنها اعتنا کند؛ نمازش صحیح است.
اگر نمازگزار بعد از سلام نماز شک کند، نباید به آن اعتنا کند؛ نمازش صحیح می‌باشد.
اگر نمازگزار در نمازهای چهار رکعتی زیاد شک می‌کند و شک کثیرالشک است، نباید به شک‌هایش اعتنا کند.

شک بعد از محل:

- شک بعد از اجرای رکوع و رسیدن به سجده.

- شک در انجام سجده در رکعت قبلی.

- شک بعد از وقت:

- شک پس از ختم وقت نماز، در مواردی مانند شرایط نماز یا اعمال نماز.

- شک بعد از انجام نماز یا سلام:

- تجدید نظر پس از اتمام نماز یا اعمال سلام. حتی اگر در این شک، یکی از موارد درست باشد، نماز صحیح است.

- شک فرد کثیر الشک:

- توصیه به رعایت یقین و عبور از شک‌های متوالی در حین نماز.

- شک ابتدایی:

- مرحله اولیه شک که نیاز به تأمل دارد تا به قطعیت یا شک معقول برسد.

- شک بین امام و مأموم:

- نکات مرتبط با شک در تعداد رکعات نماز بین امام و مأموم: گر امام جماعت در شمار رکعتهای نماز شک کند که مثلا سه رکعت خوانده یا چهار رکعت، چنانچه مأموم یقین یا گمان داشته باشد که چهار رکعت خوانده و آن را به امام بفهماند، امام به شک خود اعتنا نمی‌کند و نماز را تمام می‌کند و همچنین خواندن نماز احتیاط لازم نیست و نیز اگر امام یقین یا گمان دارد که چند رکعت خوانده و مأموم در شمار رکعتهای نماز شک دارد، باید به شک خود اعتنا نکند.