چگونه اعتیاد به اینترنت را درمان کنیم ؟

علل اعتیاد به اینترنت چیست ؟ چگونه اعتیاد به اینترنت را درمان کنیم ؟ در اینجا با مقاله ای درباره متفرقه اینترنت و کامپیوتر ، درمان اعتیاد کودکان به اینترنت در خدمت شما هستیم. با ما همراه باشید.

کودکان و اعتیاد به اینترنت

زمانی که پدر برایش رایانه ای خرید و در اتاقش قرار داد، دوازده سال بیشتر نداشت. والدین او گمان می کردند رایانه می تواند برای فرزندشان مفید باشد. اولین کاری که او کرد این بود که به شبکه جهانی اینترنت متصل شد و پس از مدتی کوتاه، اتاق های گفتگو (Chat Room) و پست الکترونیکی (E - mail) را کشف کرد! برای چند هفته ابتدایی، والدینش او را کنترل می کردند و در باره حفظ اطلاعات شخصی بر روی شبکه به او هشدار می دادند. اکنون آنها مطمئن بودند که فرزندشان به سراغ پایگاههای مروج فساد و خشونت نخواهد رفت. از این زمان به بعد، کنترل خود را قطع کردند و نظارتی بر فرزندشان در گفتگو (Chat) با دوستانش و یا بازی های شبکه ای او نداشتند.

مشکلات، بسیار زود خود را نشان دادند. فرزند آنها بیشتر زمانِ خود را در اتاقش و با رایانه می گذراند و زمانی که او را مجبور می کردند که بخشی از روزش را با خانواده بگذراند، ترشرویی می کرد. نمراتش نیز سیر نزولی پیدا کرده بودند. هر زمان که از رایانه اش دور بود کج خلق بود و اغلب تا نزدیکی های صبح روی خط (On - Line) باقی می ماند. زمانی که والدینش او را تهدید کردند که جای رایانه را عوض خواهند کرد با حالتی متخاصم تهدید کرد که به خودش صدمه خواهد زد!

علایم هشداردهنده اعتیاد اینترنتی

ـ عدم احساس گذشت زمان، در زمان روی خط بودن

ـ استفاده از ساعات خواب و استراحت برای اتصال به اینترنت

ـ آشفتگی و عصبانیت در زمان بروز وقفه بین زمان های اتصال به اینترنت

ـ کنترل چندباره و مرتب پست الکترونیکی در هر روز

ـ کج خلقی کردن در صورت منع شدن از اتصال به اینترنت

ـ استفاده از زمان انجام تکالیف و کارهای روزمره برای استفاده از اینترنت

ـ ترجیح اینترنت بر بودن با خانواده

ـ سرپیچی از زمان تعیین شده جهت استفاده از اینترنت

ـ دروغ گفتن در خصوص مدت زمان اتصال به اینترنت و یا اتصال دزدکی، زمانی که کسی در اطراف نیست!

ـ ایجاد رابطه با کسانی که روی اینترنت هستند

ـ افزایش خستگی و بداخلاقی نسبت به زمان پیش از اعتیاد به اینترنت

ـ اشتیاق فراوان جهت اتصال به اینترنت در زمان دوری از رایانه

ـ از دست دادن شوق شرکت در فعالیت هایی که قبلاً مورد توجه قرار داشته اند

ـ وجود حالت آشفتگی، عصبانیت و افسردگی در زمان هایی که امکان اتصال به اینترنت وجود ندارد. در زمانی که این امکان فراهم می شود حالات فوق از بین می روند.

اعتیاد اینترنتی چیست؟

این نوع اعتیاد، مشکلی در حال رشد و مولود قرن اطلاعات و اطلاع رسانی است.

دسترسی به اینترنت یک بخش حیاتی در دنیای مدرن و یک ابزار مهم در آموزش کودکان است و در مدارس، خانه ها و حتی مراکز خرید مورد استفاده قرار می گیرد. تسلط استفاده از اینترنت نیز یک مهارت بسیار مهم شغلی و تجاری در سال های آتی خواهد بود. به علاوه، اینترنت یک رسانه سرگرم کننده و اطلاع رسان است. به هر حال، محاسن ذکرشده برای بسیاری از کاربران اینترنت اغواکننده و فریبنده است، زیرا اینترنت یک دسترسی 24 ساعته به دنیایی ناشناخته و تحریک کننده را فراهم می کند. یک کاربر اینترنت می تواند در یک اتاق گفتگو وارد شده و خود را به جای کس دیگری جا بزند و یا با دیگر کاربران در هر گوشه دنیا به بازی بپردازد. با یک کلیک روی موشواره (Mouse) می توان به دنیایی وارد شد که در آن از مشکلات دنیای حقیقی خبری نیست و هر آرزویی به حقیقت خواهد پیوست.

مانند اعتیاد به مواد مخدر، الکل، سیگار و یا کافئین؛ اعتیاد به اینترنت نیز با علایمی همچون افزایش نوسانات اخلاقی، سخن نگفتن با دیگران و قطع روابط اجتماعی مشخص می شود. کودکان و نوجوانانی که به اینترنت دلبستگی فراوان پیدا می کنند و در حقیقت به آن معتاد می شوند، برای ارضای خود ساعت های متوالی بدون وقفه روی خط باقی می مانند و زمانی که امکان دسترسی به اینترنت را نداشته باشند دچار تشویش، لرزش دست و عصبانیت می شوند، استراحت و آرامش را فراموش می کنند و به اینترنت و وسوسه های آن فکر کرده و یا خیالپردازی می کنند.

زمانی که فرصت استفاده از اینترنت را پیدا می کنند، احساس نیازی غیر بازدارنده به داشتن روابط احساسی در آنها بروز می کند. نیاز به روابط در دنیای غیر واقعی زمانی بروز می کند که این روابط در دنیای واقعی مورد بی توجهی و غفلت قرار گرفته باشد. در حقیقت عبارت «اعتیاد اینترنتی»، به طیف وسیعی از رفتارها اشاره می کند. محققان پنج نوع اعتیاد اینترنتی را شناسایی کرده اند:

1ـ اعتیاد به بازی های شبکه ای: شامل بسیاری از فعالیت های مختلف اینترنتی است. افراد ممکن است در بازی های روی خط شرکت کنند، قمار کنند و یا در حراج شرکت کرده و یا خرید کنند. این اعتیاد بخصوص می تواند برای کاربران بسیار گران تمام شود و یا صورت حساب اتصال به اینترنت و هزینه کارت های اینترنت را که توسط والدین تأمین می شوند را افزایش دهد.

2ـ اعتیاد به روابط انسانی روی شبکه: ارتباطات روی خط در اتاق های گفتگو، اهمیت بیشتری نسبت به روابط فامیلی پیدا کرده اند. به علاوه گفتگوهای روی خط با آشنایان اینترنتی، به دنبال خود، هزینه ارتباطات در دنیای حقیقی را نیز افزایش می دهد. به این نکته توجه کنید که کاربران پس از دیدار کسی روی اینترنت مشتاق دیدن (واقعی) او می شوند [که بالطبع هزینه های مرتبط را خواهد داشت]. دیدن کسی که معلوم نیست همان کسی است که روی اینترنت خود را معرفی کرده است یا خیر؟

3ـ اطلاعات نامحدود: میزان اطلاعات در دسترس اینترنت، نامحدود و بی شمار

است. بعضی کاربران ممکن است دچار وسوسه دستیابی به اطلاعات و طبقه بندی آنها شوند. حرکت روی «وب جهانی» و استفاده از جستجوهای گسترده در بانک های اطلاعاتی ممکن است تمام فعالیت های یک کاربر را شامل شود و البته بروز مراحل بحرانی شوق و وسوسه برای جستجوی بیشتر.

4ـ اعتیاد به رایانه: زمانی که اعتیاد به اینترنت وجود ندارد، بحث اعتیاد به رایانه بسیاری از موارد ذکرشده را می پوشاند. بازی های رایانه ای غیر شبکه ای می تواند برای بسیاری از افراد وابستگی شدید به همراه بیاورد. این مشکل در هنگام استفاده از انواع وسایل بازی های رایانه ای مثل سگا (Sega) و پلی استیشن (Play Station) نیز رخ می دهد.

5ـ اعتیاد به عکس اینترنتی: عکس های مستهجن و شهوت آور بر روی اینترنت به سادگی قابل دستیابی اند. زمانی که نرم افزارهای کنترل کننده جهت محدود ساختن دسترسی کودکان به پایگاههای اینترنتی طراحی شدند، بسیاری از پایگاههای غیر اخلاقی نیز راههایی جهت عبور از این موانع به وجود آوردند. یک کاربر کارکشته اینترنت نیز می تواند به راحتی از سد این نرم افزارها عبور کند. نوجوانان از جمله کسانی هستند که معمولاً وقت زیادی را صرف دیدن یا جمع آوری و مبادله عکس های مستهجن می کنند. حتی ممکن است در اتاق گفتگوی بزرگسالان و یا اتاق هایی که در آنها هر کس نقش یکی از طرفین رابطه جنسی را بازی می کند وارد شوند که عموما از نظر سنی بسیار مسن تر هستند. این کودکان و نوجوانان ممکن است برای ارسال عکس و فیلم نامناسب افراد سوء استفاده گر به دیگران فریفته شوند.

معضل پرنوگرافی روی اینترنت

امکان دسترسی از طریق اینترنت به این گونه عکس های غیر اخلاقی از جمله مواردی است که ذهن بسیاری از والدین را به خود مشغول کرده است. حتی اگر فرزندانشان به طور مفرط به اینترنت متصل نشوند، یک جستجوی ساده برای دستیابی به مطالب مفید، ناخودآگاه می تواند به سمت پایگاههای غیر اخلاقی هدایت شوند. انبوه نامه های الکترونیکی همچون سیل به صندوق پست الکترونیکی کودکان سرازیر می شوند که همه گونه اطلاعات و مطالب در این زمینه را ارائه می دهند. البته راههایی همچون استفاده از نرم افزارهای کنترلی وجود دارد. اغلب برنامه های پست الکترونیکی نیز قابلیت فیلتر و مسدود ساختن نامه های مختلف را دارند. هر چند همان طور که قبلاً گفته شد بسیاری از این دست پایگاهها، راههایی برای عبور از موانع ارائه داده اند ولی به هر حال استفاده از نرم افزارها و کنترل پست الکترونیکی می تواند به طور قابل ملاحظه ای احتمال دسترسی کودکان و نوجوانان را کاهش دهد.

برخی والدین نیز نگران این مسئله اند که فرزندانشان، نرم افزارهای کنترلی و نصب شده را از کار بیندازند. برای این منظور نیز برنامه هایی وجود دارند که می توانند به طور نامحسوس تمامی فعالیت های انجام شده روی رایانه را ثبت کند. این گونه نرم افزارها می توانند اطلاعاتی نظیر اینکه چه پایگاههایی مورد بازدید قرار گرفته اند و یا گفتگوهای انجام گرفته در اتاق های گفتگو را نمایش دهند.

البته این موارد توصیه شده دقیقا شبیه این است که شما در اتاق فرزندتان دوربین مخفی نصب کنید، به مکالماتش گوش دهید و یا دفتر خاطرات روزانه اش را بازرسی کنید! حتی می توانید با حضور او رایانه اش را وارسی کنید و یا می توانید محیط خصوصی او را محدود کنید و در حقیقت دیوار اطمینان بین خود و فرزندتان را ویران کنید. پس بهتر است راهی مؤثرتر را امتحان کنید. با او به گفتگو بنشینید و در مورد مسائلی که باعث نگرانی و هراس شما شده اند صحبت کنید.

چه کسانی اعتیاد اینترنتی را گسترش می دهند؟

اعتیاد به اینترنت مختص به سن یا طبقه خاص نیست. مردان و زنان در سراسر دنیا می توانند به ارتباطات اینترنتی، بازی های اینترنتی، جمع آوری اطلاعات و … از طریق اینترنت معتاد شوند. شخص خاصی را نیز نمی توانید متهم به اشاعه اعتیاد اینترنتی کنید. افرادی که از ضعف شدید در روابط اجتماعی رنج می برند کسانی هستند که به ارتباطات اینترنتی پناه می برند. همچنین اینترنت مفری است برای کسانی که از مشکلات روانی رنج می برند و دچار تشویش، افسردگی و عدم اعتماد به نفس هستند. والدین باید فرزندانشان را که به رایانه و مودم (Modem وسیله برقراری ارتباط بین دو رایانه و یا یک رایانه با شبکه)، دسترسی دارند برای دوری از بروز مشکلات ذکرشده از طریق اینترنت، تحت نظر داشته باشند.

پیشگیری و درمان

استفاده از اینترنت می تواند تجربه ای لذت بخش و آموزنده باشد. اما بهتر است پیش از صدور اجازه به کودکان و نوجوانان برای اتصال به اینترنت، در مورد قوانینی به توافق برسید. شما می توانید راهنمای زیر را به همراه فرزندان تان، پیش از اتصال به اینترنت مطالعه کنید. با اینکه این راهنما نمی تواند به تنهایی مانع از فریفته شدن فرزندان تان به وسیله شود، ولی می تواند به داشتن تجربه ای سالم تر و امن تر در اینترنت کمک کند.

راهنمای حفظ ایمنی در اینترنت:

1ـ به هیچ عنوان اسم، آدرس، شماره تلفن و هر گونه اطلاعات شخصی خویش را آشکار نکنید.

2ـ عکس خود را از طریق اینترنت و یا پست الکترونیکی برای هیچ کس ارسال نکنید.

3ـ با کسانی که روی اینترنت ملاقات می کنید، تماس تلفنی نگیرید و یا قرار ملاقات نگذارید.

4ـ در صورت دریافت مطالب خشن، زننده، فریبنده و یا هر مسئله ای که آرامش شما را بر هم می زند، آن را به اطلاع والدین یا معلمین خود برسانید.

5ـ این نکته را به خاطر داشته باشید که هر آن کس را که روی اینترنت ملاقات می کنید مجبور به گفتن تمام حقایق راجع به خود و یا هر چیز دیگری نیست. [لذا به هر کسی اعتماد نکنید].

6ـ هیچ گاه در اتاق های گفتگو وانمود نکنید که کس دیگری هستید.

7ـ بدون اجازه والدین دستور خرید ندهید و یا برای پیشنهادات مجانی ثبت نام نکنید.

8ـ به جز به والدین، رمزهای عبور خود را افشا نکنید.

برای اطمینان از رعایت قوانین فوق، والدین باید در بعضی اوقات به کار فرزندان شان نظارت کنند تا در صورت وجود، بتوانند هر کدام از علایم هشداردهنده را تشخیص دهند. در صورت بروز هر کدام از علایم اعتیاد، منع کامل دسترسی به اینترنت نیاز نیست و توصیه نیز نمی شود. اما ایجاد ساختاری که نهایتا به کاهش این دسترسی تا مرز اعتدال منجر شود، لازم است. برای مثال ساعات استفاده یک نوجوان از شش ساعت در روز به یک ساعت کاهش یابد. استفاده از وسایلی مثل ساعت زنگ دار برای نشان دادن مدت زمان اتصال و نصب یک کپی از دستورالعمل فوق الذکر در اتاق فرزندتان برای اینکه به آن وفادار بماند، می تواند مفید باشد.

اگر رایانه فرزندتان در اتاق او و یا در محلی مجزا قرار دارد، انتقال آن به مکانی مثل آشپزخانه، اتاق نهارخوری و یا هر مکانی در منزل که به راحتی بتوان رایانه را مشاهده کرد می تواند به شما کمک کند. تهیه فهرستی از فعالیت های جایگزین برای زمانی که روی خط نیستند، مفید است. به تناوب، استفاده از اینترنت را با دیگر سرگرمی های جذاب که قبلاً انجام می شدند، جایگزین کنید و زمان بگذرانید.

استفاده مفرط از اینترنت می تواند پوششی برای مشکلات مختلفی باشد که فرزندتان با آن روبه روست و یا دیگر مشکلات خانوادگی، تلقی شود. در این حالت نیاز به درمان هایی خارج از خانه [به کمک متخصصان] احساس می شود. هر چند حل این نوع مشکلات در خانه بسیار سودمند است. از گروههای اینترنتی که در برخی از اجتماعات وجود دارند می توانید استفاده کنید و یا از مشاوران مدرسه و مراکز درمانی محلی کمک بگیرید. البته مراکز درمان اعتیاد به مواد مخدر و الکل نیز می تواند کمک فکری بکند. مشخص است که تجربیات آنها درخور اعتیاد اینترنتی نیست ولی می توانند اطلاعات ارزشمندی در اختیار شما قرار دهند. البته مراکز درمان این گونه از اعتیاد را می توانید روی اینترنت بیابید به شرط آنکه خود دچار اعتیاد نشوید!

بهترین ورزش‌ها برای کودکان معتاد به اینترنت

امروزه کودکان زمان زیادی را صرف نشستن پای تلویزیون یا استفاده از تبلت و موبایل می کنند. اگر چه استفاده از تکونولوژی برای کودکان بسیار جذاب است اما تماشای این عادت فرزندان برای پدر و مادرها هیچ لذتی ندارد. با وجود این که کودکان تنها هنگام استفاده از تکنولوژی ساکت می نشینند اما به دلیل آسیبی که این عادت به جسم و ذهن آنها می زند، خانواده ها باید به دنبال راهی برای جبران آن باشند. برای این که کودکان به دلیل نشستن های زیاد دچار چاقی، بیماری یا حتی افسردگی نشوند، ورزش بهترین راه حل است.

این که از کودکان بخواهید گوشی یا لپ تاپ خود را کنار بگذارد و ورزش کند، کار ساده ای نیست. به احتمال زیاد کودک شما برای بیرون رفتن از خانه و تحرک داشتن مقاومت می کند، از این رو باید به دنبال ورزشی باشید که مورد علاقه اوست. راه رفتن روی تردمیل و طناب زدن را فراموش کنید. در ادامه بهترین ورزش هایی را که می توانید به کودک تان پیشنهاد دهید، به شما معرفی می کنیم.

طناب کشی

بچه ها عاشق ورزش های رقابتی هستند. طناب کشی یکی از ورزش هایی ست که می تواند کودک تان را سر ذوق بیاورد. این ورزش ماهیچه های بدن کودک شما، به خصوص عضلات دو سر بازو و ماهیچه ساق پا را قوی می کند. این ورزش نه تنها روی اندام فرزند شما تاثیر مثبت دارد، بلکه همکاری در کار گروهی را نیز به او یاد می دهد. اگر می خواهید هیجان بیشتری به ماجرا دهید، پس از یک روز بارانی این برنامه را بچینید. بازی در زمین گلی نه تنها کودکان را به هیجان می آورد، بلکه ثابت شده که دارای زمین گلی دارای باکتری هایی با نام «Mycobacterium vaccae» ست که برای بدن مفید می باشد.

کاراته

یکی دیگر از ورزش های محبوب کودکان، کاراته است. این ورزش فواید زیادی دارد: اعتماد به نفس، انعطاف پذیری و تمرکز کودکان را بالا می برد. کاراته باعث می شود که کودک شما میان چشم و دست هایش هماهنگی ایجاد کند، تعادل داشته باشد و زیر فشار آرامش خود را حفظ کند… آیا از یک ورزش انتظاری بیش از این دارید؟ از آنجا که کودک شما تحت تاثیر تکنولوژی، تحرک زیادی ندارد، برای باز شدن ذهن و تقویت عضلات اش، این ورزش را به او پیشنهاد دهید.

صخره نوردی

صخره نوردی یکی از بهترین ورزش ها برای ساخت عضله است. تمام عضلات، از عضلات دست گرفته تا پا و… در این ورزش فعال خواهند شد. علاوه بر آن، مهارت استراتژیک کودک تان نیز به دلیل این که باید حرکات بعدی را پیش بینی و برای آنها برنامه ریزی کند، تقویت می شود. ثابت شده که صخره نوردی، تاثیر مثبتی روی افسردگی، عصبانیت و عزت نفس دارد.

شنا

شنا برای هر فردی در هر سن و سالی که هست، مناسب است. کودکان نیز از این قائده مستثنی نیستند. این ورزش آبی، انعطاف پذیری فرد را بالا برده و در ساخت ماهیچه موثر است. کودکان نیز از این که در استخر بازی کنند، لذت می برند. تحقیقات نشان داده که شناگران 50% کمتر از افراد دیگر در خطر ابتلا به مرگ هستند. بنابراین اگر می خواهید که فرزندتان طول عمر بیشتری داشته باشد، از همین ابتدا او را در کلاس های شنا ثبت نام کنید.

ژیمناستیک

ژیمناستیک یکی از سازگارترین ورزش ها برای کودکان است. انعطاف پذیری، هماهنگی، عملکرد شناختی، کنترل اندام ها و… از فواید این ورزش به شما می آیند. از آنجا که کودکان این ورزش را گروهی انجام می دهند، احساس کسالت یا خستگی نمی کنند. شما نمی خواهید که از فرزندان یک ورزشکار حرفه ای بسازید، اما می توانید در این سن بدن او را برای ورزش های دیگر در آینده آماده کنید.

تنیس

تنیس ورزشی ست که اعتماد به نفس فرزند شما را بالا می برد و کار تیمی و رقابتی را به او می آموزد. علاوه بر آن مهارت استراتژیک او نیز تقویت می شود. هماهنگی دست ها و چشم ها، انعطاف پذیری، کنترل اندام ها و تعادل از مهارت هایی ست که کودک شما با یادگیری تنیس می آموزد. تنیس ورزشی ست که کودک شما می تواند تا آخر عمر آن را به عنوان ورزش تخصصی خود ادامه دهد.

فوتبال

فوتبال ورزشی ست که برای سلامت قلب و عروق کودک شما مناسب می باشد و در عین حال انعطاف پذیری بدن او را بالا می برد. مهمتر از همه اینها، کار گروهی را به او می آموزد. کودکانی که زمان زیادی را در خانه و پای گوشی هایشان می گذرانند، دچار کمبود ویتامین دی و نزدیک بینی می شوند. از آنجا که فوتبال یک ورزش فضای باز است، کودک شما از ابتلا به این مشکلات نیز در امان خواهد بود.

منبع: ایران بانو