منتخب تصاویر فضایی روز‌های اخیر از نگاه "اسپیس"

پایگاه اسپیس منتخبی از تصاویر فضایی برتر روز‌های اخیر را منتشر کرده است.

سحابی سیاره نما

روز گذشته "تلسکوپ فضایی هابل" موفق به ثبت تصویری از سحابی سیاره نما که در فاصله حدود ۱۰ هزار سال نوری از صورت فلکی قنطورس قرار دارد، شد. سحابی سیاره‌ای آخرین مراحل زندگی یک ستاره غول‌پیکر سرخ است، زیرا لایه‌هایی از گاز یونیزه شده را خارج می‌کند و هسته ستاره به خودی خود فرو می‌ریزد. یک سحابی سیاره‌نما نوعی سحابی گسیلشی است که از گاز و پلاسما تشکیل شده‌است این نوع سحابی‌ها پس از مرگ ستارگان به وجود می‌آیند.

دراگون بر فراز کوه‌های راکی کانادا

"کریستینا کخ" فضانورد ناسا موفق به ثبت تصویری جالب از کپسول دراگون اسپیس ایکس که در حال پرواز بر فراز کوه‌های راکی کانادا بود، شد. دراگون در تاریخ ۲۷ اوت از ایستگاه فضایی بین المللی جدا شد و طی این ماموریت بیش از یک تن آزمایش علمی و تجهیزات دیگر را به ایستگاه فضایی بین‌المللی منتقل کرد.

کهکشان مرموز

تصویری که تلسکوپ فضایی "هابل" موفق به ثبت آن شد، نمایی تاریک در صورت فلکی "دوپیکر" را نشان می‌دهد. زمانی‌که ستاره‌شناسان برای اولین بار این صورت فلکی را مورد مطالعه قرار دادند، سردرگم بودند. در ابتدا این صورت فلکی با دو جرم کهکشانی شناسایی شد که سحابی سیاره‌نمای دوتایی خود به نام "NGC ۲۳۷۱/۲" را دارد. این دو سحابی به تفکیک "NGC ۲۳۷۱" و " NGC ۲۳۷۲" نام دارند و در سمت چپ پایین و بالا سمت راست تصویر دیده می‌شوند. این دو به همراه یکدیگر با عنوان "سحابی سیاره‌نما" شناخته می‌شوند. این نوع سحابی نوعی سحابی گسیلشی است که از گاز و پلاسما تشکیل شده است. این نوع سحابی‌ها پس از مرگ ستارگان به وجود می‌آیند.

نمای نزدیک سیاره مشتری

تلسکوپ فضایی هابل در ۲۰ اوت موفق به ثبت تصویری نزدیک از سیاره مشتری شد. لکه سرخ بزرگ مشتری و چند طوفان کوچک‌تر با جزئیات پیچیده در این تصویر جدید نزدیک از تلسکوپ فضایی هابل نشان داده شده است. ستاره شناسان از دوربین "میان وسیع ۳" تلسکوپ هابل استفاده کردند تا این نقشه مسطح و کشیده از کل سیاره را به هم بچسبانند. لکه سرخ بزرگ نام بزرگ‌ترین توفان عظیم چرخان در سطح سیاره مشتری است.

عروس دریایی در فضا

در این تصویر جدید از تلسکوپ فضایی هابل، آنچه که همانند عروس دریایی در تصویر می‌درخشد، سحابی سیاره‌ای "NGC ۲۰۲۲" است. مدار کیهانی گاز یونیزه شده از یک ستاره غول‌پیکر سرخ در حال مرگ واقع در مرکز آن بیرون رانده شده است. هنگامی که ستاره مواد را به فضا می‌ریزد، هسته‌اش کوچک می‌شود و در حالی که تابش اشعه فرا بنفش را ساطع می‌کند، گرم‌تر می‌شود.