نگاهی به پیشرفته ترین و استراتژیک ترین بمب افکن های نظامی جهان+ تصاویر

به گزارش پارسینه، هواپیماهای بمب‌افکن‌ از جنگ افزارهایی هستند که نخستین بار در میانه جنگ جهانی اول ساخته و مورد استفاده قرار گرفتند.

در ادامه نگاهی به مشخصات و توانمندی پیشرفته ترین و استراتژیک ترین بمب افکن های جهان داریم.

۱) بمب افکن TU16 Badger که در دهه ۱۹۵۰ توسط شرکت توپولف در شوروی طراحی و ساخته شد و حدود ۵۰ سال در خدمت شوروی و چندین کشور دیگر بود.

تسلیحات این بمب افکن شامل ۱۸ بمب ۵۰۰ کیلوگرمی یا ۲۴ بمب ۲۵۰ کیلوگرمی بود. پس از نوسازی در دهه ۱۹۷۰، این بمب افکن استراتژیک می توانست، ۲۶ بمب ۵۰۰ کیلوگرمی یا ۴۰ بمب ۲۵۰ کیلوگرمی را حمل کند.

این بمب افکن در سال ۱۹۹۸ از خدمت خارج شد.

۲) بمب افکن F111Aard vark یک بمب افکن آمریکایی دوربرد با هندسه بال متغیر است که در موارد شناسایی، حمله و جنگ الکترونیک مورد استفاده قرار می گیرد.

در ابتدا طراحی آن، به عنوان یک اشتباه پر هزینه تلقی می شد اما نتیجه یک هواپیمای خوب و گرامی قیمت بود.

این بمب افکن استراتژیک آمریکایی در سال ۱۹۹۶ از خدمت در ایالات متحده امریکا خارج شد اما تا سال ۲۰۱۰ در خدمت نیروی هوایی استرالیا باقی ماند.

این بمب افکن قادر بود در ارتفاع بسیار پایین حرکت کند و دارای یک محفظه تسلیحات داخلی کوچک در بدنه بود که امکان نصب طیف وسیعی از تجهیزات یا سلاح ها را فراهم می کرد.

۳) بمب افکن TU22M Backfire که هواپیمای دوربرد روسی است که برای انجام حملات موشکی در منطقه عملیاتی علیه اهداف زمینی دشمن طراحی شده است. دارای طراحی بال متغیر است و قادر به حملات بین قاره ای، حملات هسته ای است. 

برای اهداف تهاجمی، بک فایر می توانست از موشک های هدایت شونده هوا به زمین استفاده کرده و بمب هایی با حداکثر وزن ۲۴۰۰۰ کیلوگرم را حمل کند.

۴) بمب افکن xian H6 که جنگنده دو موتوره مربوط به ارتش چین است که نسخه ای از توپولف TU16 است.

تا نوامبر ۲۰۲۰، نیروی هوایی چین ۲۳۱ بمب افکن H6 را عملیاتی کرد. بمب افکن H6K نخستین بمب افکن چینی است که با افزایش برد، دقت در هدف گیری و قابلیت های رزمی به طور کامل در چین طراحی و ساخته شده است. این بمب افکن می تواند سلاح های هسته ای و متعارف مانند موشک های مافوق صوت YS12 که برای مبارزه با نیروی دریایی طراحی شده اند یا موشک های کروز CJ20 را با برد ۲۵۰۰ کیلومتری به کار بگیرد.

۵) بمب افکن Tu95 Bear که هواپیمای شناسایی دوربرد شوروی است که توسط توپولف طراحی شده است و از سال ۱۹۵۶ در خدمت است.

محفظه های نگهداری مسلسل چی ها و توپ های اینبار روسی به قسمت عقب هواپیما و زیر دم منتقل شده است. دماغه این هواپیما به شکلی ورم کرده ، طراحی شده تا بتواند مقرهای ناوبری را در خود جای دهد.

۶) بمب افکن B52 stratofortress، یک بمب افکن استراتژیک و دوربرد آمریکایی است که در سال ۱۹۵۲ وارد خدمت شد و در جنگ ویتنام و جنگ اول خلیج فارس مورد استفاده قرار گرفت. این بمب افکن توانایی حمل ۳۱۵۰۰ کیلوگرم انواع تسلیحات متعارف و بمب های هسته ای را دارا است. همچنین می تواند ۲۰ موشک کروز را برای اهداف دوربرد حمل کند.

۷) بمب افکن TU160 black jack که هواپیمای مافوق صوت استراتژیک روسیه است.

این بمب افکن همچنان بزرگ‌ترین و سنگین‌ترین هواپیمای نظامی بال متحرک جهان محسوب می شود. این هواپیما نخستین پرواز خود را در سال ۱۹۸۱ انجام داد و آخرین بمب افکن راهبردی طراحی شده برای اتحاد جماهیر شوروی سابق بود. دو محفظه داخلی مهمات این هواپیما ظرفیت ۴۵۰۰۰ کیلوگرم را فراهم می کنند.

۸) بمب افکن B1B Lancer که هواپیمای دوربرد سنگین آمریکایی با هندسه بال متغیر است. دارای سه جایگاه داخلی بمب است و اولین بار از این بمب افکن در سال ۱۹۹۸ در عملیاتی در عراق استفاده شد. 

بی-۱ لنسر از سال ۱۹۸۵ تا سال ۱۹۹۷ در نقش بمب افکن اتمی به ایفای نقش می پرداخت. با پایان یافتن جنگ سرد نقش لنسر به عنوان بمب افکن اتمی نیز پایان یافت و در سال ۱۹۹۰ با دو مورد آتش سوزی در موتور این بمب افکن کلیه پرواز های آن در نقش بمب افکن اتمی لغو شد و با تعمیر و بازگشت مجدد به نیروی هوایی، در جنگ خلیج فارس در سال ۱۹۹۱ ایفای نقش کرد.

 

۹)بمب افکن B2spirit که هواپیمای رادارگریز چندمنظوره ساخت شرکت نورثروپ گرومن با کمک شرکت بوئینگ امریکا است که توانایی پرتاب جنگ‌افزار هسته‌ای و متعارف را دارد. این هواپیما قابلیت حمل ۸۰ بمب هوشمند ۲۳۰ کیلوگرمی JDAM با سیستم جی‌پی‌اس یا ۱۶ بمب هسته‌ای ۱۱۰۰ کیلوگرمی کلاس D83 را دارد. ۲۰ مورد از این بمب افکن هم اکنون در خدمت نیروی هوایی آمریکا است. این بمب افکن یکی از گران ترین هواپیماهای حال حاضر جهان است و قیمتی در حدود ۱.۱ تا ۲.۲ میلیارد دلار دارد.

۱۰) بمب افکن B21Rsider توسط شرکت نورثروپ گرومن برای ایالات متحده آمریکا طراحی شده است.

این بمب افکن می تواند انواع تسلیحات اعم از متعارف یا هسته ای را حمل نماید و قرار است جایگزین بمب افکن های لنسر و بی ۵۲ شود.

این هواپیما اولین پرواز خود را در سال ۲۰۲۳ انجام داد و هزینه برآورد شده ان حدود ۷۳۰ میلیون دلار است.

بدنه این هواپیما قدری کوچکتر از بی‌-۲ است و محموله آن از جمله مقدار مهمات، بمب و موشک‌هایی که می‌تواند حمل کند تقریباً به میزان نصف کاهش یافته است. این هواپیما سریع نیست و برای پرواز با سرعت‌های زیر صوت بالا طراحی شده است.

این بمب افکن دارای یک شبکه قدرتمند و پراکنده از حسگرها و سکوهای ضربه‌ای دوربرد است که حجم وسیعی از داده‌ها را درباره دشمنی که با آن می‌جنگند، مخابره کرده و به اشتراک می‌گذارند.

بی‌-۲۱ به طور کامل در این شبکه استراتژی جدید قرار می‌گیرد و به جمع‌آوری اطلاعات در مورد یک دشمن یا منطقه بالقوه و انجام یک حمله می‌پردازد.