چگونه ترس کودک از پزشک را از بین ببریم

چگونه مي توان اضطراب ناشي از ملاقات پزشك را در كودكان كاهش داد؟ كودكان معمولا نگراني خاصي از مراجعه به پزشك دارند كه اين ترس وصف ناپذير است، اما بايد ديد آيا پزشك به كودك آسيب مي رساند؟ آيا كودك مجبور است لباسش را در آورد؟ آيا پزشك حتما به وي آمپول مي زند؟؛ اينها همه پندارهاي بي پايه اي است كه ممكن است در ذهن كودك وجود داشته باشد.

عكس العمل كودكان در مقابل ديدار پزشك بسيار متفاوت است، برخي بسيار خجالتي و ساكت مي شوند، برخي جيغ مي زنند، داد مي كشند و مي لرزند و تعداد اندكي مي خندند.

كودكان بيمار ممكن است احساس گناه كنند، زيرا فكر مي كنند كاري را انجام داده اند كه باعث بيماري و دردشان شده و شايسته تنبيه هستند. كليد اصلي حل اين مشكل و برطرف كردن ترس دوران كودكي از ملاقات پزشك، شناسايي اين ترس و گفت و گوي زياد در مورد آن با كودك است.

با وجود آنكه تعداد كمي از كودكان مشكلي با اين موضوع ندارند، بسياري از آنها به ويژه در سنين 1تا 6 سالگي از ديدن افراد بيگانه و حتي پزشك نگران مي شوند. در اين گونه مواقع لازم است ما پدر و مادرها ذهن كودكان را پرورش دهيم و با استفاده از كتاب هاي داستان مصور چگونگي ملاقات كودكان با پزشك را براي فرزند خود توضيح دهيم. حتي بهتر است براي كودك وسائل پزشكي بخريم و آنها را به كودك نشان دهيم تا ترسش فرو ريزد.

مادران بايد كودك را قبل از مراجعه به پزشك آماده كنند و شب قبل و حتي در راه مطب همه چيز را برايش توضيح دهيم. وقتي كه او آماده شد با اطمينان و اعتماد مي تواند با اين مساله برخورد كند.

پدر و مادري كه با كودك در مورد ملاقات مفيد با پزشك صحبت مي كنند بي ترديد يك ارتباط خوب را پايه ريزي مي نمايد. يك نگرش مثبت، مراجعه به پزشك را لذت بخش مي كند. در واقع پدرها و مادرها مي توانند با گفتن جملاتي همچون ما امروز پيش پزشك مي رويم كه ببينيم تو چقدر رشد كرده اي دكتر رفتن را موجه تر كنند.

در شرايط ايده آل مي توان امكاني را فراهم آورد تا ملاقات هاي مقدماتي صورت گيرد، يعني ملاقات هاي 5 تا 10 دقيقه با پزشك كه ضمن آن كودك و پدر و مادرش امكان گفت و گوي غير رسمي را با وي داشته باشند. در طي اين ملاقات ها پدر و مادرها ممكن است در مورد پيشينه و روش هاي درماني پزشك تحقيق كنند. ارتباط رودر روي ميان كودك و پزشك را بررسي نمايند و در مورد پيشينه ي پزشكي كودك بحث كنند.

اين ملاقات موجب مي شود كه كودكان بدون كمترين اضطرابي با پزشك روبرو شوند. زماني كه كودكان بدانند هيچ اتفاق خاصي نمي افتد، احساس راحتي مي كنند و در واقع ترسشان از بين مي رود.

پدر و مادرها مي توانند براي تصميم گيري در انتخاب پزشك از كودكشان كمك بگيرند. در هر ملاقات با پزشك،صداقت داشتن بهترين سياست است. پدران و مادراني كه به كودكانشان آنچه را كه انتظار دارد مي گويند، ريشه هاي اعتماد را محكم تر مي كنند. اگر ملاقات پزشك براي ارزيابي دوره ي سلامت كودك باشد، او بايد رشد كودك را اندازه گرفته و سلامتي اش را كنترل كند.

اطمينان داشته باشيم كه با وجود شرايط فوق، كودكان حتما به پزشك مراجعه مي كنند. اگر ملاقات پزشك براي تشخيص و درمان بيماري است، براي كودك توضيح دهيم كه دكتر نياز دارد براي كمك به وي آزمايش هايي را انجام دهد. زماني كه نياز به واكسن زدن يا خون گرفتن باشد، به كودك بگوييم كه آمپول كمي درد دارد و خيلي زود خوب مي شود. اگر كودك به آنچه توقع دارد رسيده باشد ترسش كمتر مي شود.

در نتيجه اگر مي خواهيم كودكمان بر ترسش از پزشك غلبه كند؛ اول از همه پزشكي را نتخاب كنيم كه بچه ها را دوست داشته باشد و هرگز به كودكمان نگوييم اگر بچه بدي باشي دكتر به تو آمپول مي زند و تهديدهاي ديگر را نيز با استفاده از لفظ پزشك به كار نبريم. زيرا كودك بايد بداند آمپول زدن تنبيه نيست. آشنايي با مطب و پزشكي كه كودك مي تواند نسبت به آن احساس راحتي كند بسيار اهميت دارد.