چه کنیم تا تغذیه ای متعادل داشته باشیم

شاید شما هم تا به حال بارها عبارت ' عناصر کمینه' را در مجلات علمی خوانده یا از زبان متخصصان تغذیه شنیده باشید؛ اما شناخت دقیقی درباره آنها ندارید..

عناصر کمینه به ریز مغذی هایی اطلاق می شود که بدن ما به مقدر کمی از آنها نیاز دارد؛ اما این به معنی اهمیت کم این مواد نیست این مواد به طورطبیعی در مواد غذایی که روزانه مصرف می کنیم وجود دارند، اما به ندرت ممکن است افرادی دچار کمبود یا حتی دریافت زیاد آنها باشند. اگرشما هم به تغذیه متعادل و صحیح خود توجه دارید، حتما تا پایان این مقاله با ما باشید:
عناصر کمینه را می توان دوستان صمیمی آنزیم ها دانست. به عبارت بهتر، آنها به آنزیم ها اجازه می دهند تا واکنش های شیمیایی را در سطح مورد نظر به خوبی انجام دهند. بعضی از این عناصر همچنین در ساخت ویتامین ها، سنتز هورمون ها و یا ساخت بافت های بدن ( به عنوان مثال وجود فلوئور در استخوان ها و دندان ها) دخالت دارند.
ساختار عناصر کمینه طوری است که گرچه حضور آنها برای بدن کاملا حیاتی و ضروری است اما فقط مقدار بسیار کم آنها کفایت می کند.
عناصر کمینه با درشت عنصرها یعنی کلسیم، کلر، منیزیوم، فسفر، پتاسیم، سدیم و... که مقدار بالای آنها برای سلامتی ضروری است، فرق دارد. در حالی که کمتر از 1 میلی گرم در هر کیلوگرم نیاز بدن به عناصر کمینه را تامین می کند.
آهن، فلوئور، ید، سلنیوم، روی، مس، منگنز، کبالت، کرم، بر، سیلیسیوم، نیکل، قلع، طلا و نقره را می توان جز مهم ترین عناصر کمینه دانست.

منابع غذایی حاوی عناصر کمینه
بدن ما به طور طبیعی قادربه ساخت این عناصر نیست ، به همین خاطر باید از طریق تغذیه، این مواد را به اندام های بدن برسانیم. تغذیه متعادل و متنوع به حد کافی نیازهای بدن را تامین می کند.
برای جبران کمبود خصوصا در موارد شدید مانند سوءتغذیه، خستگی، بیماری و... لازم است تا از مکمل های غذایی استفاده شود. اما توجه داشته باشید که مصرف بیش از حد نباشد، بهتر است در هر صورت با پزشک مشورت کنید.

علائم کمبود
هر کدام از عناصر کمینه خصوصیات و تاثیر خاصی دارند. کمبود این مواد می تواند با نشانه های مختلفی بروز کند که به هم خوردن تناسب اندام، خستگی، آسیب پذیری نسبت به استرس، کاهش تمرکز، کاهش ضریب هوشی و تغییر در سلامت پوست از این جمله اند. کمبودها همچنین می تواند افزایش ابتلا به ناراحتی های قلبی عروقی، کاهش قدرت ایمنی بدن و عفونت، افزایش احتمال ابتلا به پوکی استخوان، سرطان و... را نیز درپی داشته باشد.

مهم ترین علل کمبود
دریافت ناکافی عناصر کمینه به علت تغذیه نامتعادل مانند رژیم های گیاهی، رژیم های بسیار سخت، تغذیه بد، مصرف بیش از حد پایین مواد چرب و... را می توان مهم ترین علت بروز کمبود دانست. اما در کنار آن قرار گرفتن در معرض کودها و آفت کش ها، برخی مواد نگهدارنده، خستگی بیش از حد ناشی از استرس، ورزش و امثال آن، بعضی شرایط خاص زندگی مانند دوران بارداری، بیماری، دوران کودکی و... را نیز نباید بی اهمیت دانست.