جهان چه تعداد چاق دارد؟

به گزارش خبرآنلاین،‌ این روندها، همراه با کاهش شیوع افراد کم وزن از سال ۱۹۹۰، چاقی را به رایج‌ترین شکل سوءتغذیه در اکثر کشورهای جهان تبدیل کرده است.

تحقیق جدید توسط همکاری عوامل خطرزای بیماری‌های غیرواگیر، شبکه‌ای متشکل از بیش از ۱۵۰۰ محقق و پزشک در سراسر جهان ازجمله از دانشکده بهداشت و پزشکی گرمسیری لندن و امپریال کالج لندن انگلستان انجام شد که داده‌های به‌موقع و دقیقی در مورد عوامل اصلی خطرزای بیماری‌های غیر واگیر را ارائه می‌دهند.

ایسنا نوشت: این تحقیق که با همکاری سازمان بهداشت جهانی انجام شد و نتایج آن نشان داد که نرخ چاقی بین کودکان و نوجوانان در سراسر جهان از سال ۱۹۹۰ تا ۲۰۲۲ چهار برابر، در حالی که نرخ چاقی در میان بزرگسالان بیش از ۲ برابر شده است.

مارتین مک کی، پروفسور بهداشت عمومی اروپا که در این تحقیق مشارکت داشت، گفت: این تحلیل، محصول همکاری بین‌المللی برجسته به رهبری همکاران ما در امپریال کالج است. افزایش چاقی بسیار نگران‌کننده است و خطر عقب انداختن بسیاری از پیشرفت‌های پزشکی که در دهه‌های اخیر از آن‌ها بهره برده‌ایم را به‌دنبال دارد.

مک کی افزود: همچنین با اتکای فزاینده به تولید صنعتی غذاهای پرانرژی به مشکلی در سیستم غذایی ما اشاره می‌کند. این تنها با اقدامی هماهنگ که سلامت را در مرکز بحث‌ها در مورد سیاست‌گذاری در حوزه‌هایی مانند کشاورزی و تجارت قرار می‌دهد، قابل حل است.

کشورهای جزیره‌ای در اقیانوس آرام و کارائیب و کشورهای خاورمیانه و شمال آفریقا کشورهایی بودند که در سال ۲۰۲۲ بالاترین میزان کم‌وزنی و چاقی را داشتند.

در سراسر بریتانیا، نرخ چاقی برای بزرگسالان از ۱۳.۸ درصد در سال ۱۹۹۰ به ۲۸.۳ درصد در سال ۲۰۲۲ برای زنان و ۱۰.۷ درصد به ۲۶.۹ درصد در سال ۲۰۲۲ برای مردان افزایش یافته است. برای کودکان و نوجوانان، نرخ چاقی از ۴.۷ درصد در سال ۱۹۹۰ به ۱۰.۱ درصد در سال ۲۰۲۲ برای دختران و ۴.۳ درصد به ۱۲.۴ درصد در سال ۲۰۲۲ برای پسران افزایش یافته است.

در ایالات‌متحده آمریکا، نرخ چاقی از ۲۱.۲ درصد در سال ۱۹۹۰ به ۴۳.۸ درصد در سال ۲۰۲۲ برای زنان بالغ و ۱۶.۹ درصد به ۴۱.۶ درصد در سال ۲۰۲۲ برای مردان افزایش یافته است. نرخ چاقی در کودکان و نوجوانان در سراسر ایالات‌متحده از ۱۱.۶ درصد در سال ۱۹۹۰ به ۱۹.۴ درصد در سال ۲۰۲۲ برای دختران و ۱۱.۵ درصد به ۲۱.۷ درصد در سال ۲۰۲۲ برای پسران افزایش یافته است.

یافته‌های این تحقیق در مجله The Lancet منتشر شده است.