احمدی نژادی تغییر کرده یا سفرهای استانی و یا نهادهای حامی اش؟

پارسینه - علی حسنلو: "سفرهای استانی" اتفاقی نبود که احمدی نژاد آن را ابداع کرده باشد ولی او این کار را چنان در اولویت کاری خود قرار داد که حالا این عبارت "سفرهای استانی" گویا میراث دولت نهم و دهم است. میراثی که هنوز هم به درستی اعلام نشده هزینه های آن بیشتر است یا فواید آن.

محمود احمدی نژاد و تیمش در ابتدای کار به دولت سید محمد خاتمی انتقاد می کردند که او دائم در حال سفر به کشورهای اروپایی بوده و مردم خود را رها کرده است. با همین دید، احمدی نژاد در کنار سفر به ونزوئلا به کوچکترین شهرها و روستاهای کشور رفت تا مردم آن مناطق رئیس جمهور کشورشان را از نزدیک ببینند. مشخصا این اتفاق در بدو رخ دادنش جذاب بود ولی حالا بعد از گذشت 8 سال از این رفت و آمدها، سفرهای احمدی نژاد دیگر حال و هوای سابق را ندارد.

دلایل زیادی برای این اتفاق می توان برشمرد. اما به تبعیت از جو این روزهای رسانه ها نمی توان ادعا کرد تنها دلیل این اتفاق تغییر مواضع این رئیس جمهور سابقا محبوب است. این روزها عکس سفرهای استانی احمدی نژاد به شهرهایی چون اصفهان و تبریز سوژه رسانه ها شده و همه بر این نکته پافشاری می کنند که این رئیس جمهور سابقا ولایت پذیر دیگر طرفداری ندارد و پایگاه اجتماعی خود را از دست داده است. اما سوال اساسی این است که ایا محمود احمدی نژاد در شهرهای بزرگی چون اصفهان و تبریز پایگاه عظیم اجتماعی داشته است؟ آیا شور و استقبالی که پیش از این در سفرهای استانی ایجاد می شد، خودجوش و واقعی بود یا به صورت کاذب ایجاد می شد؟

مشخص است که جدای از عوامل متعددی چون وضعیت اقتصادی، نیمه تمام ماندن طرح ها، به نتیجه نرسیدن نامه ها و ... می توان برای تغییر حال و هوای این سفرها برشمرد یک دلیل بسیار پررنگ برای این وضعیت وجود دارد. نهادهای حامی احمدی نژاد و صداوسیما دیگر آن یاران سابق محمود احمدی نژاد نیستند. برای اثبات این ادعا می توان رجوع کرد به سال های گذشته و زمانی که احمدی نژاد به شهرهای مختلف سفر می کرد. شهر پر از بنرهایی بود از ریز و درشت ترین ادارات و نهادها تا امامان جمعه. اتوبوس هایی آماده برای بردن کارمندان و کارکنان ادارات دولتی برای استقبال که حتی برخی اوقات کار به سربازخانه ها هم می رسید و آنها هم برای استقبال بسیج می شدند. رسانه های اصولگرا و در راس آنها صداوسیما هم بزرگترین حامی دولت در این سفرها بودند و لحظه به لحظه از این سفرها تصویر منتشر کرده و همه را دعوت به حضور می نمودند. اما حالا این رسانه ها هم عوض شده اند و نه تنها خود را کنار نکشیده بلکه موضع گیری منفی هم درباره سفرهای استانی پیدا کرده اند.

با نگاهی به این وضعیت می توان ادعا کرد که این نهادها و رسانه هایی که امروز خود برای حمله به این سفرهای استانی قد علم کرده اند همان کسانی هستند که تا چند صباحی قبل این سفرها را گره گشا و بزرگ تلقی می کردند ولی حالا نمی خواهند اتوبوس هایی را بیاورند که با حق ماموریت، افراد را برای استقبال از رئیس جمهور بسیج کنند.

حال باید پرسید که از دید آنها سفر تغییر کرده یا مسافر؟ و آیا احمدی نژاد در شهرهای بزرگ آن چنان طرفدار واقعی ای داشته که با کارهای این چند ماهش آنها را از دست بدهد؟