۱ درصد ساکنان زمین با درآمد روزانه کمتر از ۱۰ دلار سر کرده‌اند

درآمد روزانه ۱۰ دلاری از طرف «مرکز تحقیقات پیو» در آمریکا به عنوان مرز تعیین شده است. درآمد روزانه تا این سقف،«درآمد کم» محسوب و در رده وضعیت بی‌ثبات اقتصادی دسته‌بندی می‌شود. عبور از این مرز، به معنای سقوط به فقر (۲ دلار یا کمتر در روز) خواهد بود. افرادی هستند که با روزی ۲ دلار یا کمتر مجبور به گذران زندگی هستند. سهم این افراد به نسبت جمعیت جهان از ۲۹ درصد در آغاز قرن اخیر به ۱۵ درصد در سال ۲۰۱۱ رسیده است.

گزارش پیو چارچوب بسیار وسیعی برای مشخص کردن طبقه متوسط جهان عنوان کرده است: درآمد ۱۰ تا ۱۰۰ دلار در روز، و در این طیف، بیشتر از ۲۰ دلار به عنوان حد بالای درآمد متوسط تعیین شده است.

درصد افراد دارای درآمد بالاتر از حد متوسط، طی سال‌های ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۱ از ۷ به ۹ درصد افزایش یافته است و گروه دارای درآمد متوسط هم از ۷ به ۱۳ درصد بالغ شده. تعداد خانوارهایی که درآمد روزانه‌شان بین ۱۰ تا ۲۰ دلار است از ۳۹۹ میلیون به ۷۸۴ میلیون نفر رسیده است. بخش بزرگ این افزایش مربوط به چین است. تعداد افراد دارای درآمد متوسط در چین، از ۳۲ میلیون نفر در سال ۲۰۰۱ به ۲۳۵ میلیون نفر در سال ۲۰۱۱ رسیده است.

تغییرات جزئی توزیع رفاه در جهان بیش از همه در طیف درآمدهای بالا یعنی بیش از ۵۰ دلار در روز خود را نشان می‌دهد که رشدی یک درصدی دارد. این امر برخلاف انتظار تحلیل‌گران، بیش از پیش ثبات توزیع جغرافیایی رفاه را آشکار می‌سازد. رشد طبقه متوسط کشورهای در حال توسعه در مقیاس جهانی امر قابل توجهی نیست.

تفاوت‌ها هنگامی آشکارتر می‌شوند که مقیاس‌های آمریکایی در نظر گرفته شوند. تنها ۱۶ درصد جمعیت جهان دارای درآمدی بالاتر از خط فقر هستند (۲۰ دلار در روز برای خانوار چهار نفره). بخش بزرگ گروه درآمدی بیش از ۵۰ دلار در روز در آمریکای شمالی و اروپا زندگی می‌کنند.

سال ۲۰۰۱ حدود ۹۱ درصد خانوارهای مرفه در مناطق یاد شده زندگی می‌کردند این میزان در سال ۲۰۱۱ به ۸۷ درصد کاهش یافته است. در گروه یاد شده تغییراتی هم رخ داده است، اروپایی‌ها از آمریکایی‌ها پیشی گرفته‌اند. به نظر می‌رسد که این امر ناشی از بحران اقتصادی ۲۰۰۸ و آسیب‌دیدگی طبقه متوسط آمریکا باشد.