فرصت طلایی پخش زنده فقط برای دفاع از اعتبار نورچشمی های رسانه ملی

تحریریه پارسینه | در روزهایی که برخی فاسدان رذل در بازار ملتهب اقتصادی کشور با ارتزاق بدون مصیبت از نونی که آغشته به خون ملت است روزگار سپری می کنند، خبرهایی نا امید کننده پی در پی از راه می رسد. خبر از رسوایی جانورانی منتشر می شود که با روشهای مبتنی بر روابط ناسالم و سو استفاده از موقعیت اقتصادی، اجتماعی و سیاسی خود، یک شبه ره صد ساله طی می کنند در حالیکه مردم کوچه و خیابان روز به روز در چاه فقر و تنگدستی بیشتر از قبل فرو می روند و این دسته از نوبران با چهره ای شاداب و جسمی فربه تر بی اعتنا به آنچا بر سر ملت می گذرد شب را به صبح پیوند می زنند.

رسانه ملی که باید در این مواقع و دقیقا در روزهایی که مردم نیاز به یک تریبون بی طرف و البته کارآمد دارند، نسبت به شفاف سازی و انعکاس مطالبات ملت پیشرو باشد، خود اسیر حواشی است که نه تنها بیش از قبل ملت را از خود رانده، بلکه متاسفانه خود دچار عارضه و آلودگی هایی است که نشان می دهد فساد و باندبازی هم ید طولایی در این سازمان عریض و طویل و البته نچندان ملی دارد و خود نیاز به یک پاکسازی اساسی دارد.

در این روزهای ملتهب اقتصادی خوشبختانه به لطف وظیفه شناسی برخی رسانه های مردمی و هم وجدان بیدار برخی کاربران فضای مجازی و در نهایت دلسوزی تعدادی از مسئولان، افکار عمومی نسبت به رفتار شخصیتهای تأثیر گزار و مردمی و به اصطلاح سلبریتیها تا مسئولان بلند پایه حساس شده و به شکلی ویژه هر یک از نامداران دنیای سیاست تا ورزش و هنر را بر پایه تخصص و واکنششان نسبت به یک پدیده خاص رصد و ارزیابی می کنند. موضوع رسوایی مالی یکی از پدیده هایی است که با توجه به فراگیر بودن فساد اقتصادی در کشور پای بسیاری از شخصیتها و چهره ها را درگیر خود کرده و تنوع انتشار خبر در این ژانر و مخصوصاً افرادی که درگیر آن شده اند به خبر اول محافل رسانه ای تبدیل شده است.

اخیراً و پس از ماجرای عجیب اخذ ارز دولتی توسط صدا و سیما از بانک مرکزی برای واردات خوراک دام، خبرهایی غیر موثقی منتشر شد که نشان می داد مجریان مشهوری از جمله ر.ج، م.م، ا. ع، ع. ف و ج.خ با سو استفاده از جایگاهشان توانسته اند میلیاردها تومان پول از منابع مشخص و نامشخص با اسم وام، هدیه اسپانسر تا حق الزحمه برای دلالی لباس تا بازیکن باشگاه و تیم ملی به جیب بزنند که البته برخی از آقایان در تکاپوی رد ادعاهای مطرح شده قول داده اند موضوع را از طریق مراجع قضایی پیگیری کنند.

اما بنظر می رسد این دوستان به شکلی ویژه از امتیازات رسانه ملی هم بهره می برند، امتیازاتی که نصیب یک فعال سیاسی، اجتماعی، رسانه ای و منتقد ورزشی نمی شود و نخواهد شد. این نور چشمی های تلویزیون نه تنها فرصت دفاع از خود را در شبکه های اجتماعی پر مخاطب میلیونیشان دارند، بلکه می توانند با اجاره آنتن زنده سیما از سایر رفقای خود در رسانه ملی به دفاع یکطرفه از عملکردشان بپردازند.

بطور مثال ماجرای فرزاد حسنی و به سخره گرفتن میهمان برنامه در مجموعه اکسیر و متعاقب آن سناریویی که بعداً به خورد مخاطبان داده شد که همه رفتار وی را توجیه میکرد از یاد نرفته بود که درآمد آنچنانی یک مجری دیگر در بین کاربران شبکه های اجتماعی زبانزد شد. احسان علیخانی برای دفاع از اتهامی که به وی زده شده بود در آنتن زنده برنامه ماه عسل از عملکرد خود و تیمش دفاع کرد و باز هم رسانه این فرصت را به کادر خود داد که نه از راه قضایی برای رفع و پیگیری اتهام، بلکه از طریق اشغال کنداکتور برنامه در فرصتی طلایی نسبت به شفاف سازی و رفع تهمت اقدام کند.

حالا نوبت به رضا رشید پور رسیده که در برنامه خود رفیق نوازی کند و نسبت به تطهیرسازی همکارانش اقدام کند. دعوت از احسان علیخانی در پی اتهامی که به وی بر سر دریافت وام میلیاردی زده شده، از آن دست رفتارهای است که خون بسیاری را به جوش آورده. اساسا اینکه علیخانی بتواند از خودش دفاع کند اشکالی ندارد اما موضوع جایی حاد می شود که این فرصت برای سایرین مهیا نیست.