حاج آقای قرائتی! دقت بفرمایید!
پارسینه: یکی از سخنرانان و سخنوران محبوب و زحمتکش ایران، جناب حجت الاسلام و المسلمین شیخ محسن قرائتی است که اکثر ایرانیان، چهره ی وی را از سال های نخست. تلویزیون جمهوری اسلامی به یاد دارند. ایشان از جمله روحانیونی است که هم در جهت فهم و تفسیر قرآن تلاش کرده است ...
پارسینه - فرزاد فرهمند: راستش این است که بازار سخنرانی در کشور ما داغ است. یعنی اگر رگ مردم دستتان باشد، با کمی جربزه و اندکی سخنوری، می توانید به سخنران قهار و محبوبی تبدیل شوید. نمونههایش هم فراوان است. بعضی از این سخنرانان حتی راه خود را به رسانه ی ملی هم باز کرده اند و چندی از بهترین ساعات تلویزیون را به سخنان و سخنرانی خود اختصاص داده اند.
بزرگترین آفت سخنرانی در ایران، نبود تخصص است. شخص سخنگو در رشتهای تحصیل کرده و عمر گذرانده است، اما همزمان به چندین و چند محدوده و شاخه ی دیگر سرک می کشد و ناخنک می زند که هیچ تخصصی در آنها ندارد. این مسئله چند آفت دارد. یکی اینکه می تواند اسباب اشتباه و تحریف را فراهم کند. دیگر اینکه چنانچه مردم متوجه فراوانی تناقض ها در سخنان یک شخص شوند، سبب بی اعتمادی نسبت به وی و جایگاه، پست، و تریبونی که از آن سخن می گوید می شود.
یکی از سخنرانان و سخنوران محبوب و زحمتکش ایران، جناب حجت الاسلام و المسلمین شیخ محسن قرائتی است که اکثر ایرانیان، چهره ی وی را از سال های نخست تلویزیون جمهوری اسلامی به یاد دارند. ایشان از جمله روحانیونی است که هم در جهت فهم و تفسیر قرآن تلاش کرده است، و هم از طرف دیگر، توانسته است با زبان مردم با جامعه ارتباط برقرار کند. آثار و گفتار وی نیز ثابت می کند که آقای قرائتی، لااقل در زمینه ی تفسیر قرآن متخصص است و حرفش شنیدن دارد.
اما چیزی که در یکی دو سال اخیر توجه را جلب می کند، این است که آقای قرائتی نیز متاسفانه به سمت سخن گویی در موضوعات پراکنده و غیر تخصصی روی آورده است و گاهی کلمات و جملاتی در بیانات خود مطرح می کند که بی دقتی در آن عیان است.
ایشان در هفته ی گذشته، دو سخنرانی در تاریخ 7 و 8 اسفند ایراد کرده اند که گزارش آن به ترتیب در خبرگزاری های ایکنا ( + ) و فارس ( + ) قابل ملاحظه است.
اگرچه به دنبال نقد و بررسی سخنان آقای قرائتی نیستیم، اما برای عطف توجه مخاطبان محترم، اعم از خواص و عوام، چند نمونه از بیانات ایشان را ذکر می کنیم:
- اگر زمانی من توان اين كار را داشته باشم میگويم حجاب در خيابان آزاد اما در دانشگاه لازم است.
- به يك رئيس جمهور سردار سازندگی میگويند، اما سردار سازندگی ذوالقرنين بود كه سدی ساخت كه هيچ ميخی درون آن فرو نمیرفت.
- به يك رئيس جمهور مبدع گفتوگوی تمدنها میگويند در حالی كه در قرآن هر چه «قالو، قل» مطرح شده به معنی گفتوگوی تمدنها است.
- به يك دولت دولت عدالتمحور میگويند در حالی كه عدالت مطرح را قرآن در حق حيوانات باركش نيز مطرح كرده است.
- اكنون در جامعه ما علامت روشنفكری كاشتن چمن به جای سبزی است.
- اگر میتوانيد يك حرف تازه بياوريد كه در قرآن مطرح نشده باشد.
- اسلام میگويد آب انار نخوريد بلكه انار را با هسته آن بخوريد، چرا كه برای معده خوب است، در حالی كه اكنون آب انار میخورند يقيناً چندين سال بعد نيز همايشهايی با محوريت فوايد هسته انار برگزار میشود.
- هنوز هيچ كس نتوانسته است به اين سؤال من پاسخ دهد كه چرا در هر كشوری دانشگاه بيشتر است، آمار جنايت نيز در آن كشور بالاتر است.
- روانشناسان ما به پسرهای افسرده به عنوان درمان میگويند كه با يك دختر دوست شويد.
- ما در اسلام چیزی به عنوان پیشدبستانی نداریم؛ در روایات نیز کودک ۷ سال آزاد است؛ ما چیزی به اسم پیشدانشگاهی هم نداریم و نمیدانیم از کجا آمد.
- ...
نقل این سخنان قطعا با معنی انکار خیرخواهی و نیت خیر حجت الاسلام قرائتی نیست. اما ایشان را به این نکته توجه می دهیم که پرداختن سطحی به معضلات جامعه، چنانچه نتواند پاسخ اقناعی و ریشه ای به دست بدهد، چه بسا به نتیجه ای خلاف انتظار منجر شود و یا حتی باعث وهن اسلام و قرآن بشود.
هر کدام از جمله های فوق دچار یک بی دقتی و سطحی نگری خاص خود است. به طور مثال، در جمله ی آخر، می توان این سوال را مطرح کرد که «در اسلام واکسن اطفال هم مطرح نشده است، اما تا قبل از 7 سالگی چندین بار به کودکان واکسن تزریق می شود و هیچ کس هم مخالفتی نکرده است.» در صورتی که در حدیث می خوانیم که: «اطلبوا العلم من المهد الی اللحد.» علم آموزی محدود به دوره ی خاصی نیست. آزاد بودن کودک در هفت سال اول، مرتبط با تحصیل علم نیست. یا می توان پرسید که مگر اصل تقسیم بندی «دبستان» و «دبیرستان» در اسلام آمده است که حالا به دنبال «پیش دبستانی» و «پیش دانشگاهی» بگردیم؟
در هر حال، ما آقای قرائتی را با همان کلاس های شیرین تفسیر قرآن می شناسیم که کوچک و بزرگ را در کشف نکات و زیبایی های آیات قرآن کریم همراه خود می کرد و به فهم و تعمق وا می داشت. امید که این تصویر نیکو و پسندیده همچنان در حافظه ی ایرانیان حفظ شود.
بزرگترین آفت سخنرانی در ایران، نبود تخصص است. شخص سخنگو در رشتهای تحصیل کرده و عمر گذرانده است، اما همزمان به چندین و چند محدوده و شاخه ی دیگر سرک می کشد و ناخنک می زند که هیچ تخصصی در آنها ندارد. این مسئله چند آفت دارد. یکی اینکه می تواند اسباب اشتباه و تحریف را فراهم کند. دیگر اینکه چنانچه مردم متوجه فراوانی تناقض ها در سخنان یک شخص شوند، سبب بی اعتمادی نسبت به وی و جایگاه، پست، و تریبونی که از آن سخن می گوید می شود.
یکی از سخنرانان و سخنوران محبوب و زحمتکش ایران، جناب حجت الاسلام و المسلمین شیخ محسن قرائتی است که اکثر ایرانیان، چهره ی وی را از سال های نخست تلویزیون جمهوری اسلامی به یاد دارند. ایشان از جمله روحانیونی است که هم در جهت فهم و تفسیر قرآن تلاش کرده است، و هم از طرف دیگر، توانسته است با زبان مردم با جامعه ارتباط برقرار کند. آثار و گفتار وی نیز ثابت می کند که آقای قرائتی، لااقل در زمینه ی تفسیر قرآن متخصص است و حرفش شنیدن دارد.
اما چیزی که در یکی دو سال اخیر توجه را جلب می کند، این است که آقای قرائتی نیز متاسفانه به سمت سخن گویی در موضوعات پراکنده و غیر تخصصی روی آورده است و گاهی کلمات و جملاتی در بیانات خود مطرح می کند که بی دقتی در آن عیان است.
ایشان در هفته ی گذشته، دو سخنرانی در تاریخ 7 و 8 اسفند ایراد کرده اند که گزارش آن به ترتیب در خبرگزاری های ایکنا ( + ) و فارس ( + ) قابل ملاحظه است.
اگرچه به دنبال نقد و بررسی سخنان آقای قرائتی نیستیم، اما برای عطف توجه مخاطبان محترم، اعم از خواص و عوام، چند نمونه از بیانات ایشان را ذکر می کنیم:
- اگر زمانی من توان اين كار را داشته باشم میگويم حجاب در خيابان آزاد اما در دانشگاه لازم است.
- به يك رئيس جمهور سردار سازندگی میگويند، اما سردار سازندگی ذوالقرنين بود كه سدی ساخت كه هيچ ميخی درون آن فرو نمیرفت.
- به يك رئيس جمهور مبدع گفتوگوی تمدنها میگويند در حالی كه در قرآن هر چه «قالو، قل» مطرح شده به معنی گفتوگوی تمدنها است.
- به يك دولت دولت عدالتمحور میگويند در حالی كه عدالت مطرح را قرآن در حق حيوانات باركش نيز مطرح كرده است.
- اكنون در جامعه ما علامت روشنفكری كاشتن چمن به جای سبزی است.
- اگر میتوانيد يك حرف تازه بياوريد كه در قرآن مطرح نشده باشد.
- اسلام میگويد آب انار نخوريد بلكه انار را با هسته آن بخوريد، چرا كه برای معده خوب است، در حالی كه اكنون آب انار میخورند يقيناً چندين سال بعد نيز همايشهايی با محوريت فوايد هسته انار برگزار میشود.
- هنوز هيچ كس نتوانسته است به اين سؤال من پاسخ دهد كه چرا در هر كشوری دانشگاه بيشتر است، آمار جنايت نيز در آن كشور بالاتر است.
- روانشناسان ما به پسرهای افسرده به عنوان درمان میگويند كه با يك دختر دوست شويد.
- ما در اسلام چیزی به عنوان پیشدبستانی نداریم؛ در روایات نیز کودک ۷ سال آزاد است؛ ما چیزی به اسم پیشدانشگاهی هم نداریم و نمیدانیم از کجا آمد.
- ...
نقل این سخنان قطعا با معنی انکار خیرخواهی و نیت خیر حجت الاسلام قرائتی نیست. اما ایشان را به این نکته توجه می دهیم که پرداختن سطحی به معضلات جامعه، چنانچه نتواند پاسخ اقناعی و ریشه ای به دست بدهد، چه بسا به نتیجه ای خلاف انتظار منجر شود و یا حتی باعث وهن اسلام و قرآن بشود.
هر کدام از جمله های فوق دچار یک بی دقتی و سطحی نگری خاص خود است. به طور مثال، در جمله ی آخر، می توان این سوال را مطرح کرد که «در اسلام واکسن اطفال هم مطرح نشده است، اما تا قبل از 7 سالگی چندین بار به کودکان واکسن تزریق می شود و هیچ کس هم مخالفتی نکرده است.» در صورتی که در حدیث می خوانیم که: «اطلبوا العلم من المهد الی اللحد.» علم آموزی محدود به دوره ی خاصی نیست. آزاد بودن کودک در هفت سال اول، مرتبط با تحصیل علم نیست. یا می توان پرسید که مگر اصل تقسیم بندی «دبستان» و «دبیرستان» در اسلام آمده است که حالا به دنبال «پیش دبستانی» و «پیش دانشگاهی» بگردیم؟
در هر حال، ما آقای قرائتی را با همان کلاس های شیرین تفسیر قرآن می شناسیم که کوچک و بزرگ را در کشف نکات و زیبایی های آیات قرآن کریم همراه خود می کرد و به فهم و تعمق وا می داشت. امید که این تصویر نیکو و پسندیده همچنان در حافظه ی ایرانیان حفظ شود.
واقعا متاسفم كه حتي طاقت ديدن آقاي قرائتي را نداريد الحمدالله خداوند به بركت قرآن به ايشان عزت داده است، تنها معلمي كه قرآن را بسيار روان و قابل فهم براي همه اقشار مردم بيان ميكند و ترسي در بيان اصل اسلام ندارد. هركس هم كه بخواهد ه ايشان برچسب بچسباند الحمدالله ناكام خواهد بود البته همه اينها به بركت قرآن است
شما باید خودتون دقت بفرمائید!!!!!! نه جناب آقای قرائتی!!!!!!
من تا حدودی با این حرف موافقم . اقای قرائتی اخیرا هم گفته بودن که باید تو دانشگاه ها دختر و پسر جدا باشن یعنی یه جور ایجاد دانشگاه های دخترانه و پسرانه.حالا سوال من اینه که هزینه تاسیس یک دانشگاه می دونین چقدره؟ اونم نه واسه یه شهر بلکه حداقل یک دانشگاه دخترانه برای هر استان یعنی هزینه ساخت دانشگاه ، تجهیز ان و جذب استاد و کارمند ضرب در سه!!!!
به نظر اقای قرائتی نمیشه این پول های کلان رو به خود جوون ها به عنوان کمک ازدواج مثل رهن خانه ، کمک هزینه زندگی و... تا اصلا از این مشکلات اخلاقی و فرهنگی تو دانشگاه ها جلوگیری بشه.
نه واقعا نیشه!!!!؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
ببخشید که طولانی شد.
آقای قرائتی از خودش که نمی گوید از قرآن می گوید. بنابراین ما باید خود را با قرآن تطبیق بدهیم نه اینکه قرآن با ما تطبیق کند. شرایط اجتماعی و فرهنگی و اقتصادی را نباید بر معارف قرآن تحمیل کنیم.
آقای قرائتی (خدا حفظشون کنه) نقدپذیرند. از نویسنده این متن باید تشکر کرد. همه محتاج نقد هستیم. ایشون باید در مواردی مثل این صحبتهایشان بیشتر دقت کنند.