چرا دچار کووید طولانی مدت می شویم ؟

به گزارش پارسینه به نقل از دیلی میل، محققان دانشگاه پنسیلوانیا دریافتند بیماران مبتلا به کووید طولانی مدت دو چیز مشترک دارند.

آنها بقایای ویروس را در روده خود دارند و سطوح پایین تری از هورمون سروتونین دارند.

در حالی که سروتونین اغلب در بافت مغز تصور می شود، 95 درصد از سروتونین بدن در واقع در روده تولید می شود.

به غیر از خلق و خو، نقش مهمی در خواب، هضم غذا، حالت تهوع، بهبود زخم، سلامت استخوان، لخته شدن خون و میل جنسی ایفا می کند - که همه این ها به شکلی در بیماران کووید طولانی مدت تحت تاثیر قرار گرفته اند.

دانشمندان خون ۵۸ بیمار مبتلا به کووید طولانی را تا ۲۲ ماه پس از ابتلا مورد مطالعه قرار دادند.

آنها این را با خون ۳۰ نفری که پس از عفونت هیچ علامتی نداشتند و ۶۰ نفر در مراحل اولیه و شدید کووید مقایسه کردند.

مایان لوی، یکی از نویسندگان اصلی این مطالعه، به نیویورک تایمز گفت که میزان سروتونین و سایر مواد در بدن بلافاصله پس از ابتلا به کووید تغییر می کند، که بلافاصله پس از سایر عفونت های ویروسی نیز اتفاق می افتد.

در گروه طولانی مدت کووید، سروتونین تنها مولکول مهمی بود که به سطح قبل از عفونت برنگشت.

محققان همچنین نمونه‌های مدفوع برخی از بیماران کووید طولانی مدت را بررسی کردند و متوجه شدند که حاوی ذرات باقی مانده از ویروس است.

بقایای ویروسی سیستم ایمنی را تحریک می کند تا پروتئین های مبارزه کننده با عفونت را آزاد کند.

اینها باعث التهاب می شوند که توانایی بدن برای دریافت تریپتوفان را کاهش می دهد، اسید آمینه ای که به تولید سروتونین در روده کمک می کند.

علاوه بر این، لخته‌های خون می‌توانند پس از عفونت کروناویروس ایجاد شوند، که ممکن است مانع از گردش سروتونین در بدن شود.

سروتونین همچنین در حافظه کوتاه مدت نقش دارد، بنابراین محققان این فرضیه را مطرح کردند که کاهش سروتونین می تواند باعث مشکلات حافظه شود که با کووید طولانی مدت تجربه می شود.

این مطالعه روز دوشنبه در مجله Cell منتشر شد.

کووید طولانی توسط سازمان بهداشت جهانی به عنوان ایجاد علائم جدید مرتبط با ویروس سه ماه پس از آلودگی اولیه کووید تعریف شده است.

این علائم می‌توانند از ماه‌ها تا سال‌ها ادامه داشته باشند و پزشکان اغلب در مورد علت بروز آن‌ها متحیر هستند.

این بیماری شامل طیف گسترده ای از علائم مانند تنگی نفس، مه مغزی و خستگی و افسردگی است.

مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) تخمین می زند که از هر ۱۳ بزرگسال آمریکایی، یک نفر یا ۷.۵ درصد، به مدت طولانی مبتلا به کووید هستند.

اما هنوز بحث جدی در مورد مقیاس واقعی و شدت آن وجود دارد.