.svg)
با انواع روزه آشنا شوید!
پارسینه: آنچه مسلم است و در روایات دینی به آن اشاره شده اینكه روزه، تنها امساك از خورد و خوراك نیست و باید علاوه بر خودداری جسم از خوراك، روح و روان را نیز تمرین صبوری و پرهیز از گناه داد.
چرا به ماه مبارک رمضان، کریم گفته می‌شود؟ هرچند کرم و محبت الهی، همیشه روزگار و در تمام زمان‌ها و ماه‌ها شامل بندگانش می‌شود، اما این ماه خصوصیتی ویژه دارد. در ادامه این مطلب را به نقل از سایت همشهری آنلاین می‌خوانیم.
آری، خداوند‌کریم در این ماه، فرصتی استثنایی‌تر برای بندگانش فراهم آورده و کریمانه همه آنان را برای حضور در مهمانی خود دعوت کرده است؛ بنابراین رمضان کریم است و دست رد به سینه هیچ‌کس حتی گنهکاران نمی‌زند و همه را بر سفره الهی میزبانی می‌کند.
آنچه مسلم است و در روایات دینی به آن اشاره شده اینکه روزه، تنها امساک از خورد و خوراک نیست و باید علاوه بر خودداری جسم از خوراک، روح و روان را نیز تمرین صبوری و پرهیز از گناه داد. به‌طور کلی در معارف اسلامی ۳ نوع روزه تعریف شده است:
۱. روزه عوام: همان روزه ظاهری است که تنها از خورد و خوراک خودداری می‌شود. هرچند این نوع روزه از نظر فقهی درست است و تکلیف شرعی انجام شده، اما اینکه در ساختن روح و روان آدمی چقدر تأثیر می‌گذارد، جای بحث دارد. در حدیث از امیرمومنان علیه‌السلام است که چه بسا روزه‌دارانی که از روزه، چیزی جز گرسنگی و تشنگی نصیبشان نمی‌شود.
۲. روزه خواص: این روزه، یک درجه از روزه عوام بالاتر است، زیرا انسان در این نوع روزه، همه اعضایش را از گناه دور نگه می‌دارد. اینجا دیگر چشم هم گناه نمی‌کند، زبان هم از غیبت و دروغ و... خودداری می‌کند و گوش و دست و پا و سایر اعضا نیز از محرمات پرهیز می‌کنند.
۳. روزه خاص‌الخواص: در این نوع روزه، دیگر فکر و اندیشه آدمی هم روزه می‌گیرد و غیرخدا را در خویش نمی‌پذیرد؛ یعنی تنها این نیست که انسان با تمام اعضایش روزه می‌گیرد بلکه فکر و ذهن او هم هیچ‌چیز غیراز خدا را به محدوده خود راه نمی‌دهد و هیچ دغدغه و انگیزه‌ای غیر از خدا ندارد.
آری، خداوند‌کریم در این ماه، فرصتی استثنایی‌تر برای بندگانش فراهم آورده و کریمانه همه آنان را برای حضور در مهمانی خود دعوت کرده است؛ بنابراین رمضان کریم است و دست رد به سینه هیچ‌کس حتی گنهکاران نمی‌زند و همه را بر سفره الهی میزبانی می‌کند.
آنچه مسلم است و در روایات دینی به آن اشاره شده اینکه روزه، تنها امساک از خورد و خوراک نیست و باید علاوه بر خودداری جسم از خوراک، روح و روان را نیز تمرین صبوری و پرهیز از گناه داد. به‌طور کلی در معارف اسلامی ۳ نوع روزه تعریف شده است:
۱. روزه عوام: همان روزه ظاهری است که تنها از خورد و خوراک خودداری می‌شود. هرچند این نوع روزه از نظر فقهی درست است و تکلیف شرعی انجام شده، اما اینکه در ساختن روح و روان آدمی چقدر تأثیر می‌گذارد، جای بحث دارد. در حدیث از امیرمومنان علیه‌السلام است که چه بسا روزه‌دارانی که از روزه، چیزی جز گرسنگی و تشنگی نصیبشان نمی‌شود.
۲. روزه خواص: این روزه، یک درجه از روزه عوام بالاتر است، زیرا انسان در این نوع روزه، همه اعضایش را از گناه دور نگه می‌دارد. اینجا دیگر چشم هم گناه نمی‌کند، زبان هم از غیبت و دروغ و... خودداری می‌کند و گوش و دست و پا و سایر اعضا نیز از محرمات پرهیز می‌کنند.
۳. روزه خاص‌الخواص: در این نوع روزه، دیگر فکر و اندیشه آدمی هم روزه می‌گیرد و غیرخدا را در خویش نمی‌پذیرد؛ یعنی تنها این نیست که انسان با تمام اعضایش روزه می‌گیرد بلکه فکر و ذهن او هم هیچ‌چیز غیراز خدا را به محدوده خود راه نمی‌دهد و هیچ دغدغه و انگیزه‌ای غیر از خدا ندارد.
منبع: همشهری آنلاین
ارسال نظر