.svg)
مسأله‌ای راهبردی که مدیران کشور از آن بی‌اطلاع هستند!
پارسینه: بسیاری از شهرستان‌های ما به جای اینکه به دنبال ایجاد مقر جهانگردی و ایرانگردی و یا مهمانسرا باشند، می‌کوشند کارکنان خود را در ساختمان‌های خویش اسکان دهند. این فرهنگ اشتباه و مغایر با همه آیین‌نامه‌ها و دستورالعمل‌هایی است که در همه دنیا وجود دارد. این نگاه ما را به جایی نمی‌رساند.
وسعه صنعت گردشگری ایران از آن دست برنامه‌هایی است که می‌تواند دیگر شاخص‌های اقتصادی را متحول کند و بسیاری از مشاغل را از رکود و رخوت خارج سازد. مزایای اقتصادی آن به اندازه‌ای زیاد است که بسیاری از کشور‌ها این گزینه را یکی از مهم‌ترین شاخص‌های رشد و توسعه خود قلمداد کرده‌اند.
به گزارش «تابناک»، آنچه از محتوای برنامه‌ریزی کشور می‌توان دریافت اینکه علاقه به توسعه گردشگری در کشور وجود دارد، منتهی در مقام عمل تناقضات آشکاری احساس می‌شود که ما را از اهداف برنامه چهارم توسعه و چشم انداز ۲۰ ساله مرتب دور‌تر می‌کند. «بی‌برنامگی» و تضعیف روحیه کار بخش خصوصی، مهم‌ترین معضل پیش روی توسعه گردشگری در کشور است. مقامات دولتی برنامه مشخصی برای توسعه بخش خصوصی ارائه نمی‌دهند و ترجیح می‌دهند کج‌دار و مریز امورات را بگذرانند، حال آنکه ظرفیت‌های زیرساختی نیز در چهارچوب یک برنامه توسعه‌ای و متناسب با شبکه کارآمد حمل و نقل رشد نمی‌کند.
از سوی دیگر، تغییرات مدیریتی در این زمینه نیز مزید بر علت شده، به گونه‌ای که پس از رفتن دولت دهم و تصدی این سازمان توسط نجفی این معاونت در حل خارج شدن از حالت سیاسی و نزدیک شدن به اهداف بلند مدت خود بود، که به دلایل نا‌معلوم، بار دیگر ریاست آن عوض شد، و در حال حاضر ادامه فعالیت آن در ابهام قرار دارد و این عاملی بر نگرانی دوستداران صنعت گردشگری و توریزم شده است.
جواد هروی، رئیس فراکسون گردشگری در مجلس شورای اسلامی در این باره گفت: نباید به گونه‌ای باشد که با تغییر افراد، ساختارهای فکری و مأموریت سازمان به هم بریزد اما متأسفانه در کشورهای جهان سوم این مشکل وجود دارد که با تغییر مناصب تمام اهداف و مأموریت‌های سازمان‌ها به هم می‌ریزد. انتظار ما از سازمان میراث فرهنگی به عنوان سازمانی که در شاکله اصلی نظام قرار دارد و قرار است مأموریت حفاظت و نگهداری از مواریث فرهنگی و هویت ملی و توسعه صنعت گردشگری را به عنوان صنعت پاک انجام دهد، این است که با تغییر مدیران اهداف و برنامه‌هایش به هم نریزد.
وی افزود: دولت یازدهم نگاهی ویژه به بحث میراث فرهنگی و گردشگری دارد. تغییر آقای نجفی ضربه‌ای بر پیکره این ساختار زد. متأسفانه این سازمان در سال‌های گذشته در حوزه مأموریتی خود عمل نکرده و بیشتر از اینکه به دنبال وظایف خود باشد در زمینه سیاسی فعالیت کرده است. امیدوارم رفتن آقای نجفی دوباره این سازمان را تبدیل به سازمانی با ساختار سیاسی نکند و به دنبال اهداف ماهوی خود باشد و بتواند مأموریت اصلی خود را پیگیری کند.
نماینده مردم قائن گفت: رئیس فراکسیون گردشگری مجلس در مورد موانع اساسی توسعه صنعت گردشگری کشور گفت: دلیل عمده‌ای که به بحث گردشگری به عنوان یک صنعت نگاه نکرده‌ایم و در چشم انداز کشور به اندازه کافی به این مقوله نپرداخته‌ایم، ناآشنایی با فرهنگ گردشگری است. برای بسیاری از صاحب‌نظران و مدیران، بحث میراث فرهنگی ناشناخته است. بسیاری از مدیران ما میراث فرهنگی و گردشگری را حاشیه‌ای می‌دانند و این تفکر اشتباه و خطر‌آفرین است.
وی افزود: متأسفانه آموزش گردشگری و القای فرهنگ صحیح گردشگری را انجام نداده‌ایم. نه در این زمینه سرمایه‌گذاری و نه در مدارس و آموزشگاه‌ها و نه در دانشگاه‌ها در این زمینه فعالیتی کرده‌ایم. در تصمیم گیری‌های هیأت دولت و مجلس شورای اسلامی نیز میراث فرهنگی و گردشگری جایگاهی نداشته است. در هیچ کجا توجه جدی به این موضوع نمی‌شود. جای تأسف دارد در مجلس شورای اسلامی که محل اخذ سیاست گذاری‌های کشور است، کمترین تصمیم گیری در مورد میراث فرهنگی انجام می‌شود و اگر گا‌ه تصمیم‌گیری‌هایی در این مورد می‌شود، متاسفانه دفعی و گذار است. امیدواریم که فراکسیون تاریخ و توسعه گردشگری این قدرت را داشته باشد و بتواند میراث فرهنگی و توسعه گردشگری را در حکم یک مسأله جدی مطرح کند.
رئیس سابق پژوهشگاه سازمان میراث فرهنگی و گردشگری با اشاره به موقعیت‌ها و شرایط کشور در این زمینه گفت: گردشگری در دورترین نقاط کشور ما غریب است و بافت فرهنگی و اجتماعی ما با این موضوع نامتجانس است. مدیریت کشور و مدیریت استانی و منطقه‌ای ما در مورد گردشگری کاملا بی‌اطلاع هستند. در مجموع گردشگری نسبت به موقعیت و پتانسیلی که کشور دارد، کاملا غریب است. همان گونه که آقای روحانی تأکید دارد که بحث حقوق شهروندی را از مدارس آغاز کنیم، بحث آشنایی به مواریث فرهنگی و گردشگری نیز باید چنین جایگاهی داشته باشد.
وی گفت: حداقل اگر می‌توانستیم این موضوع را به مسئولان و مدیران القا کنیم که گردشگری امری اشتغال‌زا و درآمد‌زا و صنعتی پاک است، خیلی از افراد به این سمت رو می‌آوردند اما متأسفانه این کار را نکرده‌ایم. امروزه بسیاری از کشور‌ها از صنعت گردشگری استفاده بسیاری می‌برند، ولی این صنعت در کشور ما مغفول مانده و در حاشیه است و تا زمانی که نتوانیم پایه‌ها و بنیادهای اساسی برای آن بگذاریم ـ نه در شعار بلکه در عمل ـ راه به جایی نخواهیم برد. بسیاری شعار می‌دهند که گردشگری خوب است اما در عمل چه کرده‌اند؟ سازمان میراث فرهنگی به عنوان متولی امر گردشگری در یک دهه گذشته چه کار انجام داده است؟ سازمان میراث فرهنگی در یک دهه گذشته جز حرکت‌های تکراری و درجا زدن کار دیگری نکرده است. مدیران و مسئولان و اساتید دانشگاه‌ها و معلمین ما هم متأسفانه در توسعه و تبیین درست جایگاه گردشگری عملا قدمی برنداشته‌اند.
هروی در مورد هزینه‌های بالای هتل‌های کشور گفت: گاهی برخی هزینه‌ها را برای خود قطعی فرض می‌کنیم و برخی هزینه‌ها را تجملی می‌دانیم. صنعت گردشگری، صنعت لوکس نیست. صنعتی واجب و ضروری است، مثل استفاده از کتاب، چون کتاب گران است، برخی تصور می‌کنند که نباید کتاب خواند، در حالی که در کشورهای پیشرفته دنیا این گونه نیست. اگر بتوانیم در سبد کالایی خود بحث گردشگری را نیز بگنجانیم، پسندیده است.
این نماینده اظهار داشت: بسیاری از شهرستان‌های ما به جای اینکه به دنبال ایجاد مقر جهانگردی و ایرانگردی و یا مهمانسرا باشند، تلاش می‌کنند کارکنان خود را در ساختمان‌های خود اسکان دهند. این فرهنگ اشتباه و مغایر با همه ایین نامه‌ها و دستورالعمل‌هایی است که در تمام دنیا وجود دارد. این نگاه ما را به جایی نمی‌رساند. آموزش بهینه لازم دارد. و کلام آخر اینکه خانه از پای بست ویران است / خواجه در نقش بند ایوان است
ارسال نظر