دومین کوثر اهل‌بیت(ع) و نخستین کودکی که به امامت رسید

پارسینه-گروه فرهنگی: حجت‌الاسلام مرتضی عباسیان، مسئول بنیاد فرهنگی مهدی موعود(عج) استان تهران، با اشاره به اینکه خانواده امام رضا(ع) و در محافل شیعه، از حضرت جواد(ع) به عنوان مولودی پرخیر و برکت یاد می‌شود، ابراز داشت: چنان که «ابو یحیای صنعانی» می‌گوید: روزی در محضر امام رضا(ع) بودم، فرزندش ابو جعفر را که خردسال بود، آوردند، امام فرمود: این مولودی است که برای شیعیان ما، با برکت‌تر از او زاده نشده است.

وی با تأکید بر اینکه گویا امام رضا(ع) به مناسبت‌های مختلف همواره از فرزند گرانقدر خویش با این توصیف یاد می‌کردند، ادامه داد: این موضوع در میان شیعیان و یاران امام رضا(ع) معروف بوده است، به گواه اینکه 2 تن از شیعیان به نام «ابن أسباط» و «عباد بن اسماعیل» می‌گویند: در محضر امام رضا(ع) بودیم که ابو جعفر را آوردند، عرض کردیم: این همان مولود پرخیر و برکت است؟ حضرت فرمود: «آری، این همان مولودی است که در اسلام با برکت تر از او زاده نشده است».

حجت‌الاسلام عباسیان با بیان اینکه ثامن‌الحجج(ع) مانند پیامبر اعظم(ص) در مظان ابتر بودن قرار داشته است، اظهار داشت: گواه این مطلب، اعتراض «حسین بن قیاما واسطی» به امام رضا(ع)در این مورد، و پاسخ آن حضرت(ع) است، ابن قیاما که از سران «واقفیه » بوده است، طی نامه‌ای به امام هشتم(ع) او را متهم به عقیمی کرد و نوشت: «چگونه ممکن است امام باشی در صورتی که فرزندی نداری؟!»

وی با اشاره به اینکه خداوند متعال در سن 48 سالگی امام جواد(ع) را به امام رضا(ع) عنایت کرد، به همین جهت از امام جواد(ع) به عنوان کوثر دوم یا «کوثر ثانی» یاد می‌کنند، ادامه داد: امام رضا(ع) در پاسخ به بن قیاما نوشت: «از کجا می‌دانی که من دارای فرزندی نخواهم بود، سوگند به خدا، بیش از چند روز نمی‌گذرد که خداوند پسری به من عطا می‌کند که حق را از باطل جدا می‌کند.

مسئول بنیاد فرهنگی مهدی موعود(عج) استان تهران با بیان اینکه عرفا تأکید می‌کنند برای امور دنیایی به جوادالائمه(ع) متوسل شوید، خاطرنشان کرد: امام جواد(ع) نخستین امامی بود که در سن کودکی و قبل از سن تکلیف به امامت رسید، در واقع امامت امام جواد(ع) در سن 7 سالگی مقدمه‌ای برای پذیرش امامت حضرت حجت(عج) بود.

وی با اشاره به پاسخ بیش از 30 هزار مسئله در یک جلسه از سوی امام جواد(ع)، افزود: وقتی مأمون عباسی تصمیم گرفت دختر خود «ام فضل» را به ازدواج امام جواد(ع) درآورد، برای آنکه شخصیت علمی امام را به اطرافیان خود نشان دهد، یحیی بن اکثم را نزد امام فرستاد و از او چند مساله مشکل فقهی از امام سوال کند که شاید امام در پاسخ آن‌ها درمانده شود، در حالی که جوادالائمه(ع) در آن جلسه به بیش از 30 هزار مسئله پاسخ داد.