همه ما در اوقاتی از زندگی احساس استرس می کنیم. این یک واکنش طبیعی به چالش های محیطی است و می تواند به وسیله حوادث تلخ و شیرین در همه ما انسانها به وجود آید.
در هر سنی مقداری از استرس برای ما لازم و ضروری است چون گاهی سبب حفاظت ما در برابر خطر می شود. مطرح شدن بحث ازدواج برای یک دختر و پسر جوان، رفتن به یک تعطیلات، مرگ یکی از عزیزان و یا بیکار شدن و از دست دادن منبع درآمد خودتان یا سرپرست خانواده می تواند جرقه ای برای استرس در افراد گردد. اما مرحله پیشرفته استرس، اضطراب است که بر روی وضعیت جسمی و روانی فرد تاثیر منفی می گذارد.
علایم استرس به چهار دسته تقسیم می شوند:
* علایم جسمی مانند تغییر الگوی خواب و ناراحتی در دستگاه گوارش
* علایم روانی مانند عدم تمرکز و فراموشی
* علایم رفتاری مانند مصرف سیگار، بی قراری و کم خوابی و پر خوابی
* علایم هیجانی مانند خشم و گریه تقسیم میشود.
استرس ممکن است به دیگران هم سرایت کند و در صورت پیشرفت زیاد باعث فرسودگی فرد مبتلا می شود.
مسلما مقدار کمی از استرس چیز بدی نیست زیرا در فرآیند کنار آمدن و تطبیق یافتن بدن، ما را آماده می کند و به ما انرژی می دهد. اما بیش از حد مضطرب شدن می تواند به یک مشکل برای سلامتی بدن تبدیل شود. مواردی نظیر سردرد، به هم ریختن اوضاع گوارش، فشار خون بالا، زد و خورد یا بیماری قلبی و .. همه و همه واکنش های غیر طبیعی است که افراد در هنگام استرس از خود نشان می دهند.
کنار آمدن با استرس
یکی از اولین مراحل مدیریت استرس یادگیری تشخیص علایم و نشانه های آن در درون خودتان است. ممکن است روش انجام کارهای روزمره فرد تغییر کند و یا متوجه تفاوت هایی در جسم تان، افکارتان و یا احساس کلی سلامتی تان شوید. آیا عامل استرس فرد یک تهدید واقعی است؟ ایا چیزی هست که باعث شود در زندگی نیاز به نگران شدن نداشته باشد؟
استرس بخشی از زندگی است و نیازی نیست که فرد با نشستن و فکر کردن به این تصور غلط" هیچ کس مانند من دچار استرس نمی شود" مشکلاتش را بیشتر و سنگین تر کند.
ما مضطرب می شویم نه به این دلیلی که ضعیف یا روان رنجور هستیم بلکه به این دلیل که انسان هستیم. سرزنش کردن خود و یا دنبال افکار منفی مانند تحمیل تنبیه به خود، در حقیقت نتیجه ای جز اتلاف انرژی نخواهد داشت.
نزدیک شدن به استرس به طور سازنده
مخفی شدن از افراد، مکانها یا کارهایی که زندگی را سخت و دشوار می کنند یک موضوع وسوسه انگیز برای افراد پراسترس است. با کنار گذاشتن برخی موقعیتها ممکن است به طور مقطعی احساس آرامش کنید ولی فراموش نکنید تا زمانی که با منبع استرس مواجه نشوید از بین نخواهد رفت.
اگر پرهیز از محرکها و جرقه زننده های استرس روش خوبی نیست پس چه باید کرد؟
تجارب زندگی به ما آموخته است که هر گاه نیاز داریم یک مهارت جدید را کسب کنیم(مانند یادگیری شنا، یادگیری و حضور در جمع، ریسک کردن در برابر دیگران و حتی یادگیری رانندگی و ...) ارزش آن را دارد که فرد یک نفس عمیق بکشد یا شاید کمی دندانهایش را به هم فشرده کند و سپس به طرف آن موضوع استرس آور پیش برود و بر آن سوار شود. در اکثر مواقع این روش به خوبی کار می کند.
وقتی که با استرس مواجه می شوید مواجهه مثبت یک روش خوب برای مدیریت و کنار آمدن با آن مساله است؛ به جای فرار از موقعیتهای پر استرس سعی کنید از هر فرصتی برای مواجهه با آن موقعیت استفاده کنید.
یک روش برای بی حس کردن خودمان در مواجهه با افراد، مکانها و کارهایی که ما را مضطرب می کند، غرق کردن خودمان در درون آن کار تا زمانی است که بر آن کاملا چیره و مسلط شویم. همچنین ارایه این نوع عکس العمل ها، برای سلامتی عمومی ما نیز بسیار توصیه می شود.
یک روش دیگر برای مهار استرسی که با آن شاخ به شاخ شده اید آن است که ضمن انجام کارهایمان، آن را به دقت مورد بررسی قرار داده و زیر نظر بگیریم. ثبت وقایع روزانه، موقعیتها، شدت احساس اضطراب، چگونگی مواجهه با آن موقعیت و اینکه پس از آن چقدر احساس استرس کردید برای برخی از افراد ابزاری مناسب است.
این روش می تواند ایده دقیقی، از اینکه کی و کجا عصبانی شدیم و اینکه کدام مهارت مقابله در موقعیتهای خاص برای ما بهتر کاربرد دارد، به ما بدهد.
روش دیگر برای واکنش در برابر استرس کنترل جسم و روان است. خودآرامش ورزی به لحظات پر اضطراب ما خاتمه می دهد و خود صحبت کردن مثبت(مانند : من مهارت لازم برای انجام این کار را دارم)(و یا قبلا دهها بار این کار را انجام داده ام) مهارت بسیار عالی برای مقابله با استرس هستند.
گاهی اوقات نیز درک ما از یک موقعیت دقیق نیست. تفسیر یک حادثه یا موقعیت ممکن است زمانی که ما ناراضی یا ناراحت هستیم بیشتر منفی و بدبینانه باشد.
تمام افراد به مقدار خاصی از استرس نیاز دارند این همان چیزی است که صبح ها شما را از رختخواب بیرون می کشد. اما یادتان باشد برای مقابله با استرس های افراطی باید به خودتان فرصت داده و با خودتان مهربان باشید
می توانید ادراکتان را آزمایش کنید. همانطور که در بالا عنوان شد ثبت کردن می تواند یک روش برای کسب دیدگاهی تازه از یک موقعیت باشد.همچنین می توانید هیجانات پر استرس و قوی را که احساس می کنید با علامت مثبت یا منفی برچسب بزنید. بنابراین قبل از کشمکش بعدی سعی کنید آن را " تحریک" بنامید و در ادامه ببینید چه اتفاقی می افتد.
تحمل کردن، تسلط یافتن و زنده نگه داشتن آنچه زندگی به سوی شما پرتاب می کند و تبدیل استرس به یک نیروی مثبت، یک چالش همیشگی حیات انسانهاست. تمام افراد به مقدار خاصی از استرس نیاز دارند این همان چیزی است که صبح ها شما را از رختخواب بیرون می کشد. اما یادتان باشد برای مقابله با استرس های افراطی باید به خودتان فرصت داده و با خودتان مهربان باشید.
منبع:
تبیان
ارسال نظر