.svg)
سرطان لوزالمعده خبر نمی‌کند
پارسینه: سرطان لوزالمعده از آن دست بیماری‌هایی است که احتمال ابتلای مردان به آن بیشتر از زنان است.
بیشتر مردم از دیابت و عوارض آن زیاد شنیده‌اند و حتی می‌دانند که ابتلا به نوع حاد این بیماری، زندگی بدون تزریق انسولین را غیرممکن می‌سازد، اما بیشتر آنها نمی‌دانند که ریشه این بیماری به لوزالمعده یا پانکراس بازمی‌گردد؛ یعنی دیابت، به دلیل کاهش ترشح انسولین از هورمون‌های پانکراس که غده‌ای در جلوی مهره‌های اول و دوم کمر است، به وجود می‌آید.
اما دردسرهای ناشی از این عضو مهم گوارشی و هورمونی بدن فقط به دیابت بازنمی‌گردد، بلکه سرطان لوزالمعده نیز چالش دیگری را رقم می‌زند، چراکه حتی پزشکان بندرت می‌توانند دلیل ابتلای بعضی از افراد به این بیماری و مبتلا نشدن عده‌ای دیگر را تشریح کنند. البته تحقیقات نشان داده است آن دسته از کسانی که عوامل خطرزای خاصی را دارند، بیشتر از دیگران در معرض ابتلا به سرطان
لوزالمعده قرار دارند.
دکتر شیرزاد نصیری، جراح عمومی با اشاره به این عوامل خطرزا می‌گوید: استعمال دخانیات از مهم‌ترین عواملی است که خطر ابتلا به سرطان پانکراس را دو، سه برابر می‌کند. علاوه بر سیگاری‌ها، بیماران دیابتی نیز در معرض خطر ابتلا به سرطان لوزالمعده یا پانکراس هستند. هر چند احتمال ابتلا به سرطان لوزالمعده چون بسیاری دیگر از انواع سرطان، با افزایش سن بیشتر می‌شود اما در بیشتر موارد، ابتلا به این بیماری در افراد بالای 60 سال اتفاق می‌افتد.
سیگار نکشیدن و کنترل دیابت
سرطان لوزالمعده از آن دست بیماری‌هایی است که احتمال ابتلای مردان به آن بیشتر از زنان است. همچنین اگر مادر، پدر، خواهر یا برادر فردی به سرطان لوزالمعده مبتلا باشد، احتمال ابتلای او به این نوع سرطان سه برابر افزایش می‌یابد. افزون براین، وجود پیشینه خانوادگی سرطان تخمدان یا کولون نیز خطر ابتلا به سرطان لوزالمعده را افزایش می‌دهد.
اما از آنجا که بررسی‌ها نشان داده است احتمال ابتلای سیگاری‌ها و مبتلایان به دیابت به این نوع سرطان بیشتر است. دکتر نصیری ، توضیح بیشتری در این باره می‌دهد: سیگار به علت داشتن ترکیبات سمی که باعث آغاز پروسه سرطانی‌شدن در سلول‌ها می‌شود، زمینه‌ساز بسیاری از انواع سرطان و از جمله سرطان لوزالمعده است.
این عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران ادامه می‌دهد: از سوی دیگر ثابت شده است که دیابت و سرطان لوزالمعده نیز ارتباط تنگاتنگی با هم دارد. از یک سو به دلیل مصرف داروهای ضددیابت که حالت تحریک‌کنندگی روی سلول‌های لوزالمعده دارد، احتمال سرطان لوزالمعده در بیماران دیابتی افزایش می‌یابد. از سوی دیگر در این نوع سرطان، به دلیل تخریب سلول‌های ترشح‌کننده انسولین احتمال دیابت بالا می‌رود، به طوری که دیابت تازه‌تشخیص داده شده در سن بالای 50 سال یا کنترل نشدن دیابتی که در گذشته تحت کنترل بوده، می‌تواند از علائم سرطان لوزالمعده باشد.
التهاب مزمن لوزالمعده را جدی بگیرید
متخصصان تاکید می‌کنند که التهاب مزمن لوزالمعده از مشکلات همراه با دردی است که برای لوزالمعده رخ می‌دهد و می‌تواند خطر ابتلا به این سرطان را افزایش دهد.
دکتر نصیری با اشاره به این موضوع می‌گوید: التهاب مزمن به دلیل تحریک طولانی مدت سلول‌های لوزالمعده باعث افزایش احتمال جهش ژن‌ها در سلول‌ها می‌شود و خطر سرطانی‌شدن آنها را افزایش می‌دهد. این خطر بعداز دو دهه از ابتلا به این بیماری التهابی افزایش می‌یابد. البته التهاب مزمن ارثی ارتباط بیشتری با سرطان لوزالمعده نشان می‌دهد.
افتادن در دام بیماری خاموش
جالب است بدانید به سرطان لوزالمعده، بیماری خاموش گفته می‌شود، زیرا در مراحل اولیه هیچ علائمی ندارد و با رشد سرطان، ممکن است علائم بیماری ظاهر شود. دکتر نصیری این علائم را این‌گونه برمی‌شمرد: درد در بخش فوقانی شکم یا پشت، زرد شدن پوست و چشم‌ها و تیره‌شدن ادرار به دلیل زردی، احساس ضعف، از دست دادن اشتها، حالت تهوع، استفراغ و کاهش‌وزن. این جراح عمومی تاکید می‌کند: البته همیشه این علائم به‌طور قطع نشان‌دهنده، وجود سرطان لوزالمعده نیست، بلکه عفونت یا وجود بیماری‌های دیگر می‌تواند عامل به‌وجود آمدن این علائم باشد. فقط پزشک می‌تواند، تشخیص دهد علت بروز این علائم چیست.
سدی دفاعی در برابر سرطان لوزالمعده
گرچه روش قطعی برای پیشگیری از سرطان پانکراس وجود ندارد، اما برخی مطالعات نشان داده است قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی خاص در محل کار یا داشتن رژیم غذایی با چربی بیش از حد، می‌تواند خطر ابتلا به سرطان لوزالمعده را افزایش دهد. بر این اساس، تعدیل‌کردن عوامل خطرزا می‌تواند در کاهش خطر سرطان لوزالمعده موثر باشد؛ یعنی اقداماتی مانند ترک سیگار، کاهش‌وزن و رعایت رژیم کم‌چرب در کاهش خطر ابتلا به این سرطان موثر خواهد بود.
درمان موثر؛ در مراحل اولیه بیماری
داستان درمان سرطان لوزالمعده، فقط با تشخیص در مراحل اولیه و پیش از انتشار به بخش‌های دیگر بدن، می‌تواند به بهبود بیمار منتهی شود.
دکتر نصیری در این باره می‌گوید: البته بعضی شیوه‌های درمانی به کنترل بیماری و طولانی‌تر‌کردن زمان زنده ماندن بیمار کمک می‌کند و باعث می‌شود بیمار احساس بهتری داشته باشد. البته بعضی بیماران و پزشکان نیز در صورت کنترل یا معالجه بیماری ممکن است از درمان تسکینی استفاده کنند. هدف درمان تسکینی نیز بهبود کیفیت زندگی با استفاده از کنترل درد و دیگر مشکلات ناشی از بیماری است. البته جراحی نیز به‌تنهایی یا همراه با پرتودرمانی و شیمی‌درمانی در درمان این بیماران استفاده می‌شود.
منبع: روزنامه جام جم / پونه شیرازی
ارسال نظر