واکنش به قرارداد ۲۰ هزار میلیاردی شهرداری تهران
پارسینه: اعضای شورای شهر بابت انعقاد تفاهمنامه 20 هزار میلیارد تومانی شهرداری تهران با قرارگاه خاتمالانبیا، نسبت به واگذاری غیررقابتی تمامی پروژههای عمرانی پایتخت در طول چهار سال آینده به یک نهاد خاص تذکر کتبی دادند و خواستار حضور قالیباف برای توضیح در این خصوص شد.
دنیای اقتصاد: واگذاری پروژههای عمرانی شهری بدون رعایت شرایط رقابتی و امکان بروز مشکلات مالی به دلیل غیرنقدی بودن نیمی از ارزش این قرارداد، دو نکته مورد اعتراض اعضای شورای شهر نسبت به این تفاهمنامه بود.
غلامرضا انصاری، عضو کمیسیون برنامه و بودجه مطرح کننده این تذکر در خصوص جزئیات این تفاهم وعلت تذکر شورا اظهار کرد: تذکری که ارائه شد، به این دلیل بود که نباید هیچ کاری به صورت انحصاری واگذار شود؛ چون تجربه دورههای گذشته نشان داده است که اجرای انحصاری پروژههای شهری برای کشور تبعات منفی دارد و اگر جایی احتمال تخلف وجود دارد، باید تذکر داد.
او با اشاره به اینکه با وجود انحصار، بخشهایی که میتوانند با هم رقابت کنند از بین میروند و رشد اقتصادی دچار نوسان خواهد شد، گفت: بخش دیگر این تفاهمنامه غیرنقدی بودن نیمی از تعهدات است؛ چراکه تجربه این موضوع در جریان پروژه صدر نیز منجر به بروز مشکلات زیادی شد. او ادامه داد: قطعا وقتی چنین تصمیمی گرفته میشود، باید نظر اعضای شورا نیز مدنظر قرار گیرد؛ اگر نخواهیم این موضوع را غیرقانونی بدانیم میتوانیم بگوییم که عرفی نیست.
انصاری تصریح کرد: خواهشمندیم شهردار تهران با حضور در صحن شورا بهطور جدی درباره این تصمیم توضیح دهد، چون شورا این موضوع را در جهت مصلحت شهر، شهروندان و اقتصاد رقابتی و مقاومتی نمیداند. عضو کمیسیون برنامه و بودجه شورای شهر تاکید کرد: باید رقابت و توسعه بخش خصوصی در سطح شهر تهران مدنظر قرار گیرد و قطعا شورای شهر اجازه نخواهد داد خارج از برنامه پنج ساله فعالیتی انجام شود؛ چراکه بهرهوری و کاهش قیمت تمام شده پروژهها مدنظر است و این موضوع تنها با ایجاد رقابت قابل اجرا است. به گزارش «دنیای اقتصاد»، بودجه سالانه شهردار تهران در حال حاضر بیش از 15 هزار میلیارد تومان است که تقریبا نیمی از آن صرف ساخت پروژههای عمرانی میشود. با احتساب قرارداد 20 هزار میلیارد تومانی شهرداری برای مدت چهار سال گفته میشود سهم سایر پیمانکاران شهری از بازار کار شهرداری به حداقل میرسد.
غلامرضا انصاری، عضو کمیسیون برنامه و بودجه مطرح کننده این تذکر در خصوص جزئیات این تفاهم وعلت تذکر شورا اظهار کرد: تذکری که ارائه شد، به این دلیل بود که نباید هیچ کاری به صورت انحصاری واگذار شود؛ چون تجربه دورههای گذشته نشان داده است که اجرای انحصاری پروژههای شهری برای کشور تبعات منفی دارد و اگر جایی احتمال تخلف وجود دارد، باید تذکر داد.
او با اشاره به اینکه با وجود انحصار، بخشهایی که میتوانند با هم رقابت کنند از بین میروند و رشد اقتصادی دچار نوسان خواهد شد، گفت: بخش دیگر این تفاهمنامه غیرنقدی بودن نیمی از تعهدات است؛ چراکه تجربه این موضوع در جریان پروژه صدر نیز منجر به بروز مشکلات زیادی شد. او ادامه داد: قطعا وقتی چنین تصمیمی گرفته میشود، باید نظر اعضای شورا نیز مدنظر قرار گیرد؛ اگر نخواهیم این موضوع را غیرقانونی بدانیم میتوانیم بگوییم که عرفی نیست.
انصاری تصریح کرد: خواهشمندیم شهردار تهران با حضور در صحن شورا بهطور جدی درباره این تصمیم توضیح دهد، چون شورا این موضوع را در جهت مصلحت شهر، شهروندان و اقتصاد رقابتی و مقاومتی نمیداند. عضو کمیسیون برنامه و بودجه شورای شهر تاکید کرد: باید رقابت و توسعه بخش خصوصی در سطح شهر تهران مدنظر قرار گیرد و قطعا شورای شهر اجازه نخواهد داد خارج از برنامه پنج ساله فعالیتی انجام شود؛ چراکه بهرهوری و کاهش قیمت تمام شده پروژهها مدنظر است و این موضوع تنها با ایجاد رقابت قابل اجرا است. به گزارش «دنیای اقتصاد»، بودجه سالانه شهردار تهران در حال حاضر بیش از 15 هزار میلیارد تومان است که تقریبا نیمی از آن صرف ساخت پروژههای عمرانی میشود. با احتساب قرارداد 20 هزار میلیارد تومانی شهرداری برای مدت چهار سال گفته میشود سهم سایر پیمانکاران شهری از بازار کار شهرداری به حداقل میرسد.
مملكت همه افتاده دست سپاه!!!!!
اون از مخابرات و كارخانجات صنعتي و پالايشگاه و مناطق آزاد.... اينم از شهرداري!!!
1- مسئولین قرارگاه سازندگی ختم بارها تأکید کردند که تنها پروژههایی عمرانی را می پذیرند که از سوی بخش خصوصی و سایر بخشهای دولتی استقبال نشده یا توان انجام پروژه را نداشته باشند چنانکه حضور در پروژه طبقاتی صدر نیز توسط قرارگاه سازندگی و با موفقیت قابل توجه عملیاتی گردید.
2- قرارگاه سازندگی بارها بر مدیریت پروژههای بزرگ تأکید کرده است به این معنا که نقش قرارگاه بیشتر مدیریت پروژهای بزرگ و ملی است بنابراین پس از پذیرش مسئولیت پروژه کار به دهها پیمانکار خصوصی و دولتی بعنوان پیمانکاران دوم و سوم واگذار و نظارت کمی و کیفی و تأمین نیازمندیهای اصلی که خارج از توان پیمانکاران عادی است بعهده قرارگاه می باشد.
۳- قرارگاه سازندگی با تکیه بر ظرفیتهای فنی ، اقتصادی ، مالی و نیروی انسانی(مشمولین تحصیلکرده) از مزیت نسبی قابل توجهی برای انجام ارزانتر پروژه ها برخوردار است که به معنای کاهش هزینه های ملی نیست بلکه هزینه ها از لیست پرداختی دستگاه خارج و بدلیل وابستگی سازمانی به نیروهای نظامی مجددا و به واسطه در لیست هزینه های ملی لحاظ و وارد می گردد.
۴- حضور قرارگاه سازندگی در پروژه های بزرگ و متوسط کشور که طی سالهای گذشته توسط ارتش و ناجا نیز مشابه سازی شده است بدلیل رانت موقعیت و امکانات لجستیک ، مالی(بانکهای وابسته به نیروهای نظامی) و نیروی انسانی بسیار ارزان(مشمولین عادی ، ماهر و متخصص) به آرامی اما مستمر ضعف و حذف پیمانکاران بخش خصوصی و حتی دولتی را در پی دارد بنابراین در میان و بلند مدت نمی تواند در خدمت اقتصاد مقاومتی و خود پایدار کشور باشد.
۵- مدیریت پروژه در صورت در اختیارگیری یکباره یا قابل توجه پیمانهای مرتبط با یک دستگاه می تواند به مرور و حتی ناخواسته بر تمام مقدرات سازمان تسلط داشته و عملا به مدیریت شرایط فعالیت دستگاه بعنوان کارفرما اقدام کنند. لذا به آرامی مدیریت دستگاه از منصوبین دولت به مدیران قرارگاه منتقل می گردد که با تمامی ضوابط اداری و منطقی و حتی مصالح حکومتی مغایرت دارد.
۶- دستیابی به فرصتهای شغلی و درآمدی با گرایش به قرارگاه سازندگی از روند معمول و معقول سازمان اداری و برنامه ریزی شده دولت خارج و عملا توسط قرارگاه مدیریت می شود یعنی عملا دستیابی به شغل و درآمد از طریق پروژه های عمرانی از کانال محدود و با ضوابط خاص قرارگاه ممکن خواهد بود که قطعا با تمامی اصول و معیارهای رفتار عادلانه ، برابر ، منصفانه و عمومی مغایرت دارد.
۷- تذکرات حداقلی اعضای شورای شهر به شهرداری تهران نیز بیانگر واقعیتی بنام رعایت ملاحظات سیاسی و مدیریتی است بطوریکه اعضای شورا نیز توان مخالفت صریح با اصل واگذاری را نداشتند نکته کلیدی که تحت عنوان تسلط تام پیمانکار بر کارفرما مورد اشاره قرار دادم.
۸- ضروری است فرماندهی قرارگاه خاتم ضمن توجیه منطقی فرماندهان ارشد سپاه به پویایی آینده پیمانکاری مردمی کشور در سایه فعال سازی مستقل و مستقیم پیمانکاران غیر دولتی و خصوصی توجه داشته باشند اطمینان داشته باشند که آینده معقول و پایدار عمرانی کشور در گرو برخورداری کشور از بخش توانمند پیمانکاری غیر دولتی و خصوصی است.
۱- مسئولین قرارگاه سازندگی ختم بارها تأکید کردند که تنها پروژههایی عمرانی را می پذیرند که از سوی بخش خصوصی و سایر بخشهای دولتی استقبال نشده یا توان انجام پروژه را نداشته باشند چنانکه حضور در پروژه طبقاتی صدر نیز توسط قرارگاه سازندگی و با موفقیت قابل توجه عملیاتی گردید.
۲- قرارگاه سازندگی بارها بر مدیریت پروژههای بزرگ تأکید کرده است به این معنا که نقش قرارگاه بیشتر مدیریت پروژهای بزرگ و ملی است بنابراین پس از پذیرش مسئولیت پروژه کار به دهها پیمانکار خصوصی و دولتی بعنوان پیمانکاران دوم و سوم واگذار و نظارت کمی و کیفی و تأمین نیازمندیهای اصلی که خارج از توان پیمانکاران عادی است بعهده قرارگاه می باشد.
۳- قرارگاه سازندگی با تکیه بر ظرفیتهای فنی ، اقتصادی ، مالی و نیروی انسانی(مشمولین تحصیلکرده) از مزیت نسبی قابل توجهی برای انجام ارزانتر پروژه ها برخوردار است که به معنای کاهش هزینه های ملی نیست بلکه هزینه ها از لیست پرداختی دستگاه خارج و بدلیل وابستگی سازمانی به نیروهای نظامی مجددا و به واسطه در لیست هزینه های ملی لحاظ و وارد می گردد.
۴- حضور قرارگاه سازندگی در پروژه های بزرگ و متوسط کشور که طی سالهای گذشته توسط ارتش و ناجا نیز مشابه سازی شده است بدلیل رانت موقعیت و امکانات لجستیک ، مالی(بانکهای وابسته به نیروهای نظامی) و نیروی انسانی بسیار ارزان(مشمولین عادی ، ماهر و متخصص) به آرامی اما مستمر ضعف و حذف پیمانکاران بخش خصوصی و حتی دولتی را در پی دارد بنابراین در میان و بلند مدت نمی تواند در خدمت اقتصاد مقاومتی و خود پایدار کشور باشد.
۵- مدیریت پروژه در صورت در اختیارگیری یکباره یا قابل توجه پیمانهای مرتبط با یک دستگاه می تواند به مرور و حتی ناخواسته بر تمام مقدرات سازمان تسلط داشته و عملا به مدیریت شرایط فعالیت دستگاه بعنوان کارفرما اقدام کنند. لذا به آرامی مدیریت دستگاه از منصوبین دولت به مدیران قرارگاه منتقل می گردد که با تمامی ضوابط اداری و منطقی و حتی مصالح حکومتی مغایرت دارد.
۶- دستیابی به فرصتهای شغلی و درآمدی با گرایش به قرارگاه سازندگی از روند معمول و معقول سازمان اداری و برنامه ریزی شده دولت خارج و عملا توسط قرارگاه مدیریت می شود یعنی عملا دستیابی به شغل و درآمد از طریق پروژه های عمرانی از کانال محدود و با ضوابط خاص قرارگاه ممکن خواهد بود که قطعا با تمامی اصول و معیارهای رفتار عادلانه ، برابر ، منصفانه و عمومی مغایرت دارد.
۷- تذکرات حداقلی اعضای شورای شهر به شهرداری تهران نیز بیانگر واقعیتی بنام رعایت ملاحظات سیاسی و مدیریتی است بطوریکه اعضای شورا نیز توان مخالفت صریح با اصل واگذاری را نداشتند نکته کلیدی که تحت عنوان تسلط تام پیمانکار بر کارفرما مورد اشاره قرار دادم.
۸- ضروری است فرماندهی قرارگاه خاتم ضمن توجیه منطقی فرماندهان ارشد سپاه به پویایی آینده پیمانکاری مردمی کشور در سایه فعال سازی مستقل و مستقیم پیمانکاران غیر دولتی و خصوصی توجه داشته باشند اطمینان داشته باشند که آینده معقول و پایدار عمرانی کشور در گرو برخورداری کشور از بخش توانمند پیمانکاری غیر دولتی و خصوصی است.