"مهرجويى براى من يعنى سينما"

مهرجويى براى من يعنى سينما. سينما براى من با هامون شروع شد.

آنروز، وقتى در پانزده سالگى مسخ شده و ديوانه تمام مسير مدرسه تا خانه را گيج و ويج رفتم، مى دانستم چيزى در من بيدار شده،فهميده بودم چيزى كه ديدم با تمام فيلم هاى كه قبلن ديده ام فرق دارد.

زمانى كه در نمازخانه ى مدرسه بچه هاى كلاس مان را نشاندند تا دو ساعتى كه دبير نداشتيم فيلم برايمان پخش كنند،هنوز داريوش مهرجويى را نمى شناختم. آن دستگاه قديمى وى اچ اس درب و داغان مدرسه يا دبير غايب يا خوش شانسى انتخاب هامون از ميان ده ها فيلم ديگر بود كه مسير زندگى ام را روشن كرد. مجله فيلم خريدنمان شروع شد و كشف كردن هايمان. جادوى سينما ميان خانه مان آمد و اسم ها و فيلم ها كشف مى شد.

كيارستمى،بيضايى،مخملباف،تقوايى و مهرجويى. اينها همه چيز من بودند آن سالها. سارا و پرى و ليلا!ليلا ليلا ليلا!ليلا را حفظ بودم كامل. حتا صداى افكت و جاى فيد شدن موسيقى را مى دانستم.همان سالها زمانى كه اولين تصوير متحرك داريوش مهرجويى را از تلويزيون ديدم بلند بلند و ناخودآگاه زدم زير گريه.نگاه متعجب پدرم را هنوز به ياد دارم!داريوش مهرجويى يكى از تاثيرگذارترين انسان هاى زندگى ام در دوران نوجوانى و بلوغ است

چه خوب كه هست.چه خوب كه فيلم ساخت. سينماى ايران بدون اجاره نشين ها و گاو و هامون و ليلا قابل تصور نيست براى من. مهرجويى معناى سينماى ايران است برايم. و با تمام وجودم از كوچكترين توهينى به او خشمگين و عصبانى ام. او مهم است. جايگاه او در تاريخ فرهنگ و هنر اين مملكت ثبت شده.

توهين به او فقط و فقط زير سوال بردن شخصيت توهين كننده است و بس!مهرجويى مهم است. كاش اين اهميت درك شود و اين رفتارهاى عجيب و غريب و توهين هاى شرم آور و وقيحانه زودتر جمع شود. پزشكان شريف و كاربلد و درست و حسابى و مسئوليت پذير كه كم نداريم. كاش آنها فكرى به حال بعضى همكاران عجيب شان بكنند.