ماجرای جاسوسی بزرگترین طراح مد و فشن جهان برای نازی ها+ تصاویر

به گزارش پارسینه به نقل از spyscape، گابریل کوکو شنل از بزرگترین طراح های مد و فشن جهان بود که زندگی پر فراز و نشیبی داشت. این طراح مشهور فرانسوی، توسط نازی‌ها به عنوان مأمور F-7124 شناخته می‌شد. او با یک افسر نازی در اطلاعات نظامی آلمان آشنا شد و ماجرای جاسوسی بزرگترین طراح مد و فشن جهان برای نازی ها از همینجا شروع شد.

شرکت شنل بعدها درباره این ارتباط گفت: "ما به درستی می دانیم که او در طول جنگ با یک اشراف زاده آلمانی که در دهه ۳۰ در پاریس ملاقات کرده بود، رابطه داشت." 

بارون هانس گونتر فون دینکلیج جاسوس آلمانی، مبلغ نازی ها و وابسته ویژه سفارت آلمان در پاریس بود و گمان می رود که رابطه آنها چندین سال در طول جنگ جهانی دوم و پس از آن ادامه داشته است.

پس از انتشار صدها جعبه از آرشیو وزارت دفاع فرانسه در سال ۱۹۹۹، وب‌سایت راستی‌آزمایی اسنوپز گفت: « نماد مد (کوکو شنل) ممکن است زندگی دوگانه‌ای داشته باشد».

از فقر تا ستاره ای بین المللی در عرصه مد و فشن

کوکو شانل، تنها طراح مد در میان ۱۰۰ فرد تأثیرگذار تایم در قرن بیستم، طبق گزارش ها در سال ۱۸۸۳ در یک آسایشگاه به دنیا آمد و خیاطی را در یک پرورشگاه آموخت.

او کار خود را به عنوان دستیار مغازه در مولین آغاز کرد و برای یک خیاط کار کرد و شلوارهای مخصوص افسران سواره نظام را تغییر داد. در آنجا بود که او با افسر سواره نظام، اتین بالسان، آشنا شد، به پاریس رفت و در آنجا با سرمایه گذاران ثروتمندی آشنا شد که او را در راه اندازی مغازه کمک کردند.

در دهه ۱۹۲۰، شنل در محافل با نفوذ، با دوک وست مینستر بریتانیا و وینستون چرچیل، نخست وزیر، حرکت می کرد. اگرچه شنل معشوقه بسیاری از مردان با نفوذ اروپا بود، اما هرگز ازدواج نکرد و در عوض بر تجارت خود تمرکز کرد.

زمانی که آلمان ها، فرانسه را در سال ۱۹۴۰ اشغال کردند، شنل مغازه های خود را بسته بود، اما در پاریس ریتز زندگی می کرد، جایی که معشوقه اش، بارون فون دینکلیج، زندگی می کرد.

نازی‌ها قوانینی را برای «آریایی کردن» کسب‌وکارها در سرزمین‌های تحت اشغال آلمان تصویب کرده بودند، بنابراین وقتی پیر ورتایمر - که مالک اکثریت شرکت شانل بود، در سال ۱۹۴۰ به ایالات متحده فرار کرد، طراح به مقامات حزب نازی نامه نوشت و سعی در پس گرفتن کامل مالکیت شرکت داشت اما ناموفق بود. 

افسران اطلاعاتی آلمان به زودی متوجه شدند که شنل همچنین از زندانی شدن برادرزاده اش، آندره، در اردوگاه اسرا، ناراحت است. ظاهراً معامله ای انجام شد: اگر شنل به عنوان میانجی نازی ها عمل می کرد و اطلاعاتی را با توجه به ارتباطات قدرتمندش از متفقین می داد، آندره آزاد می شد. به نظر می‌رسید آلمانی‌ها می‌خواستند بریتانیا به خصومت‌ها پایان دهد و از شنل به عنوان مذاکره‌کننده پنهان استفاده کردند. 

دقیقاً آنچه در طول سفر شنل به مادرید در سال ۱۹۴۱ رخ داد مشخص نیست اما خیلی زود برادرزاده او آندره به سلامت به خانه بازگشت؛ همین امر سبب شد که ادعای جاسوسی بزرگترین طراح مد و فشن جهان برای نازی ها پر رنگ تر شود. در همین زمان، تصور می‌شود که شنل به جاسوس نازی‌ها با نام رمز «وست مینستر» تبدیل شده است، که اشاره‌ای به پیوندهای کوکو شنل با دوک وست‌مینستر بریتانیا است.

آزادی و شروعی تازه برای شنل

در غیاب شواهد محکم، فرانسوی ها در ابتدا اجازه دادند شنل آزاد شود.

پس از مدتی یک قاضی فرانسوی حکم «فوری» را برای بررسی فعالیت‌های شنل در زمان جنگ صادر کرد. دادگاه بر این باور بود که شنل ممکن است با یک خائن فرانسوی، بارون لوئیس دو وفرلند، همکاری کرده باشد.

وفرلند ظاهراً به اسپانیا سفر کرده بود و مردان و زنانی را شناسایی کرده بود که می‌توانستند برای آلمان نازی جاسوسی کنند، و احتمالاً شنل نیز به آنها کمک می‌کرد. با این حال، شنل داستان‌ وفرلند را «فانتزی» نامید. در همین زمان، او به سوئیس نقل مکان کرد تا نام تجاری خود را در یک کشور بی طرف بازسازی کند.

پس از جنگ، شنل با موفقیت، دوباره خود را تثبیت کرد. در سال ۱۹۴۷، او اختلاف حقوقی خود را با سهامدار اکثریت شرکت، یعنی پیر ورتایمر، حل و فصل کرد.

 پس از هشت سال تبعید، شنل به پاریس و هتل ریتز بازگشت، جایی که در سن ۸۷ سالگی در خانه درگذشت و به شعار خود عمل کرد: "برای من مهم نیست که شما در مورد من چه فکر می کنید. من اصلاً به شما فکر نمی کنم."