.svg)
با قاتل خانواده تان عکس می‌گیرید؟ +تصاویر
پارسینه: در یکی از این تصاویر ثبت شده توسط این عکاس، زنی دست خود را بر روی شانه مردی گذاشته که پدر و برادرانِ زن را کشته است. در تصویر دیگر، یک زن کنار مردی است که اموالش را غارت کرده و شوهر و فرزندانش را کشته است.
تابناک: طرح آشتی ملی در رواندا توسط یک هنرمند در قاب تصویر نشانده شده و تصاویر هنرمندانه خلق شده که قطعاً بخشی از تاریخ معاصر خواهد بود و جزو صفحات ماندگار تاریخ در طولانی مدت خواهد بود؛ طرحی که با بخشش‌های عجیب و باورناپذیر همراه بود و بسیاری از اشخاصی را در قاب تصویر قرار داده که نفرت‌شان در حالت طبیعی خارج از حد تصور است.
هشتصد هزار نفر کشته در صد روز؛ این فاجعه انسانی نه قرن‌ها پیش که در سال 1994 در رواندا توسط تندروهای قوم هوتو صورت پذیرفت و مخالفانشان به خصوص گروه اقلیت توتسی را به شکل فجیعی کشتند و این کشتارها به شکل خانوادگی و قومی بود، به گونه‌ای که از برخی خانواده‌ها حتی یک تن زنده نماند و از برخی دیگر تنها یک تن باقی مانده و بدین سان فاجعه‌ای انسانی که بیش از بسیاری از جنگ‌های بزرگ تلفات در پی داشت، رقم خورد که به واسطه محدوده جغرافیاییِ وقوعش، آنچنان بازتاب در حد انتظار نداشت.
این جنگ را که شاید بتوان یکی از خونین ترین مقابله‌های اکثریت زیردست با اقلیت حاکم در طول تاریخ تعبیر کرد. پس از افتادن قدرت به دست اکثریت هوتو، با سقوط هواپیمای رئیس جمهور و کشتن مقامات ارشد هوتو که به مخالفان مسلح توتسیِ سابقاً در قدرت نسبتاً داده شد، کشتار به به اوج رسید و مدت‌ها کشتار توتسی ها ادامه داشت؛ از کشتار اقوام توسط یکدیگر تا کشتار همکاران و همسایه ها و انتقام های رقم خورده بر اساس کشتارها، می‌توان فجیع ترین وضع را تصور کرد که ظاهراً در موارد متعددی نیز با تعرض به قربانیان همراه بوده است.
این کشتار تا غلبه نیروی اقلیت در رواندا بر اکثریت هوتو و پناهندگی دو میلیون هوتو به زئیر ادامه یافت و پس از آن تلاش شد بحث قومیت به عنوان امری ممنوع مطرح شود و طرح مباحثی در این زمینه با برخوردهای شدید مواجه می‌شد و چند سال پیش نیز دادگاهی، آگوستین بزی مانگو، فرمانده سابق ارتش روآندا را به جرم مشارکت در قتل عام مخالفان دولت در سال ۱۹۹۴ میلادی به سی سال حبس محکوم کرد.
در همین دوران برای کاهش تنش‌ها و رفع آهسته آهسته کینه‌هایی که می‌تواند سرباز کند و کشتارهای مشابهی را در پی داشته باشد، گامی تحت عنوان آشتی ملی در این کشور با همکاری سازمان ملل برداشته شد که نتایج شگفت انگیزی را نیز در پی داشته و ظاهراً مردم این کشور از کشتار خسته شده اند و گذشت را در پیش گرفته‌اند.
در همین زمینه نیویورک تایمز خبر داده است، ماه گذشته و در آستانه سالگرد این کشتار، عکاسی به نام پیتر هوگو به جنوب رواندا رفت و پس از گذشت دو دهه از نسل کشی، قاب‌هایی تقریباً غیرقابل تصور را ثبت کرد. در یکی از این تصاویر ثبت شده توسط این عکاس، زنی دست خود را بر روی شانه مردی گذاشته که پدر و برادرانِ زن را کشته است. در تصویر دیگر، یک زن کنار مردی است که اموالش را غارت کرده و شوهر و فرزندانش را کشته است.
در اکثر این تصاویر تاریخی که بعید است تاکنون مشابهش ثبت شده باشد و برگی از تاریخ معاصر و تاریخ بشری خواهد بود، گرمی و همراهی بسیار اندکی میان دو سوژه به چشم می‌خورد اما آنچه حائز اهمیت است، پذیرش قرار گرفتن جانی و قربانی کنار یکدیگر بوده، بدون آنکه حس انتقام در وجودشان متبلور شود. این اشخاص در راستای طرح آشتی ملی توافق کرده‌اند و با تلاش‌های برخی موسسات غیرانتفاعی، قربانی، از انتقام صرف نظر کرده و عامل فاجعه را بخشیده تا به ترویج این فضا در رواندا کمک کند؛ امری که حتی یک موردش نیز چندان قابل هضم نیست.
حال هنر عکاسی به کمک نهضت آشتی ملی رواندا آمده تا قاتل و بازماندگان قتل زندگی به دور از انتقام را در کنار هم تجربه کنند. تصاویر برخی از عاملان فاجعه و فاجعه دیدگان را کنار یکدیگر مشاهده می‌کنید؛ تصاویر تکان دهنده که نشان می‌دهد بشر حتی پس از رقم خوردن چنین فجایعی، می‌تواند بگذرد تا حیات ادامه داشت باشد و سیر تسلسل کشتار در پاسخ به کشتار در نقطه‌ای متوقف شود.
ارسال نظر