شمارش معكوس سقوط دیکتاتوری آل خلیفه
پارسینه: موقعیت زمانی برای بازداشت شیخ سلمان درست در شرایطی انتخاب شده که انقلاب مردم بحرین علیه رژیم آل خلیفه ماه آینده وارد چهارمین سال خود میشود
جمهوری اسلامی در سرمقاله امروز نوشت:
خبر بازداشت «شیخ علی سلمان» دبیرکل جمعیت ملی اسلامی الوفاق که در برگیرنده طیف وسیعی از گروههای سیاسی مخالف رژیم بحرین است، در فاصله کوتاهی توانست موج وسیعی را در داخل و خارج این کشور پدید آورد و زنگ آغاز سقوط دیکتاتوری آل خلیفه را به صدا در آورد.
مردم بحرین با شنیدن خبر بازداشت دبیرکل بزرگترین جمعیت مردمی این کشور به خیابانها ریختند و در اعتراض به این اقدام جنونآمیز رژیم آل خلیفه بپاخاستند. موج مخالفت با بازداشت این روحانی مردمی این بار فقط به بحرین محدود نبوده بلکه بسیاری از کشورهای اسلامی از عراق گرفته تا کویت و از لبنان تا پاکستان و طیف وسیعی از کشورهای اسلامی و اروپایی را فرا گرفته و حتی انجمن جوامع مدنی کشورهای خلیج فارس نیز با صدور بیانیهای اعلام کرد «بازداشت دبیر کل جمعیت الوفاق در شرایط کنونی بر عمق بحران بحرین میافزاید و رژیم را به هدف مورد نظر خود از این بازداشت نمیرساند.»
بنابر این سوالی که در موقعیت فعلی مطرح میشود اینست که رژیم بحرین با چه هدف یا اهدافی دست به بازداشت یک رهبر بزرگ ملی و دینی زده و این اقدام منامه نشانه چیست؟
در پاسخ به این سوال باید در ابتدا به این نکته توجه داشت که موقعیت زمانی برای بازداشت شیخ سلمان درست در شرایطی انتخاب شده که انقلاب مردم بحرین علیه رژیم آل خلیفه ماه آینده وارد چهارمین سال خود میشود و در این مدت علیرغم سرکوب شدید حرکتهای مسالمتآمیز مردمی و گروههای سیاسی و کشتار شرکت کنندگان در تظاهرات و موج شدید بازداشت و شکنجه معترضان، صدای اعتراض انقلابیون این کشور نه تنها بریده و خاموش نشده بلکه رساتر و گستردهتر شده است. به عبارت دیگر هرچه سیاست سرکوب و حبس مردم بحرین وسیعتر شده، اعتراض بحرینیها نیز همچنان ادامه یافته است. واقعیت اینست که رژیم آل خلیفه هر روز که میگذرد، سیاستهای سرکوبگرانه بیشتری را بر مردم اعمال کرده و مردم این کشور را متحمل رنج و سختی بیشتری میکند ولی مردم بحرین اعلام میکنند تا رسیدن به حقوق قانونی و خواستههای مشروع خود پافشاری خواهند کرد و در عمل نیز همین راه را دنبال میکنند.
به نظر میرسد حامیان رژیم بحرین که تصور میکنند پیروزی ملت بحرین و دستیابی آنها به حقوق مشارکتی در اداره کشور و خلعید از اقلیت حاکم، راه را برای ایجاد تغییر در بعضی کشورهای حاشیه جنوبی خلیج فارس باز خواهد کرد و سلطه غربیها را از این آبراه حیاتی قطع خواهد نمود، با دادن مشاورههای غلط و ارائه راهحلهای جنون آمیز برای سرکوب معترضین، رژیم آل خلیفه را به سوی پرتگاه سقوط هدایت کرده و انقلاب ملت بحرین را به نقطه برگشتناپذیری سوق میدهند. قطعاً حوادث سه سال گذشته در بحرین باید این واقعیت را به حکام منامه که صرفاً اقلیت کوچکی را نمایندگی کرده و به خاطر وابستگیهای خارجی و سرسپردگیهای منطقهای از سوی بیگانگان و رژیم آل سعود حمایت میشوند ثابت کرده باشد که این گونه روشهای سرکوبگرانه قادر به حذف و نادیده گرفتن اکثریت مردم این کشور نیست و حکام منامه باید دیر یا زود سرتسلیم در برابر خواستههای مشروع مردم فرود آورده و این واقعیت را درک کنند که کم هزینهترین راه برای خارج شدنشان از بنبست تن دادن به خواست مردم و گروههای سیاسی مبنی بر برگزاری انتخابات آزاد و سلام در این کشور و استقرار نهادهای مشروع سیاسی است.
اکنون انقلاب مسالمتآمیز مردم بحرین به نقطهای رسیده که هیچ بازگشتی برای آن قابل تصور نیست و هیچکس توان مقابله با آن را ندارد زیرا مردم بر انجام تغییرات سیاسی در کشور خود اصرار دارند. قطعاً حرکتهایی از قبیل بازداشت رهبران مذهبی و مردمی نه تنها باعث عقبنشینی ملت از خواستههای خود نخواهد شد بلکه به خشم بیشتر مردم دامن خواهد زد و باعث خروش بیشتر انقلابیون خواهد گردید. بازداشت شیخ علی سلمان، اشتباه بزرگی است که رژیم آل خلیفه مرتکب شده و قبل از هر چیز نشانه درماندگی حاکمان بحرین است و نوعی خودکشی سیاسی رژیم است که میتواند حرکتهای مسالمتآمیز مردمی را به روشهای غیرقابل پیشبینی در آیندهای نه چندان دور تبدیل نماید.
تجربه نشان داده که در این سالها رژیم آل خلیفه هرچه از عقلانیت فاصله گرفته و سیاستهای سرکوبگرانه بیشتری را پیشه کرده فقط موجودیت خود را متزلزلتر کرده است.
قطعاً بازداشت رهبران ملی و مذهبی در بحرین به تضعیف بیداری مردمی و عقبنشینی آنان منجر نخواهد شد و همانگونه که اعتراضات گسترده ملی و بینالمللی نشان داده مردم این کشور دست از حمایت خود از شخصیتهای مستقل بر نخواهد داشت و با اعتراضات گسترده خود ثابت کردهاند که هیچگونه تعرضی را به رهبران خود نمیپذیرند.
مردم و گروههای سیاسی بحرین با خروش چند روزه خود ثابت کردند شیخ علی سلمان به عنوان شخصیتی مردمی و مدافع حقوق همه مردم و رهبری فراجناحی که صرفاً آنها را به حفظ وحدت ملی و فعالیتهای مسالمت آمیز سیاسی دعوت کرده، خط قرمز آنهاست و رژیم آل خلیفه با ادامه بازداشت وی درحال عبور از خطوط قرمز است.
رژیم آل خلیفه با دستگیری دبیرکل جمعیت وفاق ملی بحرین، بحرانی واقعی را در این کشور دامن زده است. سران این رژیم باید این واقعیت را درک کنند که ادامه بازداشت شیخ علی سلمان با توجه به واکنشهای جدی ملی، منطقهای و بینالمللی میتواند شمارش معکوس سقوط دیکتاتوری آنان را تندتر نماید و عمر حاکمیت آنان را با سرعت بیشتری به پایان خود نزدیک کند.
خبر بازداشت «شیخ علی سلمان» دبیرکل جمعیت ملی اسلامی الوفاق که در برگیرنده طیف وسیعی از گروههای سیاسی مخالف رژیم بحرین است، در فاصله کوتاهی توانست موج وسیعی را در داخل و خارج این کشور پدید آورد و زنگ آغاز سقوط دیکتاتوری آل خلیفه را به صدا در آورد.
مردم بحرین با شنیدن خبر بازداشت دبیرکل بزرگترین جمعیت مردمی این کشور به خیابانها ریختند و در اعتراض به این اقدام جنونآمیز رژیم آل خلیفه بپاخاستند. موج مخالفت با بازداشت این روحانی مردمی این بار فقط به بحرین محدود نبوده بلکه بسیاری از کشورهای اسلامی از عراق گرفته تا کویت و از لبنان تا پاکستان و طیف وسیعی از کشورهای اسلامی و اروپایی را فرا گرفته و حتی انجمن جوامع مدنی کشورهای خلیج فارس نیز با صدور بیانیهای اعلام کرد «بازداشت دبیر کل جمعیت الوفاق در شرایط کنونی بر عمق بحران بحرین میافزاید و رژیم را به هدف مورد نظر خود از این بازداشت نمیرساند.»
بنابر این سوالی که در موقعیت فعلی مطرح میشود اینست که رژیم بحرین با چه هدف یا اهدافی دست به بازداشت یک رهبر بزرگ ملی و دینی زده و این اقدام منامه نشانه چیست؟
در پاسخ به این سوال باید در ابتدا به این نکته توجه داشت که موقعیت زمانی برای بازداشت شیخ سلمان درست در شرایطی انتخاب شده که انقلاب مردم بحرین علیه رژیم آل خلیفه ماه آینده وارد چهارمین سال خود میشود و در این مدت علیرغم سرکوب شدید حرکتهای مسالمتآمیز مردمی و گروههای سیاسی و کشتار شرکت کنندگان در تظاهرات و موج شدید بازداشت و شکنجه معترضان، صدای اعتراض انقلابیون این کشور نه تنها بریده و خاموش نشده بلکه رساتر و گستردهتر شده است. به عبارت دیگر هرچه سیاست سرکوب و حبس مردم بحرین وسیعتر شده، اعتراض بحرینیها نیز همچنان ادامه یافته است. واقعیت اینست که رژیم آل خلیفه هر روز که میگذرد، سیاستهای سرکوبگرانه بیشتری را بر مردم اعمال کرده و مردم این کشور را متحمل رنج و سختی بیشتری میکند ولی مردم بحرین اعلام میکنند تا رسیدن به حقوق قانونی و خواستههای مشروع خود پافشاری خواهند کرد و در عمل نیز همین راه را دنبال میکنند.
به نظر میرسد حامیان رژیم بحرین که تصور میکنند پیروزی ملت بحرین و دستیابی آنها به حقوق مشارکتی در اداره کشور و خلعید از اقلیت حاکم، راه را برای ایجاد تغییر در بعضی کشورهای حاشیه جنوبی خلیج فارس باز خواهد کرد و سلطه غربیها را از این آبراه حیاتی قطع خواهد نمود، با دادن مشاورههای غلط و ارائه راهحلهای جنون آمیز برای سرکوب معترضین، رژیم آل خلیفه را به سوی پرتگاه سقوط هدایت کرده و انقلاب ملت بحرین را به نقطه برگشتناپذیری سوق میدهند. قطعاً حوادث سه سال گذشته در بحرین باید این واقعیت را به حکام منامه که صرفاً اقلیت کوچکی را نمایندگی کرده و به خاطر وابستگیهای خارجی و سرسپردگیهای منطقهای از سوی بیگانگان و رژیم آل سعود حمایت میشوند ثابت کرده باشد که این گونه روشهای سرکوبگرانه قادر به حذف و نادیده گرفتن اکثریت مردم این کشور نیست و حکام منامه باید دیر یا زود سرتسلیم در برابر خواستههای مشروع مردم فرود آورده و این واقعیت را درک کنند که کم هزینهترین راه برای خارج شدنشان از بنبست تن دادن به خواست مردم و گروههای سیاسی مبنی بر برگزاری انتخابات آزاد و سلام در این کشور و استقرار نهادهای مشروع سیاسی است.
اکنون انقلاب مسالمتآمیز مردم بحرین به نقطهای رسیده که هیچ بازگشتی برای آن قابل تصور نیست و هیچکس توان مقابله با آن را ندارد زیرا مردم بر انجام تغییرات سیاسی در کشور خود اصرار دارند. قطعاً حرکتهایی از قبیل بازداشت رهبران مذهبی و مردمی نه تنها باعث عقبنشینی ملت از خواستههای خود نخواهد شد بلکه به خشم بیشتر مردم دامن خواهد زد و باعث خروش بیشتر انقلابیون خواهد گردید. بازداشت شیخ علی سلمان، اشتباه بزرگی است که رژیم آل خلیفه مرتکب شده و قبل از هر چیز نشانه درماندگی حاکمان بحرین است و نوعی خودکشی سیاسی رژیم است که میتواند حرکتهای مسالمتآمیز مردمی را به روشهای غیرقابل پیشبینی در آیندهای نه چندان دور تبدیل نماید.
تجربه نشان داده که در این سالها رژیم آل خلیفه هرچه از عقلانیت فاصله گرفته و سیاستهای سرکوبگرانه بیشتری را پیشه کرده فقط موجودیت خود را متزلزلتر کرده است.
قطعاً بازداشت رهبران ملی و مذهبی در بحرین به تضعیف بیداری مردمی و عقبنشینی آنان منجر نخواهد شد و همانگونه که اعتراضات گسترده ملی و بینالمللی نشان داده مردم این کشور دست از حمایت خود از شخصیتهای مستقل بر نخواهد داشت و با اعتراضات گسترده خود ثابت کردهاند که هیچگونه تعرضی را به رهبران خود نمیپذیرند.
مردم و گروههای سیاسی بحرین با خروش چند روزه خود ثابت کردند شیخ علی سلمان به عنوان شخصیتی مردمی و مدافع حقوق همه مردم و رهبری فراجناحی که صرفاً آنها را به حفظ وحدت ملی و فعالیتهای مسالمت آمیز سیاسی دعوت کرده، خط قرمز آنهاست و رژیم آل خلیفه با ادامه بازداشت وی درحال عبور از خطوط قرمز است.
رژیم آل خلیفه با دستگیری دبیرکل جمعیت وفاق ملی بحرین، بحرانی واقعی را در این کشور دامن زده است. سران این رژیم باید این واقعیت را درک کنند که ادامه بازداشت شیخ علی سلمان با توجه به واکنشهای جدی ملی، منطقهای و بینالمللی میتواند شمارش معکوس سقوط دیکتاتوری آنان را تندتر نماید و عمر حاکمیت آنان را با سرعت بیشتری به پایان خود نزدیک کند.
ارسال نظر